Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
12 σχόλια:
Σωστά αναγνωρίζω Τσανακλίδου, Μαχαιρίτσα, Μαριώ, Μητροπάνο, Αλκίνοο; Ίσως και Γαλάνη; Δεν παύεις να με εντυπωσιάζεις Ντίνο! Είσαι πραγματικά πολυδιάστατος!!!
Τη καλημέρα μου!
Όλα σωστά nameliart, εκτός από το "Μαριώ". Είναι η Δόμνα Σαμίου (κάτω στη μέση).
Καλημέρα.
Καλημέρα Ντίνο, όμορφο το πάλκο των ερμηνευτών.
Πολύ όμορφες επιλογές Ντίνο!
Η πάνω αριστερά είναι η Ελευθερία; Η πάνω- άκρη δεξιά; Τους υπόλοιπους τους έχω βρει. Φαντάζομαι ότι αυτός οπίνακας είναι στην ίδια σειρά με τα μουσικά όργανα. Υπάρχουν κι άλλα έργα στην ίδια σειρά; Αυτά βλέπω είναι άλλης τεχνοτροπίας κι όχι οι γνωστές τελίτσες. Μ' αρέσει ο καλλιτέχνης να πειραματίζεται. Πολλά φιλιά.
@and33
Ευχαριστώ Ανδρέα μου. Καλό απόγευμα.
@Phivos Nicolaides
Ευχαριστώ Φοίβο.
Καλό απόγευμα και σε σένα.
@IZA
Σωστά Μαρί, πάνω αριστερά.
Ναι, ο η ζωγραφιά είναι από τη σειρά "Μουσικά όργανα και ερμηνευτές". Ίσως έχουν μείνει και άλλα της ίδιας σειράς, αλλά πρέπει να ψάξω στα κιτάπια μου.
Έχεις δίκιο, είναι άλλης τεχνοτροπίας, της ελεύθερης πινελιάς και όχι του πουαντιγισμού. Ξεκίνησα με τον πουαντιγισμό το 1976, για μια περίπου δεκαετία 1986-1996 (όπου εντάσσονται αυτά τα δύο έργα) πήγα στην ελεύθερη πινελιά, αλλά στη συνέχεια επανήλθα δριμύτερος στον πουαντιγισμό γιατί κατάλανα ότι αυτή ήταν η τεχνοτροπία με την οποία μπορούσα να εκφρασθώ καλύτερα. Αυτό έγινε μετά από πολλά ταξίδια μου στο Παρίσι, όπου θαύμασα και μελέτησα τους πουαντιγιστές της επόχής Ζωρζ Σερά. Ξέρεις, και πρωτοπόρος αυτός πουαντιγιστής έχει κάνει και έργα μη πουαντιγιστά. Τα είδα για πρώτη φορά στο μουσείο Ορσέ του Παρισιού. Νομίζω σε απάντησα ζαλίζοντάς σε.
Καλό βράδυ Μαρία μου-Φιλιά σε όλους.
Δε με ζάλισες καθόλου Ντίνο μου. Μου αρέσει πολύ να μαθαίνω την πορεία που σημάδεψε έναν καλλιτέχνη. Κι εγώ πιστεύω πως πλέον έχεις βρει το προσωπικό σου ύφος κι αυτό είναι ο πουαντιγισμός, με τη δική σου ευαίσθητη χρωματική κλίμακα που παντρεύει την παράδοση με το σύγχρονο life style των περιοδικών, αλλά και τη μεγάλη αγάπη για την πόλη σου. `Ολα όμως έχουν αξία στην πορεία που ακολουθούμε μέχρι να καταλήξουμε σ' αυτό που μας εκφράζει. Ελπίζω να καταλήξω κάποτε κι εγώ.
Έχεις απόλυτα δίκιο Μαρία.
Συλλέκτης και τεχνοκριτικός, παλιά καραβάνα, μου έλεγε πριν πολλά χρόνια: "Δεν πετάς τίποτα από ό,τι κάνεις. Κάποτε θα βγούν όλα στην επιφάνεια και θα δείχνουν την πορεία σου".
Καλό βράδυ-φιλιά.
Καλά σου τα έλεγε η παλιά καραβάνα Ντίνο . Εμένα μου αρέσει η σύνθεση στον συγκεκριμένο πίνακα ( την βρίσκω αρκετά δύσκολη για ένα τέτοιο θέμα ) και η καθαρή σου γραμμή.
Συμφωνώ με την ΙΖΑ περι προσωπικού ύφους.
Καλό ξημέρωμα
φιλιά
@vasiliki
Η σύνθεση είναι πολύ σημαντική για ένα ζωγραφικό έργο. Θα ξέρεις βέβαια ότι ο Ζώρζ Σερά ξεκινούσε γεωμετρικά τη σύνθεση των έργων του και στη συνέχεια προχωρούσε χρωματικά. Μπορείς, αν ψάξεις, να δεις τέτοια προσχέδιά για το περίφημο έργο του "Το Τσίρκο", το οποίο είδα "ζωντανό", νομίζω στο μουσείο Ορσέ του Παρισιού.
Όπως είπα και στην ΙΖΑ, τίποτα δεν πάει χαμένο από ό,τι κάνει ο ζωγράφος. Κάποια στιγμή βγαίνουν στην επιφάνεια και σηματοδοτούν την πορεία του.
Καλή σου μέρα Vasiliki μ'ένα φιλί.
Μεγάλοι και αγαπημένοι !!! Νομίζω αναγνωρίζω τους περισσότερους και διαπιστώνω με χαρά ότι έχουμε τα ίδια μουσικά γούστα !!! Καλό σου βράδυ φίλε Ντίνο !!!
Μου αρέσουν όλες οι μουσικές Στέλιο μου και με συνοδεύουν πάντα όταν ζωγραφίζω.
Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου