Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010
Άνθισαν οι αμυγδαλιές
Προχθές αντάμωσα την πρώτη ανθισμένη αμυγδαλιά. Μπήκα στον πειρασμό και τσάκισα ένα κλαδάκι. Σαν μωρό το κρατούσα στο λεωφορείο, το έφερα ξόρκι στο σπίτι, μήπως η φετεινή άνοιξη μας λευτερώσει από αύρα βαρειά που γύρω μας πλανιέται τα δυο τελευταία χρόνια (οι στενοί φίλοι ξέρουν).
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Μα ειναι ωρα να ανθισουν μυγδαλιες βρε Ντινο;
Νομιζω οχι
Πες το κι έτσι Ρίκη.
Και όμως είναι γεγονός. Έπρεπε να είχα μηχανή και μια εφημερίδα ημέρας μαζί μου και να αναρτήσω τη φωτογραφία για επιβεβαίωση. Τελικά ανάρτησα μια παλαιότερη ζωγραφιά μου.
Και δεν είναι κάτι που οφείλεται στα καμώματα του καιρού τα τελευταία χρόνια.
Πάντα οι αμυγδαλιές βιάζονταν να ανθίσουν.
Θυμίζω, για όσους δεν το ξέρουν, τον Γεώργιο Δροσίνη, ποιητή του "Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά" τον ξεπροβόδησαν οι φίλοι του στις 03.01.1951 με κλωνάρια ανθισμένης αμυγδαλιάς.
Καλό βράδυ.
ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ!!!!
Πολύ όμορφο Ντίνο, οι μυγδαλιές ανθίζουν πρώτα στο μυαλό μας και μετά έρχεται η Άνοιξη για να φέρει και την Άνοιξη στη καρδιά μας.
Η ζωγραφιά απίθανη!
Καλό βράδυ
Ευχαριστώ Mariela.
Καλό βράδυ.
Ξέρεις, Χριστιάνα, είμαι του περπατητικού κόμματος, δεν οδηγώ και φυσικά δεν έχω αυτοκίνητο. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή με καλό καιρό πέρνω λεωφορείο και κατεβαίνω τέρμα σε απομακρυσμένες εξοχές της Θεσσαλονίκης, όπου έχω εντοπίσει αμυγδαλιές σε ξέφραγα χωράφια κι εγκαταλειμένες αυλές.
Τις πετυχαίνω, αν είμαι τυχερός, όπως τις προάλλες, στο πρώτο σκάσιμο των μπουμπουκιών τους, τα μυρίζω και ένα κλωναράκι το φέρνω στο σπίτι. Φέτος, όπως γράφω στην ανάρτηση είχε ιδιαίτερη σημασία αυτό το λουλουδάκι σ'ενα μικρό βαζάκι πάνω στο γραφείο μου. Σου ανάφερα στα mail που ανταλλάξαμε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία δύο χρόνια.
Χαίρομαι που σου άρεσε η ζωγραφιά.
Καλό σου βράδυ Χριστιάνα.
Nτίνο μου,ναι.
Η αμυγδαλιά είναι τολμηρή. Βιάζεται να φορέσει τα γιορτινά της.
Είναι το μοναδικό δέντρο που ανθίζει τόσο νωρίς.
« Η αμυγδαλιά είναι ένας χαρούμενος ταχυδρόμος » ,Φέρνει χαιρετίσματα από την άνοιξη και ευχάριστα μηνύματα για τη ζωή. Όπως να μη χάνουμε το θάρρος μας στις δυσκολίες.Έτσι η αμυγδαλιά, έγινε σύμβολο της ελπίδας!
Λατρεύω τις ανθισμένες αμυγδαλιές!
Λάτρεψα και την υπέροχη ζωγραφιά σου, Ντίνο μου!
Μακάρι! Μακάρι!Μακάρι!
Φιλάκια
Καλημέρα!
Συμφωνώ Ολγάκι.
Όμως σήμερα πρωί, νωρίς στις πέντε που σηκώθηκα, χιόνιζε εδώ και μου ήρθαν στο νου οι στίχοι του Γιώργου Δροσίνη, αλληγορικοί μεν, πραγματικοί δε στη συγκεκριμένη περίπτωση:
"Τρελή, να φέρης στα μαλλιά σου τη χιονιά τι τόσο βιάζεσαι;
Μόνη της θάρθη η άγρια βαρυχειμωνιά, δεν το στοχάζεσαι;
Καλημέρα.
πάντα μου άρεσαν οι μυγδαλιές, και όπου τις συναντήσω-σπάνια είναι η αλήθεια- κάθομαι και τις χαζεύω, μα λίγο νωρίς δεν άνθισαν?
καλό βράδυ!
Εξαιρετικά απλή και όμορφη η εικόνα που μεταφέρετε. Εξαιρετική κι η ζωγραφιά σας. Μα περισσότερο απ'όλα ΄μ'άρεσε που τη χρησιμοποιείτε ως ξόρκι. Βαθιά και δυνατά σας το εύχομαι.
Και εάν δεν λειτουργήσει σύντομα, εύχομαι να έχετε υπομονή και θα λειτουργήσει.
Θα έρθει η ΑΝΟΙΞΗ.
Καλό σας βράδυ
Υ.Γ Ξέρετε πιστεύω κι εγώ στη θετική αύρα, στην πίστη στη θετική ενέργεια. Πριν χρόνια νιόπαντρος 6μήνες ο αδελφός μου βρίσκεται Χριστούγεννα στην Εντατική, πρότεινα στη νύφη μου να ξορκίσουμε το κακό στολίζοντας το χριστουγενιάτικο δέντρο.
Όχι όλες thumbelina. Αυτή που αντάμωσα εγώ είναι σε μέρος απάνεμο που το χτυπάει ο ήλιος και οι ψηλές για την εποχή θερμοκρασίες, μέχρι πριν λίγο, την ξεγέλασαν.
Καλό σου βράδυ.
Ευχαριστώ ippoliti_ippoliti.
Εύχομαι η δική σου καλή αύρα, πίστη και ενέργεια να λειτουργήσουν θετικά για την αποθεράπευση του μικρού μας εγγονού.
Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου