"Άνοιξη στον Λευκό Πύργο", Τέμπερα, 2007
"Τα παλιό μας σπίτι", τέμπερα 
"Της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι. Να μην τολμήσεις να τη δεις ποτέ από τη στεριά...", τέμπερα, 37Χ64 εκ., 2001
"Χειρ Αγίου σκέπει την πόλη", τέμπερα, 38Χ28 εκ., 2011
"Διαχρονική Ελληνική Μακεδονία", τέμπερα, 46Χ66 εκ., 1994
"Άνοιξη στον Λευκό Πύργο", τέμπερα
To "Γεντί Κουλέ", τέμπερα, 22Χ32 εκ., 1987
Νυχτερινή αεροφωτογραφία της ιστορικής Πλατείας Αριστοτέλους για διαφήμιση γνωστής μάρκας βότκας
Δύο έργα μικτής τεχνικής (τέμπερα+φωτογραφία), 29Χ39 εκ., 2012
22 σχόλια:
Γεια σου Ντίνο μου, διάβασα και την προηγούμενη Παριζιάνικη ανάρτηση αφού πρώτα καμάρωσα τα έργα σου όπως καμαρώνω τώρα και της Θεσσαλονίκης σου. Πάντοτε ωραια δουλειά και πολύ ευχάριστα!!!
Καλή εβδομάδα Ντίνο μου κι όπως την σχεδιάζεις!!!
Τι υπομονή χρειάζεσαι! Πολύ ωραία και τα δύο!
Καλήμέρα και καλώς σε βρήκα!Η δουλειά σου είναι υπέροχη!
Χαίρομαι που πάντα σου αρέσουν και σε ταξιδεύουν τα έργα μου. Καλή εβδομάδα Evie μου.
Παρασκευή, ναι χρειάζεται πολύ υπομονή αλλά το τελικό αποτέλεσμα με ικανοποιεί. Όπως και τους φίλους, πιστεύω. Καλή εβδομάδα.
Ευχαριστώ Σπυριδούλα. Θα παρακολουθώ και το δικό σου ενδιαφέρον blog όποτε κάνω απιστία στη ζωγραφική. Καλημέρα.
Καιρός ήταν να βάλεις και τον ζωγράφο μέσα στις συνθέσεις σου, Ντίνο μου. Καλύψαμε το χτες, καλύπτουμε το σήμερα, έτσι δεν θα παραπονιέται και το άγνωστο αύριο.
Τόλη μου δεν έβαλα τον ζωγράφο μέσα στις συνθέσεις μου για να τονίσω την παρουσία μου. Οι ζωγράφοι, αλλά και ποιητές-λογοτέχνες είναι (πρέπει να είναι) ωσεί παρόντες μέσα από τα έργα τους. Το έκανα για να δείξω τον χώρο μου (στην πρώτη ζωγραφιά τουλάχιστον), τη σαρκοφάγο μου που λέω εγώ, όπου περνώ πάνω από δώδεκα ώρες τη μέρα. Καλό απόγευμα.
Χαίρομαι που σας γνωρίζω!!! καλημέρα σας!!! :)
Καλωσόρισες "two parasols", αντι-χαίρομαι, θα τα λέμε. Καλό βράδυ.
Κάθε φορά που βλέπω τα έργα σου εκτός των άλλων θαυμάζω και την απίστευτη υπομονή σου!
πολύ όμορφα, μου αρέσει και η προσθήκη της φωτογραφίας στο κέντρο.
Mariela μου, η τεχνική που χρησιμοποιώ είναι της υπομονής. Πριν ξεκινήσει όμως το τελικό στάδιο, με τις αλεπάλληλες στρώσεις κηλίδων, προηγείται η "σκαλωσιά", δηλαδή το στήσιμο του έργου. Αν ανατρέξεις στο έργο του Σερά "Το τσίρκο" θα δεις πόσο θέμα υπομονής χρειάζεται και κείνο. Στην ελεύθερη πινελιά, όπως ξέρεις, ο δημιουργός ανακατεύει τα χρώματα και δίνει τη χρωματική ισορροπία στο έργο του. Ο δημιουργός όμως που χρησιμοποιεί την τεχνική του πουαντιγισμού, προσπαθεί να δώσει αυτήν την ισορροπία με τις επάλληλες στρώσεις με κουκίδες, που ξεκινώντας ίσως έχουν το μέγεθος φακής, αλλά στο τελείωμα έχουν το μέγεθος μύτης βελόνας. Καλό μεσημέρι.
Mariela, ξέχασα να πω κάτι για τη φωτογραφία. Είναι μια μικτή τεχνική με την οποία, στην προκειμένη περίπτωση, προσπαθώ να δέσω φωτογραφικές αναμνήσεις με ζωγραφική δημιουργία που αναφέρεται σε αυτές.
Πολύ καλή ιδέα να συνδυάζεις τις πανέμορφες ζωγραφικές δημιουργίες σου με φωτογραφικές αναμνήσεις και έτσι να αποκτούν τα έργα την ιδιαίτερη προσωπική σφραγίδα σου !!!
Καλή συνέχεια και φιλιά πολλά στην όμορφη μας Θεσσαλονίκη !!!
Στέλιο μου, όπως ξέρεις, ο δημιουργός πάντοτε ψάχνεται. Αυτή είναι μία σειρά που ακόμη βρίσκεται σε εξέλιξη, μέχρι τώρα έχουν ολοκληρωθεί 36 όμοια έργα. Αντιφιλώ από Θεσσαλονίκη.
Πολύ ιδιαίτερα τα έργα! Η μικτή τεχνική είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Οσο για την αεροφωτογραφία, όντως σαν να διακρίνεται ένα μπουκάλι...
Ευγενία μου, το πάντρεμα φωτογραφίας και τέμπερας είναι μια τεχνική που ξεκίνησα εδώ και δυο χρόνια και συνεχίζω.
Όσο για την αεροφωτογραφία, είναι μία πολύ ωραία νυχτερινή λήψη, που εκμεταλεύεται μια ομορφιά της πόλης για να διαφημίσει το προϊόν, αλλά διαφημίζει συνάμα και την ιστορική αυτή περιοχή της Θεσσαλονίκης. Καλό σου βράδυ.
I love the house with flowers on the wall and in the garden !
wish you a nice weekend Dino
This house is the house where I was born and grown up. It does note exist any more since the year 1972. Thanks for visiting my blog dear Marty. Wish you also a very nice weekend to you.
καλημερα.Καλως σας βρηκα.πολυ ομορφες οι δημιουργιες σας.η Θεσσαλονικη ειναι μια πολυ που αγαπησα πολυ.
Καλωσόρισες Giota. Ναι, η Θεσσαλονίκη από παλιά ήταν πλανεύτρα, που πέρα από τους ντόπιους, την αγάπησαν και όσοι άλλοι ήρθαν από αλλού και πολλοί πολιτογραφήθηκαν Σαλονικιοί. Καλό Σαββατοκύριακο.
Πολύ ζωντανά, γεμάτα πνοή ανέμου.
Δυστυχώς δεν έχω δουλέψει την τέμπερα, αλλά την θαύμαζα πάντα, σαν υλικό που, μαγικά, είχε τη δύναμη, με την τέχνη του ζωγράφου, να δίνει την αίσθηση πως βλέπεις κάτι άλλο: ψιφιδωτό, λάδι...
Η Θεσσαλονίκη είναι σίγουρα "απόλυτη" γητεύτρα.
Δημοσίευση σχολίου