Είναι γλυκιά η άτιμη Παρασκευή μου. Αλλά να μην μας λένε ότι μόνο εμείς οι Έλληνες είμαστε αμαρτωλοί. Οι Ευρω-παίοι την έχουν κάνει επιστήμη, την εξάγουν κιόλας, διάβαζε Siemens κλπ. Καλό απόγευμα.
Ναι, αλλά αυτοί Μάγδα μου είναι Uber Alles. Με την ευκαιρία, θά'μαθες ότι τέθηκε πάλι υπό κράτηση ο Στρος Καν. Νομίζω ότι θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν βρισκόταν αυτός στην έδρα του ΔΝΤ γιατί είχε εκδηλώσει διαφορετική στάση (υπέρ) για την Ελλάδα. Τελικά τα γαμ@@@@ του κυρίου τα πληρώνουμε εμείς και τρώμε στη μάπα την κυρία Λαγκάρντ με την κόκκινη σάρπα στον ώμο. Καλό βράδυ και σε σένα.
Μα οι πλέον αμαρτωλοί (και κλέφτες) είναι αυτοί που φτάνουν στα πιο ψηλά κλιμάκια εξουσίας. Περνάνε από διάφορα ειδικά φίλτρα μέχρι να "κατακτήσουν" στις κορφές. Οί πλέον αναμάρτητοι είναι αυτοί που μένουν στους πρόποδες και πληρώνουν για τα αμαρτήματα όλων ρτων υπολοίπων...
Αν πάρω υπόψη μου τη περίοδο που έγινε (αμέσως μετά τη ψήφιση του μνημονίου Β) είμαι ευχαριστημένη. Τουλάχιστον οι επισκέπτες έδειξαν (και το εξέφρασαν) να χαίρονται βλέποντας χρώμα γύρω τους. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό αποτέλεσμα που θα μπορούσε να έχει η έκθεση.
Φανταστικοί οι χαρταετοί σου! Έρχομαι να το πω και επί τόπου…
Τι καλύτερο για τον καλλιτέχνη η έκφραση χαράς και αγάπης για τα έργα του από τους επισκέπτες, όταν αυτά μιλούν στην ψυχούλα τους! Το ίδιο ένιωσα κι εγώ Μελίνα μου στην έκθεσή-προσφορά στο Ελληνικό Παιδικό χωριό Φιλύρου που έγινε τον περασμένο Δεκέμβρη. Πέρα από την αποδοχή του κόσμου άνοιξε η καρδιά μου βλέποντας τα γελαστά προσωπάκια των μικρών παιδιών, που με αγκάλιαζαν. Δύσκολη εποχή για εκθέσεις. Να σκεφτείς ότι ο Ειρμός, που είναι η πρώτη Γκαλερί της Θεσσαλονίκης, έκανε αυτή τη σαιζόν μόνο δύο εκθέσης, μία η δική μου και μια δεύτερη, που τρέχει ακόμη μετά από παράταση. Αυτή όμως η νηνεμία δεν μας σταματά τους καλλιτέχνες και συνεχίζουμε ακάθεκτοι να δημιουργούμε. Αυτό τουλάχιστον κάνω εγώ, πεισμωμένος από την όλη περιρέουσα μαυρίλα γενικώς. Καλό βράδυ Μελίνα. Φιλιά.
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
8 σχόλια:
o καθείς με τα αμαρτήματά του...
Είναι γλυκιά η άτιμη Παρασκευή μου.
Αλλά να μην μας λένε ότι μόνο εμείς οι Έλληνες είμαστε αμαρτωλοί. Οι Ευρω-παίοι την έχουν κάνει επιστήμη, την εξάγουν κιόλας, διάβαζε Siemens κλπ.
Καλό απόγευμα.
Χαχααα, καταπληκτικό!!!!
Ευφυέστατος ο υπότιτλος!!!!
Αυτό αξίζει να το μάθουν όλοι...
Καλό βράδυ Ντίνο!
Ναι, αλλά αυτοί Μάγδα μου είναι Uber Alles. Με την ευκαιρία, θά'μαθες ότι τέθηκε πάλι υπό κράτηση ο Στρος Καν. Νομίζω ότι θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν βρισκόταν αυτός στην έδρα του ΔΝΤ γιατί είχε εκδηλώσει διαφορετική στάση (υπέρ) για την Ελλάδα. Τελικά τα γαμ@@@@ του κυρίου τα πληρώνουμε εμείς και τρώμε στη μάπα την κυρία Λαγκάρντ με την κόκκινη σάρπα στον ώμο.
Καλό βράδυ και σε σένα.
Μα οι πλέον αμαρτωλοί (και κλέφτες) είναι αυτοί που φτάνουν στα πιο ψηλά κλιμάκια εξουσίας. Περνάνε από διάφορα ειδικά φίλτρα μέχρι να "κατακτήσουν" στις κορφές. Οί πλέον αναμάρτητοι είναι αυτοί που μένουν στους πρόποδες και πληρώνουν για τα αμαρτήματα όλων ρτων υπολοίπων...
Καλό βράδυ Ντίνο!
Γειάσου Μελινάκι.
Πως πήγε η έκθεσή σου;
Αν πάρω υπόψη μου τη περίοδο που έγινε (αμέσως μετά τη ψήφιση του μνημονίου Β) είμαι ευχαριστημένη. Τουλάχιστον οι επισκέπτες έδειξαν (και το εξέφρασαν) να χαίρονται βλέποντας χρώμα γύρω τους. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό αποτέλεσμα που θα μπορούσε να έχει η έκθεση.
Φανταστικοί οι χαρταετοί σου! Έρχομαι να το πω και επί τόπου…
Τι καλύτερο για τον καλλιτέχνη η έκφραση χαράς και αγάπης για τα έργα του από τους επισκέπτες, όταν αυτά μιλούν στην ψυχούλα τους!
Το ίδιο ένιωσα κι εγώ Μελίνα μου στην έκθεσή-προσφορά στο Ελληνικό Παιδικό χωριό Φιλύρου που έγινε τον περασμένο Δεκέμβρη. Πέρα από την αποδοχή του κόσμου άνοιξε η καρδιά μου βλέποντας τα γελαστά προσωπάκια των μικρών παιδιών, που με αγκάλιαζαν. Δύσκολη εποχή για εκθέσεις. Να σκεφτείς ότι ο Ειρμός, που είναι η πρώτη Γκαλερί της Θεσσαλονίκης, έκανε αυτή τη σαιζόν μόνο δύο εκθέσης, μία η δική μου και μια δεύτερη, που τρέχει ακόμη μετά από παράταση. Αυτή όμως η νηνεμία δεν μας σταματά τους καλλιτέχνες και συνεχίζουμε ακάθεκτοι να δημιουργούμε. Αυτό τουλάχιστον κάνω εγώ, πεισμωμένος από την όλη περιρέουσα μαυρίλα γενικώς.
Καλό βράδυ Μελίνα. Φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου