Καλημερααααα Ντίνο μου. κ α τ α π λ η κ τ ι κ ο ο ο ο ο !!!!! Πως μου αρέσει ο τρόπος που μεταφέρεις το συναίσθημα ; Την ιστοσελίδα σου την διάβαζα πριν ανοίξω την δική μου , οποτε γνωρίζω τον παναγιωτάκη, και τις τσούπρες σου.:):):) Να τους χαίρεσαι όλους !!! Αυτό πάντως που κατάλαβα απο τα γραφόμενα σου είναι πως ο μικρός μοιάζει του παππού του σε πολλά. Ενα είναι σίγουρο πάντως πως κάπου κάπου θα τρώς και κανά γλυκό απο τον μικρό αφου του αρέσει η ζαχαροπλαστική :):) Να 'σαι καλά φιλιά Υ.Γ. δεν σε ξέχασα !! θα τον φωτογραφήσω και θα στον στείλω
Καλημέρα Vasiliki! Όσο επικοινωνούμε γνωριζόμαστε καλύτερα και είναι πολύ θετικό. Ο μικρός είναι ένα ανήσυχο πλάσμα και τελειομανής με όλα όσα ασχολείται. Πριν χρόνια όταν μιλούσαμε στο τηλέφωνο τον ρωτούσα "τι κάνεις" και μου απαντούσε "τίποτε", του έλεγα ότι αυτή η λέξη δεν υπάρχει. Το αφομοίωσε λοιπόν και πάντοτε βρίσκει κάτι να ασχοληθεί. Βέβαια τρία καρπούζια δεν χωρούν στην μασχάλη. Με τον καιρό κάπου θα ρίξει περισσότερο βάρος. Και όλα αυτά παρά το χρόνιο άυτοάνοσο νόσημα (ελκώδης κολίτιδα) που τον ταλαιπωρεί τα τρία τελευταία χρόνια, με υποτροπές κάθε τόσο και αναγκαστικά μπαινοβγαίνει στο νοσοκομείο. Την περασμένη εβδομάδα είχε γενέθλια η γιαγιά του, άκου τι της ετοίμασε: Τούρτα σοκολάτας, προφιντερόλ, κουλουράκια, τυροπιτάκια. Όλα υπέροχα, με βάση συνταγές που έχει προσαρμόσει στο δικό του διαιτολόγιο. Πολλά φιλάκια Vasiliki.
Σωστά Nameliart, γιαυτό την έβαλα για να πάω πρίμα με τα παιχνίδια του καιρού. Ξέρεις, ένα φυτό που έχω στο μπαλκόνι μου και ανθίζει άνοιξη ξανάνθισε τώρα. Καλό απόγευμα.
Χα χα! `Ηρθε πάλι η άνοιξη, Ντίνο μου; Καταπληκτικός ο τρόπος που φαίνεται η προοπτική του τοπίου. Χρόνια πολλά στην Ελένη, να την χαίρεσαι. `Οσο για τον Παναγιώτη είναι απίστευτο ταλέντο στη ζαχαροπλαστική. Μα να φτιάξει τόσα γλυκά! Φοβερό! Απίστευτο!
Μας έχουν τρελάνει και θα συνεχίσουν να μας τρελαίνουν, απ'ότι φαίνεται, τα καμώματα του καιρού Μαρία μου, για τον λόγο αυτό ταιριάζει η ζωγραφιά. Ευχαριστώ για την Ελένη, ναι πάτησε στο αισθησιακό έτος soixante neuf. Ο Παναγιωτάκης δεν πιάνεται. Ας είναι καλά και ας ασχολείται με ό,τι τραβάει η ψυχούλα του. Καλό απόγευμα. Πολλά φιλιά σε όλους σας.
Και μένα μου αρέσει Τόλη. Ξέρεις, όταν ξαναβλέπω μετά από καιρό κάποιες ζωγραφιές μου (τη συγκεκριμένη μετά πέντε χρόνια), τις βλέπω με άλλο μάτι και τις εκτιμώ διαφορετικά. Καλό μεσημέρι.
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
12 σχόλια:
Άνοιξε η ψυχούλα μου!
Οι παπαρούνες θαρρείς πως σε ζητάνε σε χορό!
Ντίνο μου πανέμορφη ζωγραφιά!
Φιλάκια πολλά!
Καλημερααααα Ντίνο μου.
κ α τ α π λ η κ τ ι κ ο ο ο ο ο !!!!!
Πως μου αρέσει ο τρόπος που μεταφέρεις το συναίσθημα ;
Την ιστοσελίδα σου την διάβαζα πριν ανοίξω την δική μου , οποτε γνωρίζω τον παναγιωτάκη, και τις τσούπρες σου.:):):) Να τους χαίρεσαι όλους !!!
Αυτό πάντως που κατάλαβα απο τα γραφόμενα σου είναι πως ο μικρός μοιάζει του παππού του σε πολλά.
Ενα είναι σίγουρο πάντως πως κάπου κάπου θα τρώς και κανά γλυκό απο τον μικρό αφου του αρέσει η ζαχαροπλαστική :):)
Να 'σαι καλά
φιλιά
Υ.Γ. δεν σε ξέχασα !! θα τον φωτογραφήσω και θα στον στείλω
Πολύ ωραία καταγραφή για την αίσθηση που σου έδωσαν οι παπαρούνες. Καλημέρα Όλγα-φιλάκια.
Καλημέρα Vasiliki!
Όσο επικοινωνούμε γνωριζόμαστε καλύτερα και είναι πολύ θετικό.
Ο μικρός είναι ένα ανήσυχο πλάσμα και τελειομανής με όλα όσα ασχολείται. Πριν χρόνια όταν μιλούσαμε στο τηλέφωνο τον ρωτούσα "τι κάνεις" και μου απαντούσε "τίποτε", του έλεγα ότι αυτή η λέξη δεν υπάρχει. Το αφομοίωσε λοιπόν και πάντοτε βρίσκει κάτι να ασχοληθεί. Βέβαια τρία καρπούζια δεν χωρούν στην μασχάλη. Με τον καιρό κάπου θα ρίξει περισσότερο βάρος. Και όλα αυτά παρά το χρόνιο άυτοάνοσο νόσημα (ελκώδης κολίτιδα) που τον ταλαιπωρεί τα τρία τελευταία χρόνια, με υποτροπές κάθε τόσο και αναγκαστικά μπαινοβγαίνει στο νοσοκομείο.
Την περασμένη εβδομάδα είχε γενέθλια η γιαγιά του, άκου τι της ετοίμασε: Τούρτα σοκολάτας, προφιντερόλ, κουλουράκια, τυροπιτάκια. Όλα υπέροχα, με βάση συνταγές που έχει προσαρμόσει στο δικό του διαιτολόγιο.
Πολλά φιλάκια Vasiliki.
Μια τέτοια εικόνα μπρος σου, μπορεί να φέρνει την Άνοιξη στη μέση του χειμώνα!!! Ένα ακόμη πολύ μεγάλο Μπράβο!!!
Σωστά Nameliart, γιαυτό την έβαλα για να πάω πρίμα με τα παιχνίδια του καιρού. Ξέρεις, ένα φυτό που έχω στο μπαλκόνι μου και ανθίζει άνοιξη ξανάνθισε τώρα.
Καλό απόγευμα.
Χα χα! `Ηρθε πάλι η άνοιξη, Ντίνο μου; Καταπληκτικός ο τρόπος που φαίνεται η προοπτική του τοπίου. Χρόνια πολλά στην Ελένη, να την χαίρεσαι. `Οσο για τον Παναγιώτη είναι απίστευτο ταλέντο στη ζαχαροπλαστική. Μα να φτιάξει τόσα γλυκά! Φοβερό! Απίστευτο!
Μας έχουν τρελάνει και θα συνεχίσουν να μας τρελαίνουν, απ'ότι φαίνεται, τα καμώματα του καιρού Μαρία μου, για τον λόγο αυτό ταιριάζει η ζωγραφιά.
Ευχαριστώ για την Ελένη, ναι πάτησε στο αισθησιακό έτος soixante neuf.
Ο Παναγιωτάκης δεν πιάνεται. Ας είναι καλά και ας ασχολείται με ό,τι τραβάει η ψυχούλα του.
Καλό απόγευμα.
Πολλά φιλιά σε όλους σας.
Πολύ ωραία Ανοιξιάτικη γλυκιά ανάμνηση!
Ευχαριστώ Φοίβο.
Καληνύχτα.
Ωραιότατος !
Και μένα μου αρέσει Τόλη.
Ξέρεις, όταν ξαναβλέπω μετά από καιρό κάποιες ζωγραφιές μου (τη συγκεκριμένη μετά πέντε χρόνια), τις βλέπω με άλλο μάτι και τις εκτιμώ διαφορετικά. Καλό μεσημέρι.
Δημοσίευση σχολίου