Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Μια ζωγραφιά, ένα ποίημα, ένα διήγημα και πολλές ευχές σε όλους τους αγαπητούς διαδικτυακούς φίλους για ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

(Τέμπερα, 22Χ29,5 εκ., 2007)




Λάμπουν σαν δάκρυα τα Χριστούγεννα

Ένας μικρός Χριστός γεννιέται πάλι αύριο,
μόνος στον κόσμο.
Ένας μικρός Χριστός που ζωγραφίζει θαμπά στο τζάμι
δέντρα για τα παιδιά,
καράβια για τα όνειρα,
ένα παραμύθι της αγάπης για τους απελπισμένους.
Παραμονή και τα χιλιάδες φώτα της πλατείας στα μάτια του
λάμπουν σαν δάκρυα.

Τόλης Νικηφόρου




Translation:

Christmas is gleaming like tears

A little Christ is born again tomorrow
alone in the world.
A little Christ painting dimly on the window pane
trees for children
boats for dreams
a fairy tale of love for those in desperation.
Christmas Eve
and a thousand lights of the square
are gleaming in his eyes like tears

Tolis Nikiforou





Παραμονή Χριστουγέννων του ’43

Ο πατέρας γύρισε κι εκείνο το βράδυ την ίδια ώρα από τη ΧΕΝ. Ακούμπησε στην κουζίνα αποσταμένος τα δυο κονσερβοκούτια με φαγητό, κάθισε στη μοναδική ξύλινη καρέκλα και έβγαλε τα λιωμένα παπούτσια. Πιο πολύ τον προφύλαγαν τα τσουράπια που είχε πλέξει η γιαγιά. Ξεσκέπασε προσεκτικά τα τενεκεδάκια και τα έβαλε στο συρμάτινο φανάρι που κρέμονταν πάνω από τον πάγκο. Κάθε βράδυ το ίδιο. ΄Ηταν η μερίδα που δικαιούνταν κάθε εργαζόμενος στο μαγειρείο της ΧΕΝ. Την έφερνε σπίτι για να μας κρατά όρθιους τις δύσκολες εκείνες μέρες της Γερμανικής κατοχής. «Εγώ χορταίνω από τις μυρωδιές», έλεγε στη μητέρα, όταν τον πίεζε να πάρει κι αυτός μια μπουκιά. Ακόμη και ο σκύλος μας ο Μπόμπης κρατιόταν από το φαγητό που έφερνε ο πατέρας. Η μητέρα γέμιζε με νερό τα άδεια τενεκέδια και γέμιζε τη γαβάθα του. Με όση δύναμη απόμενε στο σκελετωμένο του κορμί σηκώνονταν στα πίσω πόδια και με τη γλώσσα ρουφούσε το νεροζούμι στον αέρα. Μετά έχωνε τη μουσούδα στη γαβάθα αδειάζοντάς την στη στιγμή χωρίς ανάσα. Όλο το υπόλοιπο βράδυ περνούσε γλείφοντάς την. Τον άκουγα να τη σέρνει εδώ και κει μέσα στην αυλή καθώς κοιμόμουν δίπλα στο παράθυρο.
Ο μισθός του πατέρα ελάχιστα βοηθούσε. Το χαρτονόμισμα ξευτελίζονταν κάθε στιγμή μέσα στη μέρα. Αν είχες λίρες, στάρι, λάδι, όσπρια ή άλλα τέτοια βασικά ήσουν βασιλιάς. Το ψωμί σπάνια έμπαινε στο σπίτι. ΄Ολη η προίκα της μητέρας είχε ανταλλαγεί στα γύρω χωριά για μισό σακί καλαμπόκι ή φασόλια και σπάνια λίγο στάρι.
Χωρίς να βγάλει το πανωφόρι μπήκε στο δωμάτιο. Στο μικρό σιδερένιο κρεβάτι ξαπλωμένοι η μητέρα και η γιαγιά στις δυο άκρες και στη μέση ο αδελφός μου κι εγώ, σκεπασμένοι με το πάπλωμα που είχε απομείνει και από πάνω μια κουρελού. Ο πατέρας ακούμπησε το χέρι στη μεγάλη σιδερένια σόμπα δίπλα στο κρεβάτι. «Το τελευταίο ξύλο έριξα το μεσημέρι», λέει η μητέρα, «έχει χωνέψει από ώρα και κρύωναν τα παιδιά». Παρακολουθούσαμε τον πατέρα με τα μάτια μόνο έξω από τα σκεπάσματα. Αμήχανος κοίταξε από το παράθυρο στην αυλή. Το τελευταίο χοντρό δέντρο το είχε κόψει τρεις μέρες πριν. Τα άλλα ήταν λιγνά, ίδια με μας. Απότομα ανοίγει το παράθυρο. «Γιάννη τι κάνεις τρελάθηκες έχει παγωνιά», άρχισε να φωνάζει η μητέρα. Αρπάζει το μεγάλο τραπέζι που ήταν στο δωμάτιο, το γυρίζει στο πλάι και το σπρώχνει στο ανοιχτό παράθυρο προς την αυλή. Θυμάμαι τα καλοκαίρια που το βγάζαμε στην αυλή για να γίνει πιο ευρύχωρο το δωμάτιο, δεν χώραγε από καμιά πόρτα. Το σήκωσε με όση δύναμη του απόμενε και το άφησε να πέσει έξω. Με νευρικές γρήγορες κινήσεις έκλεισε το παράθυρο και παίρνοντας το μικρό τσεκουράκι βγήκε έξω. Πετάχτηκα βολίδα από το κρεβάτι και κόλλησα το πρόσωπο στο τζάμι. Ο πατέρας όλο μανία, λες και μισούσε το τραπέζι, άρχισε να το κομματιάζει με απανωτές τσεκουριές.
Σαν τέλειωσε, ξεδιάλεξε και έφερε μέσα τα χοντρά κομμάτια, πόδια και πλαϊνά. Η σόμπα ήταν αρκετά ψηλή, λίγο πιο πάνω από το μπόι μου. Την άνοιξε από πάνω βγάζοντας όλα τα στρόγγυλα στεφάνια και έχωσε μέσα όσα κομμάτια χωρούσαν. Από το μπροστινό κάτω άνοιγμα στρίμωξε τα μικρότερα. Σε ένα από αυτά πλησίασε το τσακμάκι και αφού προσπάθησε δυο τρεις φορές του έβαλε φωτιά. ΄Αρπαξαν όλα, σε λίγο η σόμπα άρχισε να μπουμπουνίζει και τα πλαϊνά της κοκκίνισαν. Το δωμάτιο πήρε μια θαλπωρή. Πετάξαμε τα σκεπάσματα και ανακαθίσαμε στο κρεβάτι.
΄Εξω είχε αρχίσει να αγριεύει ο καιρός. Μόνο οι κάργες πετούσαν πάνω από τα πεύκα του 50ού Συντάγματος που μερικές φορές κατέβαιναν στα πρανή του λάκκου ψάχνοντας άδικα για κανένα φαγώσιμο. Δεν άργησαν οι πρώτες σπυρωτές χιονονιφάδες να κτυπούν το τζάμι του δωματίου καθώς τις στροβίλιζε ο αέρας.
Καθόμασταν αμίλητοι και ευχαριστιόμασταν τη ζέστη που είχε πια απλωθεί παντού. «Δέντρο δεν θα κάνουμε;», πετάχτηκα σπάζοντας τη σιγή. Γύρισαν και με κοίταξαν αμίλητοι. «Θέλω δέντρο», ξαναείπα. «Να έχουμε έξω στην αυλή» λέει η γιαγιά και δείχνει το μικρό κυπαρισσάκι που έφερε και φύτεψε στην αυλή την προηγούμενη χρονιά ο πατέρας όταν το βρήκε ξεριζωμένο μέσα στα χαλάσματα της παλιάς ΄Εκθεσης. «Εγώ θέλω δέντρο Χριστουγεννιάτικο, όχι τέτοιο». Με κοίταξε ο πατέρας για λίγο και μετά αρπάζοντας το πανωφόρι βγήκε έξω. Πέρασε αρκετή ώρα και η μητέρα κοίταζε ανήσυχη από το παράθυρο. Η γιαγιά, πάντα πιο ψύχραιμη, φορώντας τα στρογγυλά γυαλιά της χαμηλά στη μύτη ήταν συγκεντρωμένη στο πλέξιμο. «Που πάει πάλι αυτός ο άνθρωπος. ΄Εξω γίνεται χαλασμός, κουρασμένος είναι και όπου νά’ναι αρχίζει η απαγόρευση της κυκλοφορίας. Δεν λες και συ κάτι μητέρα;», λέει στη γιαγιά. Η γιαγιά τράβηξε την κλωστή για να ξετυλιχθεί το κουβάρι και δεν είπε κουβέντα. «Πάντα έτσι αψήφιστη ήσουν, αλλά να μην ενδιαφέρεσαι και για τον γιο σου, τι να πω». Η βουβαμάρα συνεχίστηκε μέχρι που ακούστηκε το κουδουνάκι της ξύλινης καγκελόπορτας της αυλής. Σε λίγο φάνηκε η σιλουέτα του πατέρα έξω από το τζάμι έχοντας κάτι στον ώμο. «Μας έφερε δέντρο μαμά», αναφώνησα. Ένα ακρόκλωνο από πεύκο, που πάνω του ακόμη δεν είχαν λιώσει οι νιφάδες από το χιόνι που έπεφτε.
Το στήσαμε σε μια γλάστρα, κρεμάσαμε πολύχρωμα κουρελάκια, κόψαμε σε πολλά κομμάτια μερικά κεριά, που είχε κάνει η γιαγιά από γουρουνίσιο λίπος για να μας φωτίζουν το βράδι και τα δέσαμε εδώ και κει. Το φως τους έδωσε άλλη ζεστασιά στο κρύο δωμάτιο. «Τώρα ύπνο παιδιά, αύριο θα μας πείτε τα κάλαντα κάτω από το δέντρο», χαμογέλασε και μας σκέπασε η μητέρα.
Το πρωί ξύπνησα πρώτος. Έτρεξα κάτω από το δέντρο, το μύρισα, το χάϊδεψα απαλά και, δεν ξέρω πως μου ήρθε, άρχισα να τραγουδώ τον εθνικό ύμνο μπερδεύοντας όπως πάντα την «όψη» με την «κόψη».


Ντίνος Παπασπύρου
(Από το βιβλίο «Λάμψεις και σκιές μνήμης», που εκδόθηκε για λογαριασμό του τον Ιανουάριο 2010 από την Lk Digital printing, Θεσσαλονίκη
)

27 σχόλια:

Marty είπε...

hello Dinos ! thank you for that beautiful painting !
thank you too for some words in English !
I wish you a happy weekend

Fanypap είπε...

Καλά Χριστούγεννα Ντίνο!!όλα πανέμορφα!! μπράβο σου!! Καλή χρονιά!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Εποχές περασμένες, άραγε;
Ή μήπως ξανάρχονται;

.....κόψαμε σε πολλά κομμάτια μερικά κεριά, που είχε κάνει η γιαγιά από γουρουνίσιο λίπος για να μας φωτίζουν το βράδι .....

Εικόνες και τεχνικές άγνωστες σε μας τους τσιμεντόπληκτους!!!

Να'σαι καλά Ντίνο,
Καλές Γιορτές με Υγεία!!!

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Καλες γιορτες Ντινο μου
Υγεια σου ευχομαι και ολα τα καλα στην οικογενεια σου.
Πολλα φιλια

Rena είπε...

Μας έβαλες για τα καλά στο κλίμα των Χριστουγέννων,γιατί αυτό είναι Χριστούγεννα,μνήμες!
Να μη ξεχνάμε και γινόμαστε καλύτεροι!!!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Αγαπητέ Dinos-Art,
σε ευχαριστώ για την επίσκεψη στο μπλογκ μου και τις ευχές σου... Δυστυχώς καθηστέρησα πολύ να γίνω μέλος στο δικό σου κι έτσι έχω χάσει ειδήσεις σου και νέα σου...
Σου εύχομαι Καλά Χριστούγεννα, Καλή Χρονιά και ευχαριστώ για τις διαδικτυακές ευχές σου που είναι... πολυτάλαντες (συγγραφή, ποιήμα, ζωγραφική...)

nameliart είπε...

Όσες φορές και να δω αυτή την εικόνα
και όσες φορές και να διαβάσω αυτή την αφήγηση,
δεν θα πάψω να ευχαριστιέμαι αλλά και να συγκινούμαι!
Το ίδιο ισχύει και για το ποίημα του Τόλη Νικηφόρου!

Χρόνια Πολλά Ντίνο! Με υγεία, δύναμη και θετική σκέψη! Η τέχνη μας βοηθάει πολύ σε όλα αυτά!
Ευχές πολλές στην οικογένειά σου και φιλιά στον γλυκύτατο εγγονό σου!

Leviathan είπε...

euxaristoume poli!! kala Xristougenna! me igeia!! kai xara!! :) oti po8eis! :)

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Ντίνο καλησπέρα και χρόνια πολλά, να είσαι καλά, γερός και δυνατός όπως και οι αγαπημένοι σου. Αυτές οι ιστορίες και το περιεχόμενο τους δυστυχώς επαναλαμβάνονται όχι στο φόντο του πολέμου αλλά σε αυτό της φτώχειας και της ανέχειας και στις μέρες μας. Η εποχή της εικονικής ευμάρειας τέλειωσε και όλοι πρέπει να βοηθάμε,όσο και ότι μπορούμε γιατί στην Ελλάδα υπάρχει πολύ δυστυχία.

VAD είπε...

Καλές γιορτές,Χρόνια Πολλά,
με Τεχνη και Δημιουργία....

55fm είπε...

Ντίνο μου,καλέ μου φίλε,καλά Χριστούγεννα!
Να είσαι καλά και να μας φωτίζεις!
Να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
Σε φιλώ!

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Αυτό το μελαγχολικό βλέμμα! Η αποτύπωση της πραγματικότητας που ζούμε...
Το διήγημα έχει μια ένταση που μας παρασέρνει... οι μνήμες ζουν..

Ντίνο να είσαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένεια σου!

Amici S.Demetrio Bologna είπε...

xronia polla eulogimena

magda είπε...

Αγαπητέ Ντίνο
Καλώς όρισες και σ ευχαριστώ θερμά για τα καλά σου λόγια!
Η ζωγραφιά σου, το ποίημα για τον μικρό Χριστό και το υπέροχο διήγημα σου, έχουν μια περίσσια τρυφερότητα και ζωντανό το πνεύμα των Χριστουγέννων!
Σου στέλνω τις πιο εγκάρδιες ευχές μου, για ευτυχισμένα Χριστούγεννα στην οικογένεια σου και εκπλήρωση όλων των προσδοκιών σου!
Μάγδα

MYSTELIOS είπε...

Φίλε Ντίνο πέρασα να ευχηθώ και εγώ με την σειρά μου Καλά Χριστούγεννα , Χρόνια Πολλά σε εσένα και στην οικογένεια σου , υγεία , χαρά , ευτυχία και αγάπη !!!

Ανώνυμος είπε...

pali den mporo na grapso ellinika ..kai prin liges meres to idio.. den katalavaino to giati..:))

ap thn arxh mexri to telos h anarthsh eksoxh..

ax elpizo mono na ginomai katanohth!

kala xristoygenna kales giortes me ygeia pano apo ola
kalo brady me filia.

Elenfly είπε...

Χρόνια πολλά καλά Χριστούγεννα με υγεία και αγάπη και να μην ξαναέρθουν δυσάρεστες μέρες για μικρούς και μεγάλους!Σε θαύμασα στις φωτογραφίες στην έκθεση και ο εγγονός είναι γλύκας να τον χαίρεσαι!

STRATOS είπε...

Χαρουμενα χριστουγεννα & Ευτηχισμενο και Δημιουργικο & Ελπιδοφορο το νεο ετος!!

Marty είπε...

Merry Christmas Dino and all the best for 2012 !!

Leviathan είπε...

Χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα! Αγάπη, χαρά, ευτυχία και πρώτα απ' όλα υγεία εύχομαι σε εσένα και αυτούς που αγαπάς! Να περάσεις υπέροχα!!! Πολλά φιλιά!

Unknown είπε...

καλά χριστούγεννα με υγεία χαρά και ευτυχία.

Poet είπε...

Η ζωγραφιά σου, το ποίημά μου και το διήγημά σου, Ντίνο μου, τείνουν να γίνουν θεσμός στο διαδίκτυο τις μέρες των Χριστουγέννων. Θα προτιμούσα βέβαια να είχε θεσμοθετηθεί η αλληλεγγύη στις καρδιές όλων μας.

Ως τότε, θα γράφουμε, θα ζωγραφίζουμε, θα κάνουμε το κάθε τι για ένα μακρινό όνειρο που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο στην κοινωνία των ανθρώπων. Καλές γιορτές, Ντίνο μου, καλές γιορτές σε όλους.

Dinos-Art είπε...

-Marty
-Φανή
-Δίσπιστε
-Γιάννα
-Ρένα
-Παρασκευή
-Μελίνα
-Leviathan
-Τάσο
-VAD
-Όλγα
-Αντιγόνη
-Amici di San Demetrio
-Μάγδα
-Στέλιο
-Εύη
-Elenfly
-Στράτο
-Αθηνά
-Alex
-Τόλη
Φίλοι μου αγαπημένοι ευχαριστώ που δεχτήκατε τις ευχές μου και ακόμη περισσότερο για τις ωραίες δικές σας ευχές. Θα τα ξαναπούμε με νέες ευχές για τον καινούργιο χρόνο.

Just for Marty, I repeat in English: Thanks for accepting my wishes, but more for sending to me your own nice wishes. We will soon be in touch with more wishes for the coming new year.

Margo είπε...

Για το έργο σου, για ο ποίημα του Τόλη, όπως και για τη διήγηση των Χριστουγέννων του 43 σου έχω πει Ντίνο μου, κάθε Χριστούγεννα τα θυμάμαι.. τόσο δυνατά τα συναισθήματα, πώς να μη σημαδεύσουν τη ζωή σου!

Χρόνια πολλά εύχομαι και με το καλό να υποδεχθείς το νέο χρόνο. Υγεία και χαρά για σένα και την οικογένειά σου!!!
Σε φιλώ!

Dinos-Art είπε...

Μαρία μου έχεις απόλυτο δίκαιο. Κάποια συνταρακτικά πράγματα που ζεις σε τρυφερή ηλικία μένουν μόνιμα χαραγμένα στο μυαλό σου και ίσως ακόμη προκαθορίζουν τη μελλοντική σου πορεία. Για δες πως ήρθαν τα πράγματα και τι γυρίσματα έχει η ζωή. Έτσι εμείς που ζήσαμε εκείνες τις δύσκολες καταστάσεις αντιμετωπίζουμε με στωικότητα τη σημερινή κρίση. Οι νέοι πως μπορούν; Ίσως όμως με το φθάνοντας σήμερα πάτο (άσχετα με το ποιος φταίει γιαυτό) τους βοηθήσει για ένα νέο ξεκίνημα ώστε να δουν και να ζήσουν καλύτερες μέρες μετά πό χρόνια.
Πολλές ευχές για ό,τι καλύτερο σε σένα και στην οικογένειά σου στον καινούργιο χρόνο, εκεί στο όμορφο αιγαιοπελαγίτικο νησί. Σε φιλώ.

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

"Πάει ο παλιός ο χρόνος ας γιορτάσουμε παιδιά" Τώρα το να μπει ο καινούργιος χρόνος με νέες μειώσεις μισθών και ανεργία στο ζενίθ, μέχρι την καταστροφή του κόσμου τον Δεκέμβριο του 2012 κατά το ημερολόγιο των Μάγιας δεν ξέρω πόσο θα τον χαρούμε.... Εγώ να ευχηθώ υγεία και αισιοδοξία σε όλους και ελπίζω ότι "θα την βγάλουμε και φέτος" :-)

Χαριτίνη είπε...

ΚΥΡΙΕ ΝΤΙΝΟ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑΤΕ ΤΟ BLOG ΜΟΥ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ!!!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΤΕ ΜΕ ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΣΑΣ, ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΖΕΣΤΟ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ!!!
ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ, ΘΑ ΣΑΣ ΕΥΧΗΘΩ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΗ ΣΕ ΥΓΕΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΣ!!!

ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!!!
ΣΑΣ ΦΙΛΩ!!!