Μουσείο,κομψό και τόσο όσο, θα χωράνε όλες αυτές οι σπουδαίες στιγμές προτείνω καλέ μου φίλε! Έχεις γενναίο αρχείο,πηγή πολιτισμού! Να πάρω φόρα και να αρχίσω να στέλνω επιστολές είναι η πρώτη μου σκέψη! Ακόμα και το ζώο που ξεκουράζει τον Αντάρτη σου,έχει έκφραση... Όλος ο πίνακας μιλάει,ο δρόμος,τα βουνά,ο ουρανός,τα δένδρα... Είναι οπτικοακουστική η πινελιά σου, Ντίνο μου! Αφού δεν μας ακούει κανείς...μπορώ να σου εξομολογηθώ,ότι με έχει πικράνει στα ώριμα χρόνια του, ο άνθρωπος Θεοδωράκης. Ας είναι...έδωσε τόσα στη νιότη μας! Φιλιά!
Όλγα-Ουρανία ευχαριστώ για τον τόσο επαινετικό σχολιασμό. Μην υπερθεματίζεις σε παρακαλώ γιατί πολλές φορές με φέρνεις σε δύσκολη θέση. Μίκης Θεοδωράκης, ένας μεγάλος παγκόσμια δημιουργός, για μας δημιουργός της Ρωμιοσύνης, που αυτά που αναφέρεις στην τελευταία παράγραφο είναι αμελητέα. Εξάλλου, σε ένα αφιέρωμα που του έκανε η κρατική τηλεόραση, εξήγησε, απολογήθηκε θα έλεγα, για τις κατά καιρούς πολιτικές του θέσεις. Ισολογιστικά,τα συν υπερτερούν εντυπωσιακά των πλην, αν μπορούν να θεωρηθούν πλην. Καλό απόγευμα.
Αυτό ακριβώς σκέπτομαι...και ξεχνάω την άσχημη σκέψη. Κι όμως, αν σε κάθε Δήμο οι ανθρώπινες παρουσίες που έχουν να προσφέρουν, έμπαιναν σε μια άλλη λογική η ζωή μας, θα ήταν πολύ καλύτερη και τα παιδιά μας θα μάθαιναν και θα εκτιμούσαν αλλιώς τα πράγματα Ντίνο μου. Εσύ καλά κάνεις και νιώθεις "κάπως"και εγώ καλά κάνω που λέω, ότι νιώθω και αγανακτώ! Κουράστηκα πραγματικά, να αντικρύζω το θρίαμβο του τίποτα! Σε γλυκοφιλώ!
Αχ πως μου φαινεται οτι θα συμφωνησω με την Ολγα!Ο Μικης ειναι ενα τεραστιο κεφαλαιο για την Ελλαδα,αλλα μερικα πραγματα τα εχει γραψει η ιστορια και τωρα δεν αλλαζουν.Ας ειναι και παλι θα συμφωνησω για το ταλεντο και το μεγεθος του δημιουργου.Καλο βραδυ Ντινο.
Ο Ροντέν έλεγε, ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι πρώτα άνθρωπος και μετά καλλιτέχνης. Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη που λέει, το έργο του καλλιτέχνη είναι που μετράει, άσχετα με τις ανθρώπινες αδυναμίες και επιλογές του. Κανείς δεν είναι τέλειος Γιάννα μου. Καλό σου βράδυ.
Καλημέρα Ντίνο. Σήμερα έχουμε απεργία και είμαι στο σπίτι κι έτσι έχω το χρόνο να γράψω και κανένα σχόλιο. Επειδή το χιούμορ ομορφαίνει τη ζωή μας, μου επιτρέπεις ελπίζω μια μικρή πρωινή δόση: " Καλά,αυτός ο όρθιος με τα γυαλιά είναι ο Ντίνος Παπασπύρου, ο ζωγράφος. Ο άλλος -ο καθιστός που κοιτά τον πίνακα ποιος είναι; " Καλή σου μέρα (ελπίζω να σου έφτιαξα το κέφι).
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
7 σχόλια:
Μουσείο,κομψό και τόσο όσο, θα χωράνε όλες αυτές οι σπουδαίες στιγμές προτείνω καλέ μου φίλε!
Έχεις γενναίο αρχείο,πηγή πολιτισμού!
Να πάρω φόρα και να αρχίσω να στέλνω επιστολές είναι η πρώτη μου σκέψη!
Ακόμα και το ζώο που ξεκουράζει τον Αντάρτη σου,έχει έκφραση...
Όλος ο πίνακας μιλάει,ο δρόμος,τα βουνά,ο ουρανός,τα δένδρα...
Είναι οπτικοακουστική η πινελιά σου, Ντίνο μου!
Αφού δεν μας ακούει κανείς...μπορώ να σου εξομολογηθώ,ότι με έχει πικράνει στα ώριμα χρόνια του, ο άνθρωπος Θεοδωράκης.
Ας είναι...έδωσε τόσα στη νιότη μας!
Φιλιά!
Όλγα-Ουρανία ευχαριστώ για τον τόσο επαινετικό σχολιασμό. Μην υπερθεματίζεις σε παρακαλώ γιατί πολλές φορές με φέρνεις σε δύσκολη θέση.
Μίκης Θεοδωράκης, ένας μεγάλος παγκόσμια δημιουργός, για μας δημιουργός της Ρωμιοσύνης, που αυτά που αναφέρεις στην τελευταία παράγραφο είναι αμελητέα. Εξάλλου, σε ένα αφιέρωμα που του έκανε η κρατική τηλεόραση, εξήγησε, απολογήθηκε θα έλεγα, για τις κατά καιρούς πολιτικές του θέσεις. Ισολογιστικά,τα συν υπερτερούν εντυπωσιακά των πλην, αν μπορούν να θεωρηθούν πλην.
Καλό απόγευμα.
Αυτό ακριβώς σκέπτομαι...και ξεχνάω την άσχημη σκέψη.
Κι όμως, αν σε κάθε Δήμο οι ανθρώπινες παρουσίες που έχουν να προσφέρουν, έμπαιναν σε μια άλλη λογική η ζωή μας, θα ήταν πολύ καλύτερη και τα παιδιά μας θα μάθαιναν και θα εκτιμούσαν αλλιώς τα πράγματα Ντίνο μου.
Εσύ καλά κάνεις και νιώθεις "κάπως"και εγώ καλά κάνω που λέω, ότι νιώθω και αγανακτώ!
Κουράστηκα πραγματικά, να αντικρύζω το θρίαμβο του τίποτα!
Σε γλυκοφιλώ!
Αχ πως μου φαινεται οτι θα συμφωνησω με την Ολγα!Ο Μικης ειναι ενα τεραστιο κεφαλαιο για την Ελλαδα,αλλα μερικα πραγματα τα εχει γραψει η ιστορια και τωρα δεν αλλαζουν.Ας ειναι και παλι θα συμφωνησω για το ταλεντο και το μεγεθος του δημιουργου.Καλο βραδυ Ντινο.
Ο Ροντέν έλεγε, ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι πρώτα άνθρωπος και μετά καλλιτέχνης. Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη που λέει, το έργο του καλλιτέχνη είναι που μετράει, άσχετα με τις ανθρώπινες αδυναμίες και επιλογές του. Κανείς δεν είναι τέλειος Γιάννα μου.
Καλό σου βράδυ.
Καλημέρα Ντίνο. Σήμερα έχουμε απεργία και είμαι στο σπίτι κι έτσι έχω το χρόνο να γράψω και κανένα σχόλιο. Επειδή το χιούμορ ομορφαίνει τη ζωή μας, μου επιτρέπεις ελπίζω μια μικρή πρωινή δόση:
" Καλά,αυτός ο όρθιος με τα γυαλιά είναι ο Ντίνος Παπασπύρου, ο ζωγράφος. Ο άλλος -ο καθιστός που κοιτά τον πίνακα ποιος είναι; " Καλή σου μέρα (ελπίζω να σου έφτιαξα το κέφι).
Μεγάλη μου τιμή το σχόλιό σου, αγαπητή ΙΖΑ, έστω και χιουμοριστικό.
Καλή σου μέρα.
Δημοσίευση σχολίου