Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

1912-2012 η Θεσσαλονίκη γιορτάζει. Πόλη είναι και οι άνθρωποί της: (4) Γιώργος Παραλής

(Μικτή τεχνική, τέμπερα+φωτο, 28Χ18 εκ., 2012)

Γιώργος Παραλής, ζωγράφος, 1908-1975
Από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους. Τα έργα του έχουν νατουραλιστικό χαρακτήρα, με ιδιαίτερη έμφαση στο χρώμα.
Είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά στα εφηβικά μου χρόνια, καθώς ήταν καθηγητής μου στο μάθημα των τεχνικών στο Κολλέγιο Ανατόλια. Καλός καθηγητής, γλυκύτατος άνθρωπος.

9 σχόλια:

Margo είπε...

Ντίνο μου είχα καιρό να περάσω έμεινα έκπληκτη από την δουλειά που έχεις κάνει για την αγαπημένη σου πόλη και τους ανθρώπους της.
Τα τοπία μαγευτικά που είδα στις πρώτες αναρτήσεις σου.. χαίρομαι τόσο που η αγάπη σου για την ζωγραφική αλλά και για την πόλη γίνεται έργο!
Καλή συνέχεια στο δημιουργικό σου ταξίδι!

Πολλά φιλιά!

Lampros Lampinos είπε...

ωραία η περιήγησή σου μέσα από την τέχνη σου.. Λάικ!

Dinos-Art είπε...

Καλωσόρισες και ευχαριστώ φίλε Λάμπρε Λαμπινέ. Καλό Σαββατοκύριακο.

Dinos-Art είπε...

Μαρία μου θά'λεγα ότι περνάω μια περίοδο ωραίας τρέλας, που ξεδίνει στην καθημερινή ζωγραφική δημιουργία με επίκεντρο τη γενέθλια πόλη.
Είναι ίσως μια αντίδραση στον προσωπικό θυμό για όλους τους βιασμούς που διαχρονικά δέχτηκε (και δυστυχώς συνεχίζει να δέχεται) αυτή η πόλη με παρεμβάσεις που αλλοίωσαν την προσωπικότητά της. Για να καταλάβεις, ένα μικρό παράδειγμα: Τα πολυδιαφημισμένα θεματικά, αμφίβολης αρχιτεκτονικής σύλληψης, πάρκα που είναι σε εξέλιξη στη Νέα Παραλία. Εκατομμύρια ευρώ για να στηθούν "πάρκα" γύρω απο έναν βόθρο που λέγεται Θερμαϊκός, ενώ πρωτεύον θα ήταν να ξαναγίνει ο Θερμαϊκός που την αρμύρα του γευόμασταν καθημερινά στη νιότη μας ή ψαρεύαμε στα πλούσια σε ψάρια και οστρακα πεντακάθαρα νερά του. Εμείς όμως οι παλιοί, όπως και νά'χει, συνεχίζουμε να είμαστε ιδανικοί, πιστεύω, και αμετανόητοι εραστές της. Καλό Σαββατοκύριακο.

Lampros Lampinos είπε...

Καλώς ώρισες και στο δικό μου μπλογκ!!! και καλώς σε βρήκα εδώ!!!
Χαίρομαι .. η τεχνική σου με ενδιαφέρει πολύ!

magda είπε...

Είναι προς τιμήν σου Ντίνο, που παρουσιάζεις με τόση αγάπη τους εκλεκτούς Θεσσαλονικείς, που ανάμεσα τους κατέχεις εξέχουσα θέση!!!
Τα πλαίσια, με τα οποία περιβάλλεις τα πορτραίτα τους, είναι εξαιρετικά!!!
Καλό Σαββατοκύριακο!

Dinos-Art είπε...

Μάγδα, οι εκλεκτοί αυτής της πόλης δεν είναι μόνον αυτοί που αναρτώ στο blog μου. Ευτυχώς είναι και πολλοί άλλοι. Απλά έτυχε να έχω μια προσωπική σχέση με αυτούς που παρουσιάζω και συγκινούμαι ιδιαίτερα όταν τους θυμάμαι. Μεγάλη μου τιμή να με συγκαταλέγεις ανάμεσά τους αλλά σε παρακαλώ μην το κάνεις. Απλά είμαι ένας παθιασμένοςκαι αμετανόητος εραστής αυτής της πόλης και έτσι θα παραμείνω μέχρι τέλους. Καλή Κυριακή και καλό ξανθό Απρίλη.

Poet είπε...

Ο Γιώργος Παραλής, εκτός από σπουδαίος ζωγράφος, ήταν πράγματι και γλυκύτατος άνθρωπος. Όταν ζωγράφιζα ένα βάζο σαν τον πύργο της Πίζας, μου έβαζε 12 (με άριστα το 20 βέβαια). Όταν έκανα ιδιαίτερη προσπάθεια να το ζωγραφίσω σωστά επιτέλους, μου έβαζε 10. Επιεικώς. Από τότε όμως, έμαθα τουλάχιστον να τραβάω ίσιες γραμμές. Για να τον θυμηθώ δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια. Η συμπάθεια του ατίθασου μαθητή στο γλυκό και φιλικό πρόσωπό του έχει νικήσει τον χρόνο.

Dinos-Art είπε...

Η ώρα των τεχνικών ήταν το πιο ωραίο, για μένα τουλάχιστον, διάλειμμα στο άλλο βαρύ πρόγραμμα του σχολείου, με αυτόν τον γλυκύτατο άνθρωπο. Δυστυχώς οι πρωτόλειες τότε ζωγραφιές μου που έκαμνα με την καθοδήγησή του χάθηκαν όταν αφήσαμε το παλιό μας σπίτι για να δοθεί αντιπαροχή. Θα χαιρόμουν πολύ να τις είχα σήμερα.
Καλό απόγευμα Τόλη.