Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Μετά την καταιγίδα


("Από το μαγευτικό Πήλιο", τέμπερα 38Χ28 εκ., 2010, Κωδ. 728)

"Όποιος πέθανε μετάνοιωσε", έλεγε η γιαγιά μου, μόλις καλοσύνευε ξανά ο καιρός.

Το ίδιο αισθάνθηκα κι εγώ, καθώς ξεχώριζα τις σωσμένες ζωγραφιές μέσα στο πλημμυρισμένο δωμάτιό μου από την καταιγίδα της περασμένης Πέμπτης.

21 σχόλια:

Rena είπε...

Ελπίζω να μη χάλασαν πολλές,όμως πάνω απ' όλα η υγεία, να είσαι καλά να φτιάξεις άλλες,ωραίο το Πήλιο!!!

vasiliki είπε...

Είπαμε εμείς να είμαστε καλά και ολα τα αλλα γίνονται.
Η γιαγιά σου είχε δίκιο, οπως εχει και αυτό το εργο σου που δίνει αισιοδοξία.
φιλιά και καλό μήνα για αύριο

evelina είπε...

Ένα έργο γεμάτο ζωή και χρώματα ,και όπως είπε και η Βασιλική γεμάτο αισιοδοξία...έτσι δες τα όλα και νάσαι πάντα καλά...Καλό μήνα και καλή βδομάδα..

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Μαγικη και η εικονα σου Ντινο μου!!!!!!!!!!!!

MYSTELIOS είπε...

Kαλή εβδομάδα και καλό μήνα Ντίνο μου , πραγματικά αισιόδοξο το μήνυμα σου και πολύ όμορφο το έργο σου με τα τόσα λαμπερά χρώματα . Ελπίζω να μην έπαθαν μεγάλη ζημιά τα έργα σου.

Dinos-Art είπε...

Rena, Vasiliki, Evelina, Ρίκη, Στέλιο, ευχαριστώ για τη συμπάθειά σας. Εντάξει, κάποια έργα έπαθαν ζημιά, αλλά τι να κάνουμε συμβαίνουν αυτά. Ζημιές έπαθαν και έπιπλα και άλλα χρηστικά αντικείμενα. Όμως πάντα ήμουν της αρχής να μη στενοχωριέμαι για προβλήματα που διορθώνονται με λεφτά, έστω κι αν τώρα περνάμε μια δύσκολη οικονομική περίοδο. Πέρα από αυτήν την καταστροφή, ούτως ή άλλως, τα έργα των ζωγράφων, σε αντίθεση με αυτά των λογοτεχνών και ποιητών, σκορπούν σε χώρους ιδιωτικούς και δημόσιους, ζουν τη δική τους περιπέτεια, σα να χάνονται στο χρόνο. Ε, αν μερικά τα έφαγε πρόωρα η πλημμύρα δεν χάθηκε ο κόσμος.

Evie είπε...

Ντίνο,
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΜΗΝΑ και ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΕΒΔΟΜΑΔΑ. Άρχισε ωραία, γιατί βλέπω την θετική σου σκέψη κι ενέργεια για τις ζημιές που πάθατε στο σπίτι σας.

Όσο για τον πίνακα είναι ένα ωραίο κομμάτι που θα το έκλεβα, μεταξύ ζωγραφιάς, ψηφιδωτού και κεντήματος, πολύ ωραίο!!

Dinos-Art είπε...

Evie, η αλήθεια είναι ότι στο ξεκίνημα της πλημμύρας η γυναίκα μου κι εγώ πάθαμε σοκ. Μετά το φιλοσοφήσαμε. Χθες κάναμε στην ταράτσα τις πρώτες πρόχειρες αναγκαίες επισκευές και η επόμενη βροχή θα δείξει.
Τώρα περί κλεψίματος: Πριν χρόνια φίλος μου λέει "ξέρεις στο τάδε βιβλιοπωλείο έκαναν διάρρηξη αλλά δεν πήραν χρήματα παρά μόνο βιβλία". "Πολύ θετικό" του απάντησα.
Λοιπόν, το να κλέψεις έναν Μονέ, κλέβεις περιουσία. Το να κλέψεις έναν Παπασπύρου είναι πολύ θετικό.
Καλή εβδομάδα και μήνα.

nameliart είπε...

Πανδαισία χρωμάτων - μαγευτικά αποτυπωμένο το τραγούδισμα της φύσης στη ζωγραφιά σου Ντίνο!!
Μερικές φορές η φύση βέβαια –όπως με τη πρόσφατη καταιγίδα για παράδειγμα- γίνεται κάπως απειλητική… Ελπίζω να μην είχες τη παραμικρή απώλεια στα έργα σου!
Σε χαιρετώ - και να προσέχεις πολύ τις δημιουργίες σου! Είναι πολύ σημαντικές για όλους μας!!!

Dinos-Art είπε...

Ευχαριστώ Μελίνα μου.
Εντάξει, υπήρξαν κάποιες απώλειες τι να κάνουμε συμβαίνουν. Ήταν εντελώς απρόβλεπτο το γεγονός.
Καλό απόγευμα.

IZA είπε...

Από τη μια μέριά λυπάμαι για τις ζημιές που πάθατε. Από την άλλη χαίρομαι που αντιμετωπίζεις την κατάσταση με χιούμορ και φιλοσοφική διάθεση. Αυτό είναι μεγαλείο ψυχής! Εύχομαι, μετά την καταιγίδα να λάμψει και για σας ένας υπέροχος ήλιος όπως αυτός στον καταπληκτικό και τόσο αισιόδοξο πίνακά σου. Φιλιά και στην Ελένη σου.

Dinos-Art είπε...

Μαρία μου, κάποτε στις περικοκλάδες του μπαλκονιού μας είχαν κάνει φωλιά δυο περιστέρια. Την πρόσεχαν, τη χαίρονταν, έκαναν τα αυγουλάκια τους και πηγαινοέρχονταν. Κάποια στιγμή μια πελώρια κάργα έπεσε βολίδα πάνω στη φωλιά, άρπαξε τα αυγά και τη χάλασε. Τα περιστέρια πετούσαν για μέρες αλαφιασμένα εδώ κι εκεί. Μετά ηρέμησαν και άρχισαν να γουργουρίζουν πάλι.
Κάπως έτσι αισθανθήκαμε στην αρχή με την Ελένη όταν εξ'ουρανού μπήκε απρόβλεπτα τόσο νερό στο σπίτι μας.
Τώρα ηρεμήσαμε και το αντιμετωπίζουμε. Μέσα στην όλη ανακατοσούρα εγώ άρχισα πάλι να ζωγραφίζω και η Ελένη να κάνει τις δικές της ραπτικές δημιουργίες.
Φιλιά πολλά σε όλους σας.

Mariela είπε...

Εξαιρετικό έργο, γεμάτο φως και χρώμα...

Dinos-Art είπε...

Ευχαριστώ Mariela. Καλό σου βράδυ.

Margo είπε...

Όποιος πέθανε μετάνοιωσε! Πολύ όμορφο το έλεγε η γιαγιά:)
Υπέροχο αυτό σου το έργο Ντίνο μου πώς δεν το είδα τόσες μέρες;

Αυτές τις μέρες σε σκεπτόμουν.. διάβαζα από το βιβλιαράκι σου την παραμονή Χριστουγέννων του '43. Συγκλονιστικές στιγμές που έκαναν τους ανθρώπους υπεράνθρωπους.
Να σαι καλά Ντίνο μου

Dinos-Art είπε...

Margo μου, δεν ξέρω πως το σχόλιό μου βγήκε δύο φορές. Δεν έχω μάθε ακόμη πως μπορώ να διαγράψω το δεύτερο. Σίγουρα εσύ θα ξέρεις να μου πεις. Δεν πειράζει και να μείνει έτσι.

Margo είπε...

Ντίνο μου όταν θες να διαγράψεις ένα σχόλιο κάνεις κλικ στο τενεκεδάκι που έχει δίπλα στην ώρα. Αυτό μόνο εσύ ως διαχειριστής το βλέπεις. Θα σου βγάλει ένα παραθυράκι που σου δίνει και μια επιλογή ακόμη εκτός από την απλή διαγραφή του. Την επιλογή διαπαντός δηλαδή να φύγει τελείως το σχόλιο χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος, αλλιώς μένει αυτό που ίσως έχεις παρατηρήσει σε κάποια blogs, κάποιο σχόλιο να είναι διαγραμμένο αλλά η διαγραφή του να φαίνεται.
Ότι θέλεις να με ρωτάς:)

Margo είπε...

Για όσα μου γράφεις τώρα δεν με κούρασες καθόλου και επειδή και οι γονείς μου κάπως έτσι μεγάλωσαν και δυσκολότερα μπορώ να σου πω. Ο μπαμπάς μου ήρθε 13 χρονών με δύο από τα αδέλφια του μικρότερα από την Κρήτη και δούλευε όπου μπορούσε, δεν έβγαλε ούτε το δημοτικό λόγω συνθηκών.. μπόρεσε παρόλα αυτά με πολύ δουλειά μέχρι και σήμερα να δημιουργήσει και να σπουδάσει τα παιδιά του. Ο ένας αδελφός μου είναι καθηγητής Πανεπιστημίου Χημικός και ο άλλος τελείωσε Φυσικός όπου μπήκε πρώτος και τελείωσε με ιδιαίτερα υψηλή βαθμολογία. Μετά ειδικεύτηκε στις τηλεπικοινωνίες. Κι όμως και οι δύο δούλευαν μαζί του στην οικοδομή μέχρι που άρχισαν να εργάζονται!
Η δουλειά, ακόμη κι αν υπάρχει η οικονομική άνεση, είναι για μένα ότι πιο σημαντικό μπορεί να μάθει ένας γονιός στο παιδί του. Για το δικό του μέλλον για την ψυχική του πληρότητα αλλά και για το κοινωνικό σύνολο. Αν δεν φοβόμασταν την δουλειά ως λαός δεν θα φοβόταν κανείς τώρα που τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα.
Σ' ευχαριστώ και πάλι!
Καλή σου μέρα Ντίνο μου:)

Dinos-Art είπε...

Margo μου, ευχαριστώ πολύ για τις σαφείς οδηγίες σου, όσον αφορά τη διαγραφή σχολίων. Πρέπει όμως να έκανα κάποια βλακεία και διέγραψα και τα δύο σχόλιά μου. Προφανώς παίρνει κάποιο χρόνο για να διαγραφούν. Έκανα τα κλικαρίσματα στο δεύτερο μήνυμα, αλλά είδα ότι δεν διαγράφηκε και γιαυτό έκανα το ίδιο και στο πρώτο. Όταν ξαναμπήκα, είχαν διαγραφεί και τα δύο. Δεν πειράζει, κατάλαβες τι εννοούσα και βέβαια χαίρομαι που και η διαδρομή της δικής σου οικογένειας είναι μια από τα ίδια. Εφόσον κανείς δουλεύει έχει θετικό αποτέλεσμα προσφοράς τόσο για τον ίδιο όσο και το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον.
Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου για όλα. Σε φιλώ.
ΥΓ: Από το Σάββατο που μας πέρασε βρισκόμαστε σε μια διαρκή τρέλα επειδή επισκευάζουμε την ταράτσα της πολυκατοικίας και το διαμέρισμά μας (ξέρεις γκρεμίσματα ταβανιού, ξύσιμο τοίχων, βαψίματα κλπ.) Γιαυτό είμαι βιαστικός στα σχόλιά μου και συγγνώμην για τυχόν ασυναρτησίες και λάθη.

Margo είπε...

Όταν σβήσεις κάποιοι σχόλιο θα το δεις να λείπει όταν μπεις εκ νέου στα σχόλια.
Καλά τελειώματα στις δουλειές σας.
Σε φιλώ:)

Dinos-Art είπε...

Ευχαριστώ Margo μου.
Το κατάλαβα μετά το λάθος που έκανα. Όλη την εβδομάδα θα είμαστε σε ανακατωσούρα με τις αντιπαθητικές αυτές δουλειές.
Φιλιά-Καλημέρα.