Πολύ-πολύ όμορφο Ντίνο! Και όπως πάντα, με πολλές τεχνοτροπίες συνδυασμένες.. Από ψηφιδωτό και πουαντιγισμό έως αγιογραφία και παραδοσιακό υφαντό! Έχουν πολλή αξία σωρευμένη μέσα τους τα έργα σου!! Καλό απόγευμα – φιλιά!
Μαρία μου, τα έργα αυτά ανήκαν σε μια μεγάλη σειρά που είχα εκθέσει στον ΙΑΝΟ το 1997 με γενικό τίτλο "Καταγραφές Θεσσαλονίκης". Εκτός από την κεντρική ζωγραφιά που είναι αυτόνομη, οι υπόλοιπες, γύρω γύρω, είναι μινιατούρες που στον αρχικό πίνακα, που ξέμεινε από την έκθεση, ήταν η μια δίπλα στην άλλη χωρίς κανένα περιθώριο. Τις έκοψα λοιπόν και τις ενέταξα στη νέα ζωγραφιά και ζωντάνεψαν με τα περιθώρια που έβαλα τώρα. Βέβαια για να βγει το τελικό αποτέλεσμα έγινε προκαταρκτικά μαθηματικό στήσιμο (παντού αυτά τα μαθηματικά, που πάντα αγαπούσα), δηλαδή στήθηκε μια σκαλωσιά, όπως στις οικοδομές που χτίζονται, και πιστεύω ότι έτσι οι ζωγραφιές αυτές αναδείχθηκαν. Φιλιά καλής εβδομάδας.
Μελίνα μου, διάβασε αυτά που γράφω πιο πάνω. Ναι, πάντρεψα παλιές και νέες τεχνοτροπίες, όπως σωστά επισημαίνεις και κρίνω ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι καλό. Πάντα πίστευα ότι ο ζωγράφος πρέπει να τολμά. Φιλιά, καλή εβδομάδα.
Σίγουρα είναι εκπληκτικό το αποτέλεσμα της δημιουργίας σου Ντίνο μου μέσα από το οποίο διαγράφεται η αγάπη σου για την όμορφη πόλη . Μακάρι ο πολιούχος Άγιος της πάντα να την φυλάγει από κάθε κακό !!!
Στέλιο μου, όσο κι αν άσχετοι μη γηγενείς έχουνε κάνει αυτήν την πόλη να μοιάζει σε πολλά σημεία της σαν φτιασιδωμένη πόρνη, εγώ συνεχίζω να τη λατρεύω και την αποτυπώνω ζωγραφικά. Καλό βράδυ.
Χαίρεσαι να ακούς λόγια αγάπης από καλούς φίλους σαν και σένα Όλγα μου. Η έκθεση πηγαίνει πάρα πολύ καλά. Την ημέρα των εγκαινίων πέρασαν τουλάχιστον εκατόν πενήντα άτομα και συνεχίζουν να περνούν και άλλοι καθημερινά. Μη φανταστείς ότι ένα ένας μεγάλος χώρος. Είναι μία τρύπα ισόγεια 3Χ5 μέτρα, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης πίσω από την Ροτόντα. Μέσα σ'αυτόν τον μικρό χώρο χωρούν και κρεμιούνται κάθε φορά 24-30 ζωγραφιές, ενώ από κάτω σε χαμηλά τραπεζάκια υπάρχουν όλων των ειδών λογοτεχνικά βιβλία και μικρά σκαμπώ για τους κουρασμένους και τους κάποιας ηλικίας σαν κι εμάς. Αξιέπαινος ο φίλος ζωγράφος και λογοτέχνης Βασίλης Ιωαννίδης για την προσπάθεια που κάνει. Όχι μόνο δεν του αποφέρει τίποτα αυτή η ιστορία αλλά βάζει και από την τσέπη του, πέρα από την κούραση για την οργάνωση των εκθέσεων γιατί έχει να κάνει με δέκα-δεκαπέντε ζωγράφους, που από γεννησιμιού τους είναι δύσκολα άτομα. Ναι είναι μια τρύπα ο χώρος και αυτό μου θυμίζει ένα μικρό ποίημα του Χριστιανόπουλου: "Η αξία της γλάστρας έγκειται στην τρύπα της". Φιλιά για καλό βράδυ.
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
18 σχόλια:
Πολύ όμορφη εικαστική έλφραση. Ωραίος πίνακας!
Ας βάλει λοιπόν το χέρι του ο άγιος! Γιατί ήμουν γείτονάς του και για την ωραία ζωγραφιά σου.
Πάρα πολύ όμορφο σαν ψηφιδωτό που τόσο ταιριάζει στην αγιογραφία.
Μου άρεσε ακόμη που ανανέωσες τα έργα εκείνης της περιόδου.
Καλή μας βδομάδα Ντίνο:)
Πολύ-πολύ όμορφο Ντίνο! Και όπως πάντα, με πολλές τεχνοτροπίες συνδυασμένες.. Από ψηφιδωτό και πουαντιγισμό έως αγιογραφία και παραδοσιακό υφαντό!
Έχουν πολλή αξία σωρευμένη μέσα τους τα έργα σου!!
Καλό απόγευμα – φιλιά!
Χαίρομαι που σου άρεσε Φοίβο. Καλή εβδομάδα.
Τόλη προς το παρόν το χέρι του Άγιου Μπουτάριου σκέπει την πόλη μπας και τη βγάλει από το τέλμα. Καλό βράδυ.
Μαρία μου, τα έργα αυτά ανήκαν σε μια μεγάλη σειρά που είχα εκθέσει στον ΙΑΝΟ το 1997 με γενικό τίτλο "Καταγραφές Θεσσαλονίκης". Εκτός από την κεντρική ζωγραφιά που είναι αυτόνομη, οι υπόλοιπες, γύρω γύρω, είναι μινιατούρες που στον αρχικό πίνακα, που ξέμεινε από την έκθεση, ήταν η μια δίπλα στην άλλη χωρίς κανένα περιθώριο. Τις έκοψα λοιπόν και τις ενέταξα στη νέα ζωγραφιά και ζωντάνεψαν με τα περιθώρια που έβαλα τώρα. Βέβαια για να βγει το τελικό αποτέλεσμα έγινε προκαταρκτικά μαθηματικό στήσιμο (παντού αυτά τα μαθηματικά, που πάντα αγαπούσα), δηλαδή στήθηκε μια σκαλωσιά, όπως στις οικοδομές που χτίζονται, και πιστεύω ότι έτσι οι ζωγραφιές αυτές αναδείχθηκαν. Φιλιά καλής εβδομάδας.
Μελίνα μου, διάβασε αυτά που γράφω πιο πάνω. Ναι, πάντρεψα παλιές και νέες τεχνοτροπίες, όπως σωστά επισημαίνεις και κρίνω ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι καλό. Πάντα πίστευα ότι ο ζωγράφος πρέπει να τολμά. Φιλιά, καλή εβδομάδα.
Σίγουρα είναι εκπληκτικό το αποτέλεσμα της δημιουργίας σου Ντίνο μου μέσα από το οποίο διαγράφεται η αγάπη σου για την όμορφη πόλη .
Μακάρι ο πολιούχος Άγιος της πάντα να την φυλάγει από κάθε κακό !!!
Στέλιο μου, όσο κι αν άσχετοι μη γηγενείς έχουνε κάνει αυτήν την πόλη να μοιάζει σε πολλά σημεία της σαν φτιασιδωμένη πόρνη, εγώ συνεχίζω να τη λατρεύω και την αποτυπώνω ζωγραφικά. Καλό βράδυ.
Eυλογημένα τα χέρια σου,το μυαλό σου,οι ζωγραφιές σου, από μια αστείρευτη αγάπη!
Καλημέρα υπέροχε φίλε μου!
Υ.Γ.Πως πήγαν τα εγκαίνια;
Χαίρεσαι να ακούς λόγια αγάπης από καλούς φίλους σαν και σένα Όλγα μου.
Η έκθεση πηγαίνει πάρα πολύ καλά. Την ημέρα των εγκαινίων πέρασαν τουλάχιστον εκατόν πενήντα άτομα και συνεχίζουν να περνούν και άλλοι καθημερινά. Μη φανταστείς ότι ένα ένας μεγάλος χώρος. Είναι μία τρύπα ισόγεια 3Χ5 μέτρα, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης πίσω από την Ροτόντα. Μέσα σ'αυτόν τον μικρό χώρο χωρούν και κρεμιούνται κάθε φορά 24-30 ζωγραφιές, ενώ από κάτω σε χαμηλά τραπεζάκια υπάρχουν όλων των ειδών λογοτεχνικά βιβλία και μικρά σκαμπώ για τους κουρασμένους και τους κάποιας ηλικίας σαν κι εμάς. Αξιέπαινος ο φίλος ζωγράφος και λογοτέχνης Βασίλης Ιωαννίδης για την προσπάθεια που κάνει. Όχι μόνο δεν του αποφέρει τίποτα αυτή η ιστορία αλλά βάζει και από την τσέπη του, πέρα από την κούραση για την οργάνωση των εκθέσεων γιατί έχει να κάνει με δέκα-δεκαπέντε ζωγράφους, που από γεννησιμιού τους είναι δύσκολα άτομα. Ναι είναι μια τρύπα ο χώρος και αυτό μου θυμίζει ένα μικρό ποίημα του Χριστιανόπουλου: "Η αξία της γλάστρας έγκειται στην τρύπα της".
Φιλιά για καλό βράδυ.
Πράγματι ωραίο το πάντρεμα των τεχνικών!
Χαίρομαι που πηγαίνει καλά η έκθεση,καλή συνέχεια,καλό βράδυ!
Χαίρομαι που συμφωνείς Ρένα μου.
Καλό βράδυ και σε σένα.
Nτίνο πολύ μ΄αρέσει αυτό που περιγράφεις!Έχει ψυχή και μεράκι!Αυτό μετράει!΄Πολύ χάρηκαααααααααα!!!
Καλή συνέχεια γλυκοφιλαράκι!
ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΣΥΧΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΒΛΕΠΩ ΑΝΑΡΤΗΕΙΣ ΣΟΥ.ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!!!!!!
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.
Ευχαριστώ πολύ Σκρουτζάκο. Καλή εβδομάδα και σε σένα.
Δημοσίευση σχολίου