Μνήμες "Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου" στο "Κρατικόν Θέατρον Βορείου Ελλάδος", εκεί στην καταπράσινη Πλατεία Λευκού Πύργου, με αλησμόνητες προβολές ελληνικών ταινιών και μετά ατέλειωτο κους-κους, μέχρι το ξημέρωμα, στο παραδιπλανό Ντορέ.
Κύλισαν τα χρόνια και έγινε "Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης", διεθνές μάλιστα, μεταφέρθηκε στο "Ολύμπιον", εκεί στην ιστορική μεν αλλά φευ πέτρινη Πλατεία Αριστοτέλους, μόνιμα φασκιωμένη με πλαστικά τσαντίρια των ένθεν και ένθεν καφέ.
Στην έρημη Πλατεία Λευκού Πύργου, μαρμαρωμένος ο Τάκης Κανελλόπουλος βουβά αναπολεί τέτοια βράδια παλιές στιγμές δόξης του καλού ελληνικού κινηματογράφου.
(Πίνακας: Ντίνου Παπασπύρου, τέμπερα 23.5Χ46 εκ., 1995)
(Φωτογραφία: Γιάννη Βανίδη, 2010)