(Επειδή η ένθετη στην πιο κάτω σύνθεση ζωγραφιά μου του 1995 δεν διακρίνεται καλά, την αναρτώ από μόνη της μαζί με ευχές της φίλης ποιήτριας για το 1987) 
(Μικτή τεχνική, τέμπερα+φωτο, 28Χ18 εκ., 2012)(2)
Χρυσάνθη Ζιτσαία, ποιήτρια, 1903-1995
Αξιόλογη λυρική παραδοσιακή ποιήτρια.
Συνδεθήκαμε φιλικά τέλη δεκαετίας του ’70 και από τότε μου έστελνε ανελλειπώς τις νέες ποιητικές της συλλογές με προσωπική αφιέρωση. Παρούσα, παρά την προχωρημένη της ηλικία, σε όλες τις κατοπινές ατομικές μου εκθέσεις. Λίγο πριν φύγει για πάντα, την επισκέφτηκα στο σπίτι της στον Συνοικισμό 40 Εκκλησιών. Με κέρασε γλυκό νεραντζάκι, «το έφτιαξα με τα χέρια μου» είπε, τη φωτογράφισα και τη ζωγράφισα. Ένθετη η ζωγραφιά που έκανα τότε και εξέθεσα στην ατομική μου έκθεση στον Ιανό τον Οκτώβριο του ’97. Μετά την έκθεση τη χάρισα στην κόρη της Γαλάτεια, μητέρα του μαέστρου Άλκη Μπαλτά, γιατί η σεβάσμια αγαπητή φίλη ποιήτρια μας είχε αφήσει για πάντα πριν δυο χρόνια.
Χρυσάνθη Ζιτσαία, ποιήτρια, 1903-1995
Αξιόλογη λυρική παραδοσιακή ποιήτρια.
Συνδεθήκαμε φιλικά τέλη δεκαετίας του ’70 και από τότε μου έστελνε ανελλειπώς τις νέες ποιητικές της συλλογές με προσωπική αφιέρωση. Παρούσα, παρά την προχωρημένη της ηλικία, σε όλες τις κατοπινές ατομικές μου εκθέσεις. Λίγο πριν φύγει για πάντα, την επισκέφτηκα στο σπίτι της στον Συνοικισμό 40 Εκκλησιών. Με κέρασε γλυκό νεραντζάκι, «το έφτιαξα με τα χέρια μου» είπε, τη φωτογράφισα και τη ζωγράφισα. Ένθετη η ζωγραφιά που έκανα τότε και εξέθεσα στην ατομική μου έκθεση στον Ιανό τον Οκτώβριο του ’97. Μετά την έκθεση τη χάρισα στην κόρη της Γαλάτεια, μητέρα του μαέστρου Άλκη Μπαλτά, γιατί η σεβάσμια αγαπητή φίλη ποιήτρια μας είχε αφήσει για πάντα πριν δυο χρόνια.
Φεύγοντας τότε από το σπίτι της, με σταύρωσε στο στήθος με το χέρι για το καλό, «τη δωρεά αυτή μου έδωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως» είπε.
Η γλυκύτητα του προσώπου και της ομιλίας της με σκλάβωσαν και παραμένουν ανεξίτηλα μέσα μου.
4 σχόλια:
Και σε μένα γεννήθηκαν τα ίδια συναισθήματα Ντίνο μου, μετά από την γλυκύτατη παρουσίαση σου, γι αυτήν την αξιόλογη γυναίκα!
Υπέροχες οι ζωγραφιές σου!
Καλό απόγευμα!
Μαγδα μου, μέχρι τα 92 της, που έφυγε από τη ζωή, είχε μια καταπληκτική διαύγεια πνεύματος, έγραφε ποιήματα και βέβαια αυτό δεν την εμπόδιζε να ασχολείται με τα καθημερινά ενός σπιτιού, όπως κάθε νοικοκυρά. Αν και δεν είμαι λάτρης των γλυκών, το νεραντζάκι που με κέρασε ήταν υπέροχο και το ευχαριστήθηκα. Καλή εβδομάδα.
Φίλε Ντίνο , χαίρομαι πολύ , που κάθε φορά μέσα από τα καταπληκτικά έργα σου ανακαλύπτουμε ταυτόχρονα την ιστορία και τους αξιόλογους ανθρώπους της πόλης σου !!!
Σε ευχαριστούμε και καλή συνέχεια !!!
Στέλιο μου, θα παρουσιάσω στο blog μου οκτώ μόνο ζωγράφους και ποιητές με τους οποίους είχα προσωπική/φιλική σχέση, έγραψαν ιστορία στην πόλη και έχουν φύγει. Υπάρχουν όμως και άλλοι που έγραψαν ή/και συνεχίζουν να γράφουν ιστορία για την πόλη, γιαυτό και έχω βάλει επικεφαλίδα στην ανάρτησή μου "Πόλη είναι και οι άνθρωποί της". Καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου