(Μικτή τεχνική, τέμπερα+φωτο, 28Χ18 εκ., 2012)
(3)
Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, ζωγράφος-λογοτέχνης, 1908-1993
Το ζωγραφικό του έργο αποτελεί εικαστική έκφραση του πνευματικού του κόσμου και του ιδιαίτερου ψυχισμού του, όπως εκφράστηκε με τη λογοτεχνική γραφή του.
Γνωριστήκαμε τη δεκαετία του ’70 στη Μικρή Πινακοθήκη «Διαγώνιος» και συνεκθέσαμε πολλές φορές τόσο εκεί όσο και σε άλλους χώρους. Βλέποντας τα έργα μου με θεωρούσε υπερήφανα μαθητή του, παρασυρμένος προφανώς από την τεχνική του πουαντιγισμού που χρησιμοποιούσα. Βέβαια αυτό δεν ήταν σωστή ερμηνεία διότι τα δικά μου έργα δεν παρέπεμπαν στη δική του καλλιτεχνική δημιουργία, που πήγαζε από τη βαθειά του πίστη στη θρησκευτικότητα και ιδιαίτερα την Ορθοδοξία.
Τον επισκέφτηκα πολλές φορές στο σπίτι του στον Ντεπώ και εκείνος αρκετές φορές στο γραφείο μου στην Τράπεζα. Ατέλειωτες και μακρές οι συζητήσεις μας, επειδή δυσκολευόσουν να τον παρακολουθήσεις στις σκέψεις του, όπως τις εξέφραζε με τη γρηγοράδα του λόγου του. Τελευταία φορά με επισκέφτηκε στο γραφείο μου στις 22 Σεπτεμβρίου 1986 και ήταν τότε που μου χάρισε ζωγραφικό του έργο με τίτλο: «ΣΥΝΑΞΑΡΙ 22.9.86».
Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, ζωγράφος-λογοτέχνης, 1908-1993
Το ζωγραφικό του έργο αποτελεί εικαστική έκφραση του πνευματικού του κόσμου και του ιδιαίτερου ψυχισμού του, όπως εκφράστηκε με τη λογοτεχνική γραφή του.
Γνωριστήκαμε τη δεκαετία του ’70 στη Μικρή Πινακοθήκη «Διαγώνιος» και συνεκθέσαμε πολλές φορές τόσο εκεί όσο και σε άλλους χώρους. Βλέποντας τα έργα μου με θεωρούσε υπερήφανα μαθητή του, παρασυρμένος προφανώς από την τεχνική του πουαντιγισμού που χρησιμοποιούσα. Βέβαια αυτό δεν ήταν σωστή ερμηνεία διότι τα δικά μου έργα δεν παρέπεμπαν στη δική του καλλιτεχνική δημιουργία, που πήγαζε από τη βαθειά του πίστη στη θρησκευτικότητα και ιδιαίτερα την Ορθοδοξία.
Τον επισκέφτηκα πολλές φορές στο σπίτι του στον Ντεπώ και εκείνος αρκετές φορές στο γραφείο μου στην Τράπεζα. Ατέλειωτες και μακρές οι συζητήσεις μας, επειδή δυσκολευόσουν να τον παρακολουθήσεις στις σκέψεις του, όπως τις εξέφραζε με τη γρηγοράδα του λόγου του. Τελευταία φορά με επισκέφτηκε στο γραφείο μου στις 22 Σεπτεμβρίου 1986 και ήταν τότε που μου χάρισε ζωγραφικό του έργο με τίτλο: «ΣΥΝΑΞΑΡΙ 22.9.86».
9 σχόλια:
Εχεις τόσο πλούτο μέσα σου!!!!
Όλοι μας Ρένα μου έχουμε κάποιον πλούτο μέσα μας. Αρκεί να τον βγάζουμε προς τα έξω για να γίνονται κοινωνοί του και οι νεώτεροι. Καλό βράδυ.
Dinos... ωραίο να γνωρίζεις ωραίους ανθρώπους...
Welcome to my blog dear Bob.
Έχεις απόλυτο δίκαιο Παρασκευή μου.
Σε γεμίζουν ψυχικά. Καλημέρα.
Πολύ ωραία σειρά για τη Θεσσαλονίκη και τους ανθρώπους της, Ντίνο μου, με την επέτειο των 100 ετών από την απελευθέρωσή της. Μπράβο.
χαιρομαι που σε ξαναβρίσκω αγαπητε φιλε Ντίνο..:)
καλη συνεχεια σε ο,τι κανετε..
Γειάσου Εύη μου. Κι εγώ σε έχω χάσει λόγω πρόσφατης σχετικά αποχής μου από το διαδίκτυο. Θα τα ξαναλέμε. Καλό Σαββατοκύριακο.
Δημοσίευση σχολίου