("Ο θείος Χρήστος στην Αμερική", 28Χ18 εκ., 2009, Κωδ. 632)
("Η μητέρα, κορδελοφορούσα, με το απολυτήριο Δημοτικού στο χέρι", 28Χ18 εκ., 2009, Κωδ. 635)
("Η οικογένεια του παππού Νικόλα, πρόσφυγες το 1924 στη Θεσσαλονίκη, 28Χ38 εκ., 2009, Κωδ. 630) Αηδιασμένος από την όλη περιρέουσα ατμόσφαιρα, τοπική και παγκόσμια, ξανακλείνομαι στη σαρκοφάγο μου και, με μόνιμη παρέα χρώματα και πινέλα, ακολουθώ πιστά τη διδαχή Rilke:
"Μακριά απ' τα μεγάλα θέματα, σκύψετε σε κείνα που σας προσφέρει η καθημερινότητα. Ιστορήστε τις θλίψεις και τους πόνους σας, τους φευαγαλέους στοχασμούς σας, την πίστη σας σε κάποιαν ομορφιά - ιστορήστε τα όλα τούτα με βαθιά, γαλήνια, ταπεινή ειλικρίνια, και μεταχειριστείτε για να εκφραστείτε τα πράγματα που σας περιτριγυρίζουν, τις εικόνες των ονείρων σας και τις πηγές των αναμνήσεών σας".
Φίλοι μου, η τέχνη, οποιαδήποτε τέχνη, δεν απογοητεύει ποτέ. Γιαυτό σαν τρελός συνεχίζω τη ζωγραφική δημιουργία. Κοινωνοί της μπορείτε να γίνεσθε και σεις με τις αναρτήσεις που χωρίς σχόλια θα κάμνω κατά καιρούς στο blog μου. Αν θέλετε, εσείς και μόνο σχολιάζετε.
Πρώτη λοιπόν η πιο πάνω ανάρτηση με 21 ζωγραφιές μικτής τεχνικής (τέμπερα και φωτογραφία) από το 2008 έως το 2012.
ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ.