.jpg)
Ήταν εκεί: Η ΙΖΑ με τον Δημήτρη της και τα δυο κουκλάκια τους την Αθηνά και την Λυδία, ο Poet με τη Σοφούλα του, η Μωβ με το Πετάλι της και τον Στεφανάκο τους και ο Dinos-Art με την Ελένη του. Ο Στεφανάκος πήγε νωρίς για ύπνο επειδή ήταν κουρασμένος από την προπόνηση. Η Αθηνά και η Λυδία μου χάρισαν τις δυο όμορφες ζωγραφιές που έκαναν επί τόπου. Τέτοια να γίνονται. Και του χρόνου.
.png)
16 σχόλια:
Τι όμορφη παρέα!
Ζηλεύω λίγο...
Αχ...την επόμενη φορά θα είμαστε όλοι μαζί!
Ζωγραφιές,χαμόγελα και φιλία!
Πανέμορφες στιγμές!
Ντίνο μου,πάντα οι συμπτώσεις της ζωής να φέρνουνε στιγμές αγαπημένες!
Φιλιά πολλά!
Νομιζω πως οι ομορφες στιγμες με φιλους ειναι περιουσια στη ζωη μας.Μας φτιαχνουν την διαθεση και δινουν χαρα.Ανεκτιμητες στιγμες οταν σμιγουν ανθρωποι που αγαπιουνται και οι κεραιες τους ακουν στο ιδιο μηκος κυματος.
Ντινο μου σου ευχομαι παντα τετοια και με πολυ αγαπη γυρω σου.
Όμορφαααααααα:))
Πολύ γλυκιά παρέα και του χρόνου περισσότεροι;)
Χρόνια πολλά!!!
Ήταν πραγματικά μια όμορφη βραδιά. Χάρηκα πολύ που γνώρισα τον Δημήτρη και τη Μαρία από κοντά και επιβεβαιώθηκε περίτρανα η φιλία μας του διαδικτύου. Η Αθηνά και η Λυδία μια γλύκα, δεν χόρταινα να τις κοιτάζω. Η Μαρία θα το παρατήρησε. Ο Στεφανάκος λεβεντόπαιδο, κοντεύει να φτάσει τον μπαμπά του στο ύψος.
Οι υπόλοιποι γνωριζόμασταν ήδη καλά και το μόνο που έμενε να εξασφαλίσω ήταν η μονιμότητα της θέσης μου στην έκτη τάξη της κυρίας Τζούλιας. Ουφ, πάει κι αυτό, με διαβεβαίωσε ότι έχω πολλά ακόμη να μάθω και ότι δεν πάω στο γυμνάσιο με τίποτα.
Βέβαια, πάνω από το μακρύ τραπέζι πλανιόταν μια θλίψη από τις δύο άδειες καρέκλες. Έλειπαν, φευ, οι Κύθνιοι, Όλγα-Ουρανία και Κώστας.
Ας ευχηθούμε να ήταν η τελευταία απουσία. Για να μην τους καλέσει ο Νίκος με τον κηδεμόνα τους.
Για τις άλλες απουσίες δεν θα μιλήσω. Είναι όμως γραμμένες στον κατάλογο της τάξης. Ακούς, Margo;
Πράγματι, ήταν μια υπέροχη βραδιά. Επιστρέψαμε απ' αυτό το ταξιδάκι αστραπή στη Θεσσαλονική καταγοητευμένοι από τη γνωριμία μαζί σας, φίλοι μου. Από την πλευρά μας θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ξαναβρεθούμε κι αυτή τη φορά φροντίστε να είστε κι εσείς που λείπατε ( ακούς `Ολγα, ακούς Margo). Γιατί αλλιώς εσείς θα χάσετε. Είναι όλοι τους υπέροχοι άνθρωποι. Ευχαριστούμε απ' τα βάθη της καρδιάς μας για την υπέροχη βραδιά που μας χαρίσατε. Φιλιά σε όλους σας.
Ήταν μια υπέροχη βραδιά παρόλες τις απουσίες... Οι μικρές μας εντυπωσίασαν με τη γλυκύτητα και τις ζωγραφιές τους που διάνθιζαν τις δικές μας συζητήσεις...
αγαπημένοι φίλοι, άνθρωποι μακρινοί, αλλά τόσο κοντινοί...στιγμές όμορφες που επιζητούν την επανάληψή τους!
Με φόντο το Λευκό Πύργο, στο ιστορικό Ντορέ που επέλεξε ο Ντίνος μια παρέα ακόμη έγραψε μια μικρή ιστορία...
Όλγα μου, το λες αλλά δεν το κάνεις και αφήνεις τη Θεσσαλονίκη να σε περιμένει. Στην αρχή είχαμε γνωρίσει τον Νίκο και τη Τζούλια και περάσαμε μια όμορφη βραδυά. Τώρα γνωρίσαμε την Μαρία (ΙΖΑ) και τον Δημήτρη της με τα δυο γλυκούλια τους και περάσαμε ακόμη πιο όμορφα. Την επόμενη φορά που θα έρθεις κι εσύ με τον Κώστα θα ανεβάσουμε ακόμη πιο ψηλά τα γράδα μας.
Πας καλύτερα με την ιωσούλα;
Καληνύχτα.
Γιάννα μου, όταν οι συμπτώσεις της ζωής, όπως λέει η Όλγα, φέρνουν κοντά ανθρώπους που κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος, ζουν πραγματικά στιγμές ανεκτίμητες.
Το έχω πει κι εγώ παλιά ότι, οι φίλοι είναι η καλύτερη ανεκτίμητη περιουσία μας. Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα έρθουν τα πράγματα βολικά και θα γνωριστούμε και μαζί από κοντά. Η Θεσσαλονίκη πάντοτε σας περιμένει.
Καληνύχτα.
Margo μου, γιατί του χρόνου;
Η Θεσσαλονίκη έχει πάντοτε ανοιχτή την αγκαλιά της.
Φιλιά σε όλους στην όμορφη Μύκονο.
Τόλη μου, η Ελένη κι εγώ έχουμε την ίδια χαρά που γνωρίσαμε από κοντά τη Μαρία και τον Δημήτρη με τα γλυκούλια τους, που μέχρι μετά τα μεσάνυχτα, παρόλο που ήταν κουρασμένα και νυσταγμένα δεν σταματούσαν να μας χαμογελούν.
Παλίκαρος ο Στεφανάκος (αλήθεια τι έκανε στους αγώνες;).
Ναι, θλίψη για τις άδειες καρέκλες (Όλγα+Κώστας, Γιάννα+;, Margo+; ακούτε πιστεύω). Καλά, την επόμενη φορά (σύντομα ε;)
Kαληνύχτα)
ΙΖΑ-Μαρία μου, η Ελένη μου λέει να σου ξαναπώ πόσο χάρηκε που σας γνώρισε, τη συζήτηση που είχατε μαζί και τον αυθορμητισμό σου. Και βέβαια ενθουσιάστηκε με την Αθηνά και τη Λυδία που τα είχε απέναντί της και τα καμάρωνε. Μας θυμίσατε παλιές καλές δικές μας στιγμές, όταν οι δυο κόρες μας είχαν την ίδια ηλικία με τα μικρούλια σας και τέτοιες μέρες κάναμε μαζί με φίλους αξέχαστες εκδρομές, όπως και σεις. Ας αντιστρέψω λοιπόν και να πω ευχαριστώ για την ωραία βραδυά που εσείς μας χαρίσατε και ελαφρύνατε την καρδιά μας που εδώ και καιρό έχει βαρύνει λόγω του προβλήματος του εγγονού μας.
Να είμαστε όλοι καλά και να ξαναβρεθούμε σύντομα μαζί.
Πολλά φιλιά σε όλους σας.
Γλυκιά καληνύχτα από τη Θεσσαλονίκη.
Ο Στεφανάκος δυστυχώς έχασε, Ντίνο μου, σ' αυτό τον συντομευμένο αγώνα και τα παιδιά γυρίζουν αύριο στην Αθήνα.
Βέβαια, παρηγοριά είναι ότι εγώ κράτησα μια περίφημη ζωγραφιά των κοριτσιών και σκοπεύω να τη στείλω στου Sotheby's για δημοπρασία και να γίνουμε όλοι πλούσιοι. Αν και ήδη, όπως σωστά λες, έχουν αυξηθεί σημαντικά τα περιουσιακά στοιχεία μας με τους Μαρία-Δημήτρη-Αθηνά-Λυδία.
Καληνύχτα.
Τζούλια μου, η Ελένη κι εγώ χαρήκαμε για μια ακόμη φορά την όμορφη παρέα σας και είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και τον Στεφανάκο.
Ναι, είναι ωραίος χώρος το Ντορέ στην καρδιά της Θεσσαλονίκης. Κάποια στιγμή είχαμε συζητήσει με τον Τόλη σαν εναλλακτικό το ρεμπετάδικο στην Πάνω Πόλη για να ακούσουμε και ωραία τραγουδάκια. Το αποκλείσαμε όμως λόγω των μικρών.
Ποτέ δεν είναι αργά, την επόμενη φορά. Καληνύχτα-Φιλιά σε όλους σας.
Με ταλαιπωρεί Ντίνο μου ακόμα η Κυθνιώτικη ιωσούλα!
Αλλά πήρα μεγάλη χαρά σήμερα με το γάμο του Νίκου, του Τόλη μας!
Και ξεματιάζω την παρέα που ζει τέτοιες ευλογημένες στιγμές!
Φτου...φτου..!
Δεν σε φιλάω, γιατί η ιωσούλα παραμονεύει!
Στην επόμενη συνάντηση θα είμαστε όλοι!Τελεία και παύλα!
Τον Νικολάκη τον θυμάμαι από μωράκι, ένα γλυκό ξανθούλικο που ήθελες να το ζουλίξεις. Έγινε ένα πολύ καλό παιδί (και πως μπορούσε διαφορετικά με γονείς Τόλη και Σοφούλα). Πολύ καλά έκαναν που ενώθηκαν με την Υπαπαντή με πολιτικό γάμο. Δεν τα γουστάρω καθόλου τα εκκλησίες και τα λοιπά. Θα μου πεις ότι και οι δυο κόρες μου παντρεύτηκαν θρησκευτικά. Τι να κάνουμε, όταν στη μέση μπαίνουν συμπεθέρια, που δεν συμφωνούν μαζί σου, να χαλάσεις τη σχέση των παιδιών;
H συγχωρεμένη πεθερά μου ξεμάτιαζε εξ αποστάσεως λέγοντας κάποια ακαταλαβίστικά που μόνο εκείνη τα ήξερε. Κάνε λοιπόν και συ το ίδιο και η παρέα μας να αυξάνεται και να πληθύνεται.
Εγώ σε φιλάω, παλιό κόκκαλο, δεν κολλάω ούτε ιωσούλες ούτε τίποτε άλλο. ΄Ενας φίλος μεγάλος καλαμπουρτζής και πολύ γυρίστρας και ξενύχτης, που δυστυχώς έφυγε πριν λίγα χρόνια, έλεγε "μην κολλώνετε με το aids, το έβγαλαν οι παπάδες για να μας τρομάξουν".
Φιλιά, φιλιά, φιλιά.
Καλό βράδυ Όλγα.
Ντίνο μου, τι όμορφα τα νιώθεις,τα λες και τα γράφεις!
Συμφωνούμε στις σεμνές τελετές όπως και στη διατήρηση ομαλών σχέσεων με τα συμπεθέρια!
Ξεματιάζω εγώ, και μη σε μέλει!
Σε ευχαριστώ για τα φιλιά σου!
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου