Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

75η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης


Άλλοτε ήταν γιορτή. Τώρα...


-Θα έρθουν πάλι τα κόμματα να μας πουν τα ίδια που λένε πάντα και που κάθε ώρα και στιγμή επαναλαμβάνουν όλα τα ΜΜΕ με μπόλικη μαυρίλα.
-Θα έρθει το διασπασμένο συνδικαλιστικό κίνημα, με τρεις-τέσσερις ξεχωριστές πορείες, να κραυγάσει για τα δίκαια των εργαζομένων.
-Ουρά, οι γνωστοί άγνωστοι, με κουκούλες ή χωρίς, θα πληγώσουν πάλι την πόλη.
Έφθασε η Έκθεση
βήμα ταχύ παιδιά
να την υποδεχθούμε
με πέτρες και σφυριά
(Προανάκρουσμα χθεσινό σε τοίχο)
Δεν την θέλουμε τέτοια Έκθεση. Να φύγει από την πόλη, τουλάχιστον από την καρδιά της. Να πέσουν κάγκελα και κιγκλιδώματα και να δοθεί ο χώρος στους Σαλονικιούς, ανάσα ζωής. Να γκρεμιστούν εκτρώματα, όπως το Βελλίδειο, δράκος σωστός, έτοιμος να κατασπαράξει απέναντι το υπέροχο Βυζαντινό Μουσείο και το ήρεμης αρχιτεκτονικής Αρχαιλογικό Μουσείο. Ας τα βάλει τουλάχιστον με το καινούργιο φρούτο της περιοχής "Νέο Δημαρχιακό Μέγαρο", που στήθηκε σε λάθος μέρος, έχοντας γυρισμένα τα, σαν εργατική πολυκατοικία του '50, οπίσθιά του στα δύο υπέροχα Μουσεία. Να ανοίξει όλος ο χώρος από τη θάλασσα μέχρι το δάσος του Κέδρινου Λόφου και από την πλατεία Συντριβανίου μέχρι την οδό Καυτανζόγλου. Ναι, να πάρει μέσα και το Γ΄Σώμα Στρατού, που δεσμεύτηκε (σκόπιμα;) με το να στεγαστεί εκεί κλιμάκιο του ΝΑΤΟ. Τί να τα κάνουμε τα "θεματικά πάρκα", με μπόλικο μπετόν και ξύλα. Αυτοί που τα σχεδίασαν, αλλά κυρίως αυτοί που τα ενέκριναν, δεν έχουν ταξιδέψει στις μητροπόλεις της άλλης Ευρώπης για να δούν τι σημαίνει πάρκο; Και βέβαια όλα αυτά τα "θεματικά" γύρω από έναν βόθρο που ονομάζεται Θερμαϊκός.
Αυτά υποστήριζα σε παρέες από εικοσιπέντε χρόνια, αλλά όλοι τότε με έλεγαν ρομαντικό. Τελευταία, όλες οι Δημοτικές Παρατάξεις τα έβαλαν στο προεκλογικό τους πρόγραμμα για ευνόητους λόγους.
Θύμωσα πάλι. Ξαναγυρνώ στη σαρκοφάγο μου για να ζωγραφίσω τη Θεσσαλονίκη των ονείρων μου, όνειρο και όλων που είναι γέννημα θρέμμα αυτής της πόλης, και όχι φυσικά των παρείσακτων που, με τις αρχοντοχωριάτικες κιτς κατασκευές τους, την έκαναν να μοιάζει φτιασιδωμένη πόρνη.
(Την ανάρτηση αυτή εντάσσω στη σειρά "Επικαιροποιημένο Θέατρο Σκιών¨. Θα ακολουθήσουν βέβαια και οι υπόλοιπες τρεις αναρτήσεις με τις επικαιροποιημένες φιγούρες.)


16 σχόλια:

55fm είπε...

Nτίνο μου,να αγιάσει το στοματάκι σου!
Τι να ζωγραφίσεις τώρα;τη χυδαιότητα;
Έκαναν και σε εμάς, την πλατεία της Ομόνοιας να μοιάζει σαν μπετόταφο!
Εξαιρετική η ζωγραφιά σου,ανεμίζει άλλος αέρας!
Φιλιά!
Υ.Γ.να πεις στον Παναγιωτάκη καλή σχολική χρονιά από μένα!

Margo είπε...

Ρομαντισμός η ανθρώπινη πόλη;;;; Για αυτό Ντίνο μου έχουμε αυτό το χάλι, γιατί πρώτοι εμείς οι πολίτες δεν απαιτούμε ανθρώπινες πόλεις.
Ζωγράφιζε εσύ την Θεσσαλονίκη των ονείρων κάτι είναι και αυτό ίσως μία ελπίδα ή και ψευδαίσθηση ότι η ομορφιά μπορεί να είναι εφικτή!
Καλό σου ξημέρωμα

MYSTELIOS είπε...

Φίλε Ντίνο σήμερα με προβληματίζεις πολύ και καταταλαβαίνω πλήρως την οργή σου . Δυστυχώς τα ίδια αυτά κακά που μας περιγράφεις συμβαίνουν και στην ιδιαίτερη πατρίδα μου . Η καταστροφή που γίνεται από τον αρχοντοχωριατισμό που μας κυριεύει είναι τραγική και σιγά σιγά χάνεται οριστικά ο χαρακτήρας του κάθε τόπου . Ευτυχώς που υπάρχουν και οι λίγοι ρομαντικοί σαν και εσένα που με το έργο τους διαφυλάσουν την μνήμη. Αυτό ακριβώς προσπαθώ να κάνω και εγώ παρόλες τις απογοητεύσεις . Καλό Σαββατοκύριακο !!!

Rena είπε...

Κι όσο θυμάμαι παλιά πόσο μεγάλο καλλιτεχνικό και εμπορικό γεγονος ήταν αυτή η έκθεση και πως περίμεναν όλοι στην Αθήνα αυτή την εποχή για ένα ταξιδάκι στη Θεσσαλινίκη δεν μπορώ να πιστέψω πως κτάντησε έτσι,καλά τα είπες!

logia είπε...

Ντίνο καλά τα λες
ποτέ δεν κατάλαβα για΄τι περιμένουνόλοι πώς και πώς τι θα πει ο εκάστοτε πρωθυπουργός στη ΔΕΘ
δηλ όλα τα άλλα που λένε όλο τον υπόλοιπο χρόνο δεν πιάνονται; ή είναι ψεμμάτα;
όσο για το συνδικαλιστικό κίνημα, μα χαρακτηριστικό της ράτσας μας δεν είναι να μην ομονοούμε; και δεν το εκμεταλεύονται αυτό όλοι οι λογής λογής αρχήγοί μικροί και μεγάλοι και με κάθε δυνατή έννοια που μπορεί να έχει η λέξη αρχηγός; Ας πούμε κράοτυς , συντεχνίας, τράπεζας, παγκόσμιας κοινότητας, επιχείρησης, δουλειάς κλπ κλπ;
έβλεπα σήμερα στην εφημερίδα τον χάρτη της ντροπής κάθε κόμμα και κάθε φορέας σε διαφορετική μεριά διαδήλωση...
άντε συγχίστηκα και γω
πάω να διαβάσω βιολί να μου περάσει...
φιλιά στην όμορφη Θεσσαλονίκη
ο πίνακας με την έκθεση, ΤΕΛΕΙΟΣ!!!!!

IZA είπε...

Ο θυμός είναι μια υγιής αντίδραση σ' όλα αυτά τα τρομερά που συμβαίνουν γύρω μας. Δυστυχώς οπερισσότερος κόσμος έχει τόσο αποχαυνωθεί που δεν αντιδρά σε τίποτα πλέον. Καληνύχτα Ντίνο μου και μην ξεχνάς ότι ο όμορφος κόσμος της ζωγραφικής σου είναι η καλύτερη αντίσταση στην ασχήμια που μας περιβάλλει.

55fm είπε...

Που είσαι Ντίνο μου,τόσες μέρες;
Ελπίζω όλα να είναι καλά και να έχεις χαθεί στα όνειρά σου για την πόλη σου!
Φιλιά από τη βροχερή Αθήνα!

Dinos-Art είπε...

Όλγα,Margo-Μαρία,Στέλιο, Ρένα, Νέλλη, ΙΖΑ-Μαρία, αγαπητοί μου φίλοι, δεν είχα αμφιβολία ότι θα συμφωνούσατε με το περιεχόμενο της ανάρτησής μου και ότι θα υπερθεματίζατε, όπως ο κάθε εχέφρων άνθρωπος. Όλγα ανησυχήσες για την απουσία μου ε; Φυσικά και ήμουν εδώ, αλλά αισθανόμουν σαν να βρισκόμουν σε "έρημο νησί στην άκρη του κόσμου", όπως τα περιγράφει ο Τόλης στο ομότιτλο βιβλίο του, περιτριγυρισμένος από κλούβες, Ματ, διαδηλωτές διαφόρων αποχρώσεων, δεδομένου ότι το σπίτι μου βρίσκεται στο στόμα του λύκου, εκατό μέτρα από αυτό που λέγεται Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Τώρα ξεκουμπίστηκαν όλοι και με τη δροσούλα που έπεσε ελπίζω να κοιμηθούμε ήρεμα με γλυκά και καλύτερα όνειρα γι'αυτήν την ταλαιπωρημένη πόλη.
Καλή Κυριακή σε όλους.
Φιλιά.

Poet είπε...

Να ‘μια λοιπόν κι εγώ από το έρημο νησί μου στην άκρη του κόσμου (την Πλατεία Ελευθερίας). Άλλο χάλι αυτό που το φωτογραφίσαμε με τον Ντίνο ως σκηνικό για την ιστορία του βιβλίου.

Καταλαβαίνω την οργή σου, Ντίνο μου. και συμφωνώ με τις προτάσεις σου. Τα πάντα συνοψίζονται σ’ αυτές τις δύο λέξεις, «ανθρώπινη πόλη». Αν αυτό είναι ρομαντικό, αν είναι ουτοπικό, ναι, είμαστε ρομαντικοί και είμαστε ουτοπιστές.

Η ουτοπία όμως είναι η πραγματικότητα του αύριο. Ως τότε ζωγραφίζουμε, ως τότε γράφουμε, ως τότε αγωνιζόμαστε ο καθένας με τον δικό του τρόπο και στον δικό του τόπο, τουλάχιστον για τα παιδιά μας.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα με τη λιακάδα.

Dinos-Art είπε...

Ήταν δυνατόν να διαφωνούμε Τόλη μου; Καλημέρα.

55fm είπε...

Kαλέ μου Ντίνο,τέλειωσε το μαρτύριό σου!
Καλή ξεκούραση!
Α...τι λες; θα πιούν οι συμπολίτες σου από το Μπουταρίσιο κρασί;

Dinos-Art είπε...

Όλγα μου, σήμερα πρωί έκανα, απελευθερωμένος πια, μια ωραία ποδαράτη βόλτα μέσα στη λιακάδα στην πόλη που όλοι οι ντόπιοι αγαπάμε γιατί, από όπου περνάμε έρχονται στο μυαλό οι ωραίες εικόνες του πως ήταν χθες και ξεχνάμε τη σημερινή κατάντια, έργο των παρείσακτων που κάθονται στο σβέρκο της εδώ και εικοσιπέντε χρόνια. Ναι, θα πιούμε Μπουταρίσιο κρασί για να γιορτάσουμε την αλλαγή στην πόλη. Με τον Γιάννη γνωριζόμαστε από τα θρανία του Αnatolia, τρία χρόνια μικρότερός μου, γέννημα θρέμμα αυτής της πόλης, εξαιρετικό παιδί από παλιά και συνεχίζει σήμερα το ίδιο.
Καλό απόγευμα.
Φιλιά.

55fm είπε...

Nτίνο μου, εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να συμβεί η αλλαγή!
Χαίρομαι που έχουμε την ίδια άποψη για τον Μπουτάρη και ο Κώστας είναι θερμός υποστηρικτής του!
Διαθέτει την ποιότητα και την κοσμοπολίτικη ματιά!
Γειά σου φίλε μου,σου στέλνω την αγάπη μου!

Dinos-Art είπε...

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει γνωρίσει από κοντά τον Γιάννη και να μην έχει την ίδια άποψη. Πιστεύω ότι θα βγει, ίσως και από τον πρώτο γύρο, αλλά στον δεύτερο σίγουρα, γιατί εκεί θα φανερωθούν οι προθέσεις των μικρών κομματοκουκιωνμετρητών: Θέλουν πραγματικά την αλλαγή στην πόλη, όπως λεν, ή θα τη αφήσουν πάλι σε αφασία στα χέρια αυτών που την ταλαιπωρούν επί εικοσιπέντε χρόνια και έχουν την αίσθηση ότι είναι κατεστημένο. Καλό βράδυ. Φιλιά.

Poet είπε...

Γνωρίζω κι εγώ καλά τον Γιάννη Μπουτάρη όπως εσύ, Ντίνο μου, και προσυπογράφω τα όσα λες. Μου φαίνεται πως είναι η τελευταία ελπίδα πια για την πόλη μας.

Dinos-Art είπε...

Ας το καταλάβουν Τόλη μου και οι μικροί κομματοκουκιών μετρητές.
Καλό μεσημέρι.