Εγώ τώρα Ντίνο είδα τις γατούλες - και μάλιστα σε μπλε - και τρελάθηκα! και το ελαφάκι είναι γλυκύτατο, αλλά τι να κάνω; στις γατούλες έχω ιδιαίτερη αδυναμία... Και αυτό το υπέροχο συναίσθημα, δεν θα αφήσω να μου το χαλάσουν σκέψεις περί τα των κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων...
Είναι υπέροχη η ζωγραφιά σου Ντίνο μου!Έκλεψε όλο το νάζι των γατσουλίνων το ελαφάκι σου και διακρίνω ένα παραπονάκι στα ματάκια τους!Η αλήθεια είναι, ότι αυτό συνέβη και στη νέα σύνθεση της κυβέρνησης!Ο νέος πρωθυπουργός δημιούργησε παραπονεμένες εκφράσεις...στους επαγγελματίες πολιτικούς! Σε χιλιοθαυμάζω!
Μελίνα μου, επειδή έχεις ιδιαίτερη αδυναμία στις γατούλες, δες τι σου πέρασα με το μέηλ. Τώρα, όσον αφορά τη σύζευξη της ζωγραφικής με την πολιτική συγκυρία: Πολλές φορές το έχω κάνει (δες στο αρχείο του blog μου τη σειρά "Επικαιροποιημένο Θέατρο Σκιών") και δεν νομίζω ότι αυτό λειτουργεί σε βάρος της ζωγραφικής δημιουργίας. Το αντίθετο μάλιστα. Καλή Κυριακή Μελίνα.
Καλωσόρισες και συ Εύη. Θα βέπεις (θα βλέπω κι εγώ στο δικό σου blog) και θα σχολιάζουμε ελεύθερα και φιλικά, όπως σου τα είπε και ο αγαπημένος μου φίλος Τόλης από το δικό του πανέμορφο και εν διαφέρον blog. Καλημέρα.
Ολγίτσαααααααααααα!!! Πόσο χαίρομαι όταν σε ακούω. Η ζωγραφική μου είναι για τη ζωγραφική αλλά που και που ρίχνω και καμιά μπηχτή για την πολιτική. Αν και αποστασιοποιημένος από όλα τα κόμματα εδώ και χρόνια, δεν κρατιέμαι, σαν τον σκανδαλιάρη Μπόμπο. Πέσαν ολονών οι μάσκες, δεξιών, σοσιαλκεντροαριστερών, αριστερών (ποιων αλήθεια), αριστεροδέξιων, κεντροδέξιων, αριστεροκεντροδέξιων, μηδενός εξαιρουμένου, Όλγα μου. Δες μια σύμπτωση: Την περασμένη εβδομάδα πήγαμε να δούμε μια ενδιαφέρουσα έκθεση φωτογραφίας του φίλου Γιάννη Βανίδη με τίτλο "ΜΑΣΚΕΣ". Μπορείς να μπεις στην ιστοσελίδα του από τη δική μου ("ιστολόγια που παρακολουθώ" Βανίδης) για να δεις σχετικά. Αλλά θα σου περάσω και με μέηλ περισσότερα. Λέω του Γιάννη όταν κρεμούσε τα έργα: "Κρέμασέ τα καλά γιατί φτάσαμε στην εποχή που πέφτουν οι μάσκες". Καλή Κυριακή γλυκιά μου με πολλά φιλιά από Θεσσαλονίκη, που σήμερα της γελάει λίγο ο ηλιάκος.
Χρήστο μου είναι μια πολύ κουραστική τεχνοτροπία αυτή που χρησιμοποιώ. Πουαντιγισμός, ή, κατ'άλλους, πουαντιλισμός, στιγματογραφία κ.α. Αυτό που τελικά φαίνεται είναι αποτέλεσμα πολλαπλών επάλληλων στρωμάτων από στίγματα (5,10,ή και περισσότερα), μέχρις ότου η ζωγραφιά ισορροπήσει χρωματικά. Ναι, το τελικό αποτέλεσμα ξεγελάει και παραπέμπει σε ψηφιδωτό. Θα τα λέμε. Να περάσεις καλή Κυριακή.
Irida, καλωσόρισες. Δεν είναι απαραίτητο να είνα κανείς σχετικός. Σχολιάζεις αυτό που βλέπεις και που όντως παραπέμπει σε ψηφιδωτό. Περισσότερα για την τεχνοτροπία που χρησιμοποιώ γράφω πιο πάνω στον Χρήστο. Καλή Κυριακή.
Αγαπητέ Ντίνο. Ομολογώ πως έχω μείνει εκπληκτη με τα έργα σας. Διάβασα σε πιο πανω σχολιο για την τεχνοτροπία, αναρωτιόμουν και εγώ πως. Μπράβο στην υπομονή σας!
Εύη μου, η υπομονή είναι απαραίτητη στη ζωή, ιδιαίτερα σήμερα που αντιμετωπίζουμε προβλήματα ύπαρξης, με ελπίδα ή χωρίς. Πόσο μάλλον όταν αυτή γεννοβολά δημιουργία. Καλή εβδομάδα.
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
21 σχόλια:
Καλησπέρα Ντίνο,ωραίο και αυτό το έργο σου!!!
Ακόμη μια όμορφη δημιουργία γεμάτη αρμονία και υπέροχα χρώματα !!!
Καλό Σαββατοκύριακο και καλή συνέχεια !!!
Εγώ τώρα Ντίνο είδα τις γατούλες - και μάλιστα σε μπλε - και τρελάθηκα! και το ελαφάκι είναι γλυκύτατο, αλλά τι να κάνω; στις γατούλες έχω ιδιαίτερη αδυναμία...
Και αυτό το υπέροχο συναίσθημα, δεν θα αφήσω να μου το χαλάσουν σκέψεις περί τα των κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων...
Καλό Σ/Κ!
Καλώς σε βρήκα!! Καταπληκτικό εργο αλλά μου αρέσει και πάρα πολύ το εργο στην ετικέτα του μπλογκ!! Καλό ΣΚ!!
Οι δυο γάτες ορθωμένες σαν κυπαρίσσια αφήνουν ήσυχο το πανέμορφο ελάφι.
:)
Θαυμάζω την τόση λεπτομέρεια!!!
Είναι υπέροχη η ζωγραφιά σου Ντίνο μου!Έκλεψε όλο το νάζι των γατσουλίνων το ελαφάκι σου και διακρίνω ένα παραπονάκι στα ματάκια τους!Η αλήθεια είναι, ότι αυτό συνέβη και στη νέα σύνθεση της κυβέρνησης!Ο νέος πρωθυπουργός δημιούργησε παραπονεμένες εκφράσεις...στους επαγγελματίες πολιτικούς!
Σε χιλιοθαυμάζω!
Ωραίο έργο. Αν δεν έλεγες πως είναι τέμπερα, θα πίστευα πως είναι ψηφιδωτό. Πώς το καταφέρνεις αυτό;
Την καλησπέρα μαι και εβίβες!
Marvelous picture!
καλημέρα!!υπέροχο!!!εγώ η ασχετη..για ψηφιδωτό το πέρασα!
φανταστικό!!!
...irida...
Ευχαριστώ Ρένα μου.
Καλό μεσημέρι Κυριακής.
Στέλιο μου ευχαριστώ. Καλή Κυριακή.
Μελίνα μου, επειδή έχεις ιδιαίτερη αδυναμία στις γατούλες, δες τι σου πέρασα με το μέηλ. Τώρα, όσον αφορά τη σύζευξη της ζωγραφικής με την πολιτική συγκυρία: Πολλές φορές το έχω κάνει (δες στο αρχείο του blog μου τη σειρά "Επικαιροποιημένο Θέατρο Σκιών") και δεν νομίζω ότι αυτό λειτουργεί σε βάρος της ζωγραφικής δημιουργίας. Το αντίθετο μάλιστα.
Καλή Κυριακή Μελίνα.
Καλωσόρισες Μάνια. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου αρέσουν τα έργα μου. Να περάσεις καλά την Κυριακή.
Καλωσόρισες και συ Εύη. Θα βέπεις (θα βλέπω κι εγώ στο δικό σου blog) και θα σχολιάζουμε ελεύθερα και φιλικά, όπως σου τα είπε και ο αγαπημένος μου φίλος Τόλης από το δικό του πανέμορφο και εν διαφέρον blog. Καλημέρα.
Ολγίτσαααααααααααα!!!
Πόσο χαίρομαι όταν σε ακούω.
Η ζωγραφική μου είναι για τη ζωγραφική αλλά που και που ρίχνω και καμιά μπηχτή για την πολιτική. Αν και αποστασιοποιημένος από όλα τα κόμματα εδώ και χρόνια, δεν κρατιέμαι, σαν τον σκανδαλιάρη Μπόμπο. Πέσαν ολονών οι μάσκες, δεξιών, σοσιαλκεντροαριστερών, αριστερών (ποιων αλήθεια), αριστεροδέξιων, κεντροδέξιων, αριστεροκεντροδέξιων, μηδενός εξαιρουμένου, Όλγα μου. Δες μια σύμπτωση: Την περασμένη εβδομάδα πήγαμε να δούμε μια ενδιαφέρουσα έκθεση φωτογραφίας του φίλου Γιάννη Βανίδη με τίτλο "ΜΑΣΚΕΣ". Μπορείς να μπεις στην ιστοσελίδα του από τη δική μου ("ιστολόγια που παρακολουθώ" Βανίδης) για να δεις σχετικά. Αλλά θα σου περάσω και με μέηλ περισσότερα. Λέω του Γιάννη όταν κρεμούσε τα έργα: "Κρέμασέ τα καλά γιατί φτάσαμε στην εποχή που πέφτουν οι μάσκες". Καλή Κυριακή γλυκιά μου με πολλά φιλιά από Θεσσαλονίκη, που σήμερα της γελάει λίγο ο ηλιάκος.
Χρήστο μου είναι μια πολύ κουραστική τεχνοτροπία αυτή που χρησιμοποιώ. Πουαντιγισμός, ή, κατ'άλλους, πουαντιλισμός, στιγματογραφία κ.α. Αυτό που τελικά φαίνεται είναι αποτέλεσμα πολλαπλών επάλληλων στρωμάτων από στίγματα (5,10,ή και περισσότερα), μέχρις ότου η ζωγραφιά ισορροπήσει χρωματικά. Ναι, το τελικό αποτέλεσμα ξεγελάει και παραπέμπει σε ψηφιδωτό. Θα τα λέμε. Να περάσεις καλή Κυριακή.
Irida, καλωσόρισες. Δεν είναι απαραίτητο να είνα κανείς σχετικός. Σχολιάζεις αυτό που βλέπεις και που όντως παραπέμπει σε ψηφιδωτό. Περισσότερα για την τεχνοτροπία που χρησιμοποιώ γράφω πιο πάνω στον Χρήστο. Καλή Κυριακή.
Thanks a lot dear Art.
Wish you a nice Sunday.
Αγαπητέ Ντίνο. Ομολογώ πως έχω μείνει εκπληκτη με τα έργα σας. Διάβασα σε πιο πανω σχολιο για την τεχνοτροπία, αναρωτιόμουν και εγώ πως. Μπράβο στην υπομονή σας!
Εύη μου, η υπομονή είναι απαραίτητη στη ζωή, ιδιαίτερα σήμερα που αντιμετωπίζουμε προβλήματα ύπαρξης, με ελπίδα ή χωρίς. Πόσο μάλλον όταν αυτή γεννοβολά δημιουργία.
Καλή εβδομάδα.
Πολύ όμορφα τα έργα σου!!!
Δημοσίευση σχολίου