Το πως συγκεντρώνονται τόσο επιτυχημένα στη θέα ενός έργου όλες αυτές οι όψεις, και τέμπερας και ψηφιδωτού και υφαντού, μ’ αφήνει πραγματικά εντυπωσιασμένη! Όλα αυτά σε μία ιδιαίτερα φωτεινή, τρυφερή, ρομαντική και μεστή σε χρώματα και περιεχόμενο εικόνα, αυθεντικής λαϊκής παράδοσης. Πολύ καλή δουλειά, με πολύ ιδιαίτερο ύφος και μοναδικότητα. Και οι λεζάντες βέβαια, πάντα εξαιρετικά επιτυχείς!
Ευχαριστώ πολύ nameliart. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου αρέσουν. Είναι μια πρόσφατη δουλειά με δέκα φιγούρες από το Θέατρο Σκιών, που το έχω ζήσει και παίξει παιδάκι, δοσμένες με ονειρικό τρόπο. Εντατική καθημερινή δουλειά δεκαπέντε περίπου ημερών για κάθε φιγούρα, αλλά ικανοποιεί και μένα το τελικό αποτέλεσμα. Καλό σου απόγευμα.
Nameliart, αν θέλεις μπαίνεις και στην ενδαφέρουσα ιστοσελίδα http://dreaming-in-the-mist.blogspot.com του αδελφικού φίλου ποιητή και λογοτέχνη Τόλη Νικηφόρου. Θα δεις εκεί ένα πάντρεμα των ποιημάτων που αναρτά με ζωγραφιές μου.
Nτίνο,απίστευτη η δουλειά σου και τα χρώματα είναι τόσο δεμένα με το θέμα! Ο Εξουσιοφύλακας βγάζει και μια χαριτωμενιά πολύ ζαβολιάρικη! θαυμάσιες ζωγραφιές! Φιλί γλυκό σου στέλνω!
`Aρωμα Ανατολής και μαγευτικά λουλούδια μύρισε το ιστολόγιό σου σήμερα. ΥΠΕΡΟΧΑ τα έργα! Αλήθεια Ντίνο αυτές οι φιγούρες υπάρχουν ή είναι δική σου επινόηση; Πολύ όμορφα χρώματα και φοβερή δεξιοτεχνία και υπομονή. Ο κόπος σου αμοίφτηκε μ' ένα τέλειο αποτέλεσμα.
Ευχαριστώ Μαρία που για μια ακόμη φορά εκφράζεις την αγάπη σου γι'αυτά που κάνω. Πριν τριανταπέντε χρόνια, σε μια βόλτα που έκανα στα παλιά Λαδάδικα, βρήκα δεκαεπτά έγχρωμες φιγούρες από πλέξι γκλας του Θεάτρου Σκιών. Μιλώ για τα παλιά Λαδάδικα (το χρώμα τους δίνει το τραγούδι "Σ'αναζητώ στη Σαλονίκη" με τον Μητροπάνω και το βίντεο που το συνοδεύει)και όχι τα σημερινά που είναι νεκρά τη μέρα και σαν φτιασιδωμένη πόρνη το βράδυ. Τότε, την μέρα ήταν η καρδιά του χονδρεμπόριου και λιανεμπόριου της πόλης, σαλαμτζίδικα, σκουπάδικα, καρβουνιάρικα, ψιλικατζήδικα και φυσικά λαδάδικα (εξ'ου και το όνομα της περιοχής). Τη νύχτα άλλαζε το σκηνικό. Πόρνες, νταβατζήδες και "πελάτες" κάθε λογής, αλλά ήρεμα πράγματα. Πολύ παραστατικά περιγράφει την περιοχή ο φίλος φιλόλογος Θωμάς Κοροβίνης σε ένα από τα πολλά βιβλία του με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Κανάλ ντ'Αμούρ" (αν θέλεις μπαίνεις στο google για να διαβάσεις περισσότερα γι'αυτόν τον αξιόλογο άνθρωπο). Λοιπόν, αυτές τις φιγούρες τις αγόρασα για να ξαναπαίξω τότε Καραγκιόζη στις κόρες μου, μετά μπήκαν στο πατάρι. Τελικά, με το πέρασμα του χρόνου, από τις δεκαεπτά σώθηκαν οι επτά (Χατζηαβάτης, Μπαρμπαγιώργος, Σιορ Διονύσιος, Σταύρακας, Μορφονιός, Βεληγκέκας, Μορφονιός). Τις ξαναέβγαλα στην επιφάνεια όταν ο εγγονός μου άρχισε να καταλαβαίνει και του ξανάπαιξα πολλές φορές. Όταν μου ήρθε η ιδέα να κάνω αυτή τη σειρά, μου έλλειπε ο πρωταγωνιστής, ο Καραγκιόζης, η καλύβα του και το Σεράϊ. Τα βρήκα ασπρόμαυρα σε ένα περιοδικό και από εκεί τα ξεσήκωσα. Μου αρέσει και μένα πολύ το τελικό αποτέλεσμα και, ξέρεις, η διάσταση 48Χ38 εκ. για τέμπερα είναι πολύ μεγάλη για να τη δουλέψεις. Με κούρασαν πολύ, αλλά το γουστάρησα. Καλημέρα Μαρία. Φιλιά σε όλους.
Ευχαριστώ Μαρία που για μια ακόμη φορά εκφράζεις την αγάπη σου γι'αυτά που κάνω. Πριν τριανταπέντε χρόνια, σε μια βόλτα που έκανα στα παλιά Λαδάδικα, βρήκα δεκαεπτά έγχρωμες φιγούρες από πλέξι γκλας του Θεάτρου Σκιών. Μιλώ για τα παλιά Λαδάδικα (το χρώμα τους δίνει το τραγούδι "Σ'αναζητώ στη Σαλονίκη" με τον Μητροπάνω και το βίντεο που το συνοδεύει)και όχι τα σημερινά που είναι νεκρά τη μέρα και σαν φτιασιδωμένη πόρνη το βράδυ. Τότε, την μέρα ήταν η καρδιά του χονδρεμπόριου και λιανεμπόριου της πόλης, σαλαμτζίδικα, σκουπάδικα, καρβουνιάρικα, ψιλικατζήδικα και φυσικά λαδάδικα (εξ'ου και το όνομα της περιοχής). Τη νύχτα άλλαζε το σκηνικό. Πόρνες, νταβατζήδες και "πελάτες" κάθε λογής, αλλά ήρεμα πράγματα. Πολύ παραστατικά περιγράφει την περιοχή ο φίλος φιλόλογος Θωμάς Κοροβίνης σε ένα από τα πολλά βιβλία του με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Κανάλ ντ'Αμούρ" (αν θέλεις μπαίνεις στο google για να διαβάσεις περισσότερα γι'αυτόν τον αξιόλογο άνθρωπο). Λοιπόν, αυτές τις φιγούρες τις αγόρασα για να ξαναπαίξω τότε Καραγκιόζη στις κόρες μου, μετά μπήκαν στο πατάρι. Τελικά, με το πέρασμα του χρόνου, από τις δεκαεπτά σώθηκαν οι επτά (Χατζηαβάτης, Μπαρμπαγιώργος, Σιορ Διονύσιος, Σταύρακας, Μορφονιός, Βεληγκέκας, Μορφονιός). Τις ξαναέβγαλα στην επιφάνεια όταν ο εγγονός μου άρχισε να καταλαβαίνει και του ξανάπαιξα πολλές φορές. Όταν μου ήρθε η ιδέα να κάνω αυτή τη σειρά, μου έλλειπε ο πρωταγωνιστής, ο Καραγκιόζης, η καλύβα του και το Σεράϊ. Τα βρήκα ασπρόμαυρα σε ένα περιοδικό και από εκεί τα ξεσήκωσα. Μου αρέσει και μένα πολύ το τελικό αποτέλεσμα και, ξέρεις, η διάσταση 48Χ38 εκ. για τέμπερα είναι πολύ μεγάλη για να τη δουλέψεις. Με κούρασαν πολύ, αλλά το γουστάρησα. Καλημέρα Μαρία. Φιλιά σε όλους.
Ντίνο μου, προσέδωσες μια ονειρική διάσταση, μια ιδιαίτερη γοητεία στις φιγούρες του θεάτρου σκιών. Χαίρομαι το μεράκι σου, την αφοσίωσή σου, την τέχνη σου. Μπράβο !!!
Αφησα μηνυμα αλλα .... αχ αυτα τα μηχανήματα !!! Όμορφη δουλειά. Μου αρέσουν οι φιγούρες σας.Έχουν ενα τόνο αισιοδοξίας. Ο αγαπημένος καραγκιόζης πάντα επίκαιρος. Μου θυμίσατε τα παιδικά μου χρόνια που στο χωριό μας έπαιζαν καραγιόζη τα μεγαλύτερα παιδιά... Εκεί να δείτε γέλια. Εχω φτιάξει και εγώ εναν κεραμικό καραγκιόζη και σύντομα εχω σκοπό να κάνω μια ανάρτηση. Σχετικά με το θέμα της Εκθ. Θεσ. έχουμε την ίδια άποψη. Καλό φθινόπωρο και καλή συνέχεια
Καλωσόρισες Vasiliki. Χαίρομαι που σου αρέσει ο διαχρονικός Καραγκιόζης. Θα περιμένω να δω τον κεραμικό που έφτιαξες, σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον. Σχετικά με την ΔΕΘ, ποιος εχέφρων θα μπορούσα να διαφωνεί με αυτά που λέω. Καλό απόγευμα.
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
18 σχόλια:
Το πως συγκεντρώνονται τόσο επιτυχημένα στη θέα ενός έργου όλες αυτές οι όψεις, και τέμπερας και ψηφιδωτού και υφαντού, μ’ αφήνει πραγματικά εντυπωσιασμένη! Όλα αυτά σε μία ιδιαίτερα φωτεινή, τρυφερή, ρομαντική και μεστή σε χρώματα και περιεχόμενο εικόνα, αυθεντικής λαϊκής παράδοσης. Πολύ καλή δουλειά, με πολύ ιδιαίτερο ύφος και μοναδικότητα. Και οι λεζάντες βέβαια, πάντα εξαιρετικά επιτυχείς!
Ευχαριστώ πολύ nameliart. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου αρέσουν. Είναι μια πρόσφατη δουλειά με δέκα φιγούρες από το Θέατρο Σκιών, που το έχω ζήσει και παίξει παιδάκι, δοσμένες με ονειρικό τρόπο. Εντατική καθημερινή δουλειά δεκαπέντε περίπου ημερών για κάθε φιγούρα, αλλά ικανοποιεί και μένα το τελικό αποτέλεσμα.
Καλό σου απόγευμα.
Nameliart, αν θέλεις μπαίνεις και στην ενδαφέρουσα ιστοσελίδα http://dreaming-in-the-mist.blogspot.com του αδελφικού φίλου ποιητή και λογοτέχνη Τόλη Νικηφόρου. Θα δεις εκεί ένα πάντρεμα των ποιημάτων που αναρτά με ζωγραφιές μου.
Πολύ καλή δουλειά!!!
Ευχαριστώ Ρένα μου.
Καλό βράδυ.
Nτίνο,απίστευτη η δουλειά σου και τα χρώματα είναι τόσο δεμένα με το θέμα!
Ο Εξουσιοφύλακας βγάζει και μια χαριτωμενιά πολύ ζαβολιάρικη!
θαυμάσιες ζωγραφιές!
Φιλί γλυκό σου στέλνω!
Ευχαριστώ Ολγίτσα.
Αντιφιλώ. Καλό βράδυ.
`Aρωμα Ανατολής και μαγευτικά λουλούδια μύρισε το ιστολόγιό σου σήμερα. ΥΠΕΡΟΧΑ τα έργα! Αλήθεια Ντίνο αυτές οι φιγούρες υπάρχουν ή είναι δική σου επινόηση; Πολύ όμορφα χρώματα και φοβερή δεξιοτεχνία και υπομονή. Ο κόπος σου αμοίφτηκε μ' ένα τέλειο αποτέλεσμα.
Ευχαριστώ Μαρία που για μια ακόμη φορά εκφράζεις την αγάπη σου γι'αυτά που κάνω.
Πριν τριανταπέντε χρόνια, σε μια βόλτα που έκανα στα παλιά Λαδάδικα, βρήκα δεκαεπτά έγχρωμες φιγούρες από πλέξι γκλας του Θεάτρου Σκιών. Μιλώ για τα παλιά Λαδάδικα (το χρώμα τους δίνει το τραγούδι "Σ'αναζητώ στη Σαλονίκη" με τον Μητροπάνω και το βίντεο που το συνοδεύει)και όχι τα σημερινά που είναι νεκρά τη μέρα και σαν φτιασιδωμένη πόρνη το βράδυ. Τότε, την μέρα ήταν η καρδιά του χονδρεμπόριου και λιανεμπόριου της πόλης, σαλαμτζίδικα, σκουπάδικα, καρβουνιάρικα, ψιλικατζήδικα και φυσικά λαδάδικα (εξ'ου και το όνομα της περιοχής). Τη νύχτα άλλαζε το σκηνικό. Πόρνες, νταβατζήδες και "πελάτες" κάθε λογής, αλλά ήρεμα πράγματα. Πολύ παραστατικά περιγράφει την περιοχή ο φίλος φιλόλογος Θωμάς Κοροβίνης σε ένα από τα πολλά βιβλία του με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Κανάλ ντ'Αμούρ" (αν θέλεις μπαίνεις στο google για να διαβάσεις περισσότερα γι'αυτόν τον αξιόλογο άνθρωπο).
Λοιπόν, αυτές τις φιγούρες τις αγόρασα για να ξαναπαίξω τότε Καραγκιόζη στις κόρες μου, μετά μπήκαν στο πατάρι. Τελικά, με το πέρασμα του χρόνου, από τις δεκαεπτά σώθηκαν οι επτά (Χατζηαβάτης, Μπαρμπαγιώργος, Σιορ Διονύσιος, Σταύρακας, Μορφονιός, Βεληγκέκας, Μορφονιός). Τις ξαναέβγαλα στην επιφάνεια όταν ο εγγονός μου άρχισε να καταλαβαίνει και του ξανάπαιξα πολλές φορές. Όταν μου ήρθε η ιδέα να κάνω αυτή τη σειρά, μου έλλειπε ο πρωταγωνιστής, ο Καραγκιόζης, η καλύβα του και το Σεράϊ. Τα βρήκα ασπρόμαυρα σε ένα περιοδικό και από εκεί τα ξεσήκωσα.
Μου αρέσει και μένα πολύ το τελικό αποτέλεσμα και, ξέρεις, η διάσταση 48Χ38 εκ. για τέμπερα είναι πολύ μεγάλη για να τη δουλέψεις. Με κούρασαν πολύ, αλλά το γουστάρησα.
Καλημέρα Μαρία. Φιλιά σε όλους.
Ευχαριστώ Μαρία που για μια ακόμη φορά εκφράζεις την αγάπη σου γι'αυτά που κάνω.
Πριν τριανταπέντε χρόνια, σε μια βόλτα που έκανα στα παλιά Λαδάδικα, βρήκα δεκαεπτά έγχρωμες φιγούρες από πλέξι γκλας του Θεάτρου Σκιών. Μιλώ για τα παλιά Λαδάδικα (το χρώμα τους δίνει το τραγούδι "Σ'αναζητώ στη Σαλονίκη" με τον Μητροπάνω και το βίντεο που το συνοδεύει)και όχι τα σημερινά που είναι νεκρά τη μέρα και σαν φτιασιδωμένη πόρνη το βράδυ. Τότε, την μέρα ήταν η καρδιά του χονδρεμπόριου και λιανεμπόριου της πόλης, σαλαμτζίδικα, σκουπάδικα, καρβουνιάρικα, ψιλικατζήδικα και φυσικά λαδάδικα (εξ'ου και το όνομα της περιοχής). Τη νύχτα άλλαζε το σκηνικό. Πόρνες, νταβατζήδες και "πελάτες" κάθε λογής, αλλά ήρεμα πράγματα. Πολύ παραστατικά περιγράφει την περιοχή ο φίλος φιλόλογος Θωμάς Κοροβίνης σε ένα από τα πολλά βιβλία του με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Κανάλ ντ'Αμούρ" (αν θέλεις μπαίνεις στο google για να διαβάσεις περισσότερα γι'αυτόν τον αξιόλογο άνθρωπο).
Λοιπόν, αυτές τις φιγούρες τις αγόρασα για να ξαναπαίξω τότε Καραγκιόζη στις κόρες μου, μετά μπήκαν στο πατάρι. Τελικά, με το πέρασμα του χρόνου, από τις δεκαεπτά σώθηκαν οι επτά (Χατζηαβάτης, Μπαρμπαγιώργος, Σιορ Διονύσιος, Σταύρακας, Μορφονιός, Βεληγκέκας, Μορφονιός). Τις ξαναέβγαλα στην επιφάνεια όταν ο εγγονός μου άρχισε να καταλαβαίνει και του ξανάπαιξα πολλές φορές. Όταν μου ήρθε η ιδέα να κάνω αυτή τη σειρά, μου έλλειπε ο πρωταγωνιστής, ο Καραγκιόζης, η καλύβα του και το Σεράϊ. Τα βρήκα ασπρόμαυρα σε ένα περιοδικό και από εκεί τα ξεσήκωσα.
Μου αρέσει και μένα πολύ το τελικό αποτέλεσμα και, ξέρεις, η διάσταση 48Χ38 εκ. για τέμπερα είναι πολύ μεγάλη για να τη δουλέψεις. Με κούρασαν πολύ, αλλά το γουστάρησα.
Καλημέρα Μαρία. Φιλιά σε όλους.
Δεν ξέρω τι παθαίνει αυτό το κ@@@μηχάνημα και έβγαλε το σχόλιό μου δύο φορές. Δεν ξέρω πως να διαγράψω το ένα, δεν πειράζει.
Καλημέρα και πάλι.
Ντίνο μου, προσέδωσες μια ονειρική διάσταση, μια ιδιαίτερη γοητεία στις φιγούρες του θεάτρου σκιών. Χαίρομαι το μεράκι σου, την αφοσίωσή σου, την τέχνη σου. Μπράβο !!!
"Ψυχής άκος" Τόλη μου, το έχω ξαναπεί. Ευχαριστώ.
Το "Μορφονιός" το έγραψα δυο φορές παραλείποντας τον "Βεζύρη".
Αφησα μηνυμα αλλα ....
αχ αυτα τα μηχανήματα !!!
Όμορφη δουλειά. Μου αρέσουν οι φιγούρες σας.Έχουν ενα τόνο αισιοδοξίας. Ο αγαπημένος καραγκιόζης
πάντα επίκαιρος. Μου θυμίσατε τα παιδικά μου χρόνια που στο χωριό μας έπαιζαν καραγιόζη τα μεγαλύτερα παιδιά... Εκεί να δείτε γέλια.
Εχω φτιάξει και εγώ εναν κεραμικό καραγκιόζη και σύντομα εχω σκοπό να κάνω μια ανάρτηση.
Σχετικά με το θέμα της Εκθ. Θεσ.
έχουμε την ίδια άποψη.
Καλό φθινόπωρο και καλή συνέχεια
Καλωσόρισες Vasiliki. Χαίρομαι που σου αρέσει ο διαχρονικός Καραγκιόζης. Θα περιμένω να δω τον κεραμικό που έφτιαξες, σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον. Σχετικά με την ΔΕΘ, ποιος εχέφρων θα μπορούσα να διαφωνεί με αυτά που λέω. Καλό απόγευμα.
Ντινο μου δεν μπορώ να κρίνω, γευομαι ομως ....κι ειναι εκπληκτικη η γευση των εργων σου!!!
Κράτα την όρεξή σου Ρίκη μου, ακολουθούν άλλες δύο αναρτήσεις από εβδομάδα. Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου