Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Καλή Πρωτομαγιά



Φυγή

Το κόκκινο βάλαμε στην όψη φόρεμα
και στων βλεφάρων μας τη θλίψη
δίοδο δώσαμε στις πασχαλιές.
Στα χείλη άνθισε
ασυννέφιαστη του Μάη γαλήνη,
χυμός του εμείς.
Με φλόγα της νύχτας
το κενό από τη μέρα μετρήσαμε
κι αγνάντια στ' άστρα στις χούφτες κλείσαμε
τη μαγεία του όνειρου.
Το καλοκαίρι της φθοράς μας έζωνε.

Ντίνος Π.
(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα, τεύχ. 234, Ιαν. 1973)

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Ας αλλάξουμε διάθεση...


στο πνεύμα της άνοιξης

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Requiem για ένα φίλο που έφυγε


-Μαζί στα πρώτα δειλά παιδικά μας βήματα
-Μαζί στους βομβαρδισμούς τη γερμανική κατοχή στο υπόγειο του σπιτιού σας
-Μαζί στα παιχνίδια και στις σκανταλιές στον λάκκο Στρατηγείου
-Μαζί στα πρώτα γράμματα στην Παιδαγωγική Ακαδημία
-Χωρίσαμε στο γυμνάσιο, εσύ στο Πειραματικό κι εγώ στο Anatolia
-Μαζί τα καλοκαίρια στο κολυμβητήριο του Άρη, εκεί στη Βασ. Όλγας
-Μαζί τα χειμωνιάτικα βράδια στο καφενείο του Αργύρη στη Λεωφ. Στρατού, για ξερή, πινάκλ, τάβλι
-Μαζί στο πρώτο τσιγάρο
-Ξαναχωρίσαμε μετά το γυμνάσιο, εσύ στο Freiburg για σπουδές, εγώ στην Τράπεζα
-Μετά, όπως συμβαίνει, απομακρυνθήκαμε. Όμως, τα παιδικά βιώματα μας ξανάφεραν πολλές φορές κοντά
-Το άσχημο νέο ήρθε τηλεφωνικά προχθές από την κόρη σου. Μού είπε για τα δυο εγγόνια που άφησες πίσω. Το ένα "Φαιδούλης" (ναι, έτσι σε φώναζε μικρό η μαμά σου), που σου μοιάζει.
Αντίο Φαίδων...

Έφυγες μποέμικα,...

πίνοντας το ουζάκι σου, όπως μποέμικη ήταν όλη σου η ζωή Φαίδων, καλέ μου φίλε...

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Ομαδική έκθεση ζωγραφικής "Παραβαρδάρια περιοχή, Σιδηροδρομικός Σταθμός Θεσσαλονίκης" στο ΔΙΠΟΛΟ



Ομαδική έκθεση ζωγραφικής με θέμα «Παραβαρδάρια περιοχή, Σιδηροδρομικός Σταθμός Θεσσαλονίκης» εγκαινιάζεται την Πέμπτη 15 Απριλίου 2010 στον εκθεσιακό χώρο ΔΙΠΟΛΟ (Δημητρίου Γούναρη 53). Είναι η πέμπτη κατά σειρά με θέμα την αστική τοπιογραφία της Θεσσαλονίκης. Για την ολοκλήρωση της προσπάθειας υπολείπονται άλλες τρεις εκθέσεις που θα περιλαμβάνουν γενικές απόψεις της πόλης, παραδοσιακά και βιομηχανικά κτίσματα, μνημεία, σκηνές με ανθρώπους στην παραλία, διάφορες περιοχές του περιαστικού χώρου.
Στην τωρινή έκθεση που διακρίνεται για την πλούσια και αποτελεσματική εκφραστική ποικιλία, στα υλικά, στη γραφή, στις τεχνοτροπίες και στα θέματα, παρουσιάζονται 29 έργα των ζωγράφων Γ. Αδαμαντίδη, Σ. Ζαχαριάδη, Φ. Ζογλοπίτη, Ν. Θωμαΐδη, Β. Ιωαννίδη, Κ. Κουτρουμπή, Γ. Μαβίδη, Φ. Μάνου, Ντ. Παπασπύρου, Γ. Τσατσάγια. Εικονίζονται περιοχές κοντά στου Φιξ, στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό (Θωμαΐδη, Μαβίδης, Μάνος), μαγαζιά, σπίτια και πολυκατοικίες στις οδούς Σαπφούς, Ταντάλου, Προμηθέως, Γιαννιτσών, Μοναστηρίου (Ζογλοπίτης, Θωμαΐδη, Κουτρουμπής, Τσατσάγιας), πολυκατοικίες και αυτοκίνητα στην παραβαρδάρια περιοχή ( Αδαμαντίδης ), οι παλιοί κινηματογράφοι «Πάνθεον», «Ίλιον» και το άγαλμα του έφιππου βασιλιά Κωνσταντίνου στην πλατεία Βαρδαρίου (Παπασπύρου, Τσατσάγιας), η σχολή «Δημόκριτος» μαζί με άλλα παρακείμενα κτίρια (Ιωαννίδης ), τρένα στο ύψος της γέφυρας Ξηροκρήνης και στον σιδηροδρομικό σταθμό, η είσοδος του σταθμού, αποθήκες και μάντρες κοντά στον σταθμό (Ζαχαριάδης, Ιωαννίδης) και τέλος η εκκλησία των 12 Αποστόλων (Θωμαΐδη).
Τα εγκαίνια θα γίνουν την Πέμπτη 15 Απριλίου 2010 από τις 7μ.μ. ως τις 11μ.μ. και η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 30 Απριλίου 2010. Θα λειτουργεί τα πρωινά:Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 11:30’-2μ.μ. και τα απογεύματα: Πέμπτη, Παρασκευή 7-9μ.μ. Πληροφορίες στα τηλέφωνα 2310200880, 6936209052

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Μια ωραία βραδυά εκτός διαδικτύου στο ιστορικό ΝΤΟΡΕ


Ήταν εκεί: Η ΙΖΑ με τον Δημήτρη της και τα δυο κουκλάκια τους την Αθηνά και την Λυδία, ο Poet με τη Σοφούλα του, η Μωβ με το Πετάλι της και τον Στεφανάκο τους και ο Dinos-Art με την Ελένη του. Ο Στεφανάκος πήγε νωρίς για ύπνο επειδή ήταν κουρασμένος από την προπόνηση. Η Αθηνά και η Λυδία μου χάρισαν τις δυο όμορφες ζωγραφιές που έκαναν επί τόπου. Τέτοια να γίνονται. Και του χρόνου.

Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Μεθεόρτια



Κατά οικογενειακό έθιμο, παρακολουθήσαμε και φέτος την ακολουθία αποκαθήλωσης στο λιτό εκκλησάκι του Όσιου Δαβίδ (Μονή Λατόμου) στην Πάνω Πόλη, πνιγμένο σε πράσινο και λουλούδια κάθε λογής. Δίπλα στην ελληνική σημαία, που κυματίζει μεσίστια, οι δυο καμπανούλες δεν χτυπούν ηλεκτρονικά, όπως σε άλλες εκκλησιές, αλλά μικρά παιδάκια τραβούν τα σχοινάκια και δίνουν τον πένθιμο τόνο και χρώμα με τον δικό τους τρόπο.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Κτίστηκε πάνω σε ρωμαϊκό κτίσμα στα τέλη 5ου - αρχές 6ου αιώνα ως καθολικό της μονής Λατόμου. Το 1430 με την άλωση της Θεσσαλονίκης μετατράπηκε σε τζαμί, ενώ το ψηφιδωτό είχε καλυφθεί με ασβεστοκονίαμα. Το 1921 αποδόθηκε στη χριστιανική λατρεία και τότε ανακαλύφθηκε το ψηφιδωτό. Το μνημείο σήμερα λειτουργεί ως ναός.

Αρχικά τετράγωνο κτίσμα με κόγχη στα ανατολικά και είσοδο στα δυτικά. Μικρά τετράγωνα διαμερίσματα στις τέσσερις γωνίες του κτιρίου έδιναν στην κάτοψη του κυρίως ναού σχήμα ισοσκελούς σταυρού. Σήμερα λείπει όλο το δυτικό τμήμα του ναού και η είσοδος είναι στη νότια πλευρά. Από τη ζωγραφική του διακόσμηση σώζεται το περίφημο ψηφιδωτό της κόγχης, 5ου - 6ου αιώνα και τοιχογραφίες του 12ου αιώνα.

Στα 1929 έγιναν ανασκαφικές έρευνες στο εσωτερικό του ναού. Κατά καιρούς έγιναν διάφορες στερεωτικές και εξυγιαντικές επεμβάσεις. Το 1980 έγινε στερέωση του δυτικού τοίχου. Το 1991 ανακατασκευή - αποκατάσταση του προστώου στη νότια πλευρά.