Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
11 σχόλια:
Κατά πολύ εμείς!!!!!
Καλή εβδομάδα να έχεις!
Φταίμε και παραφταίμε Ντίνο μου!
Καλά η αλλαγή των αρχικών έγραψε!Καλή βδομάδα και καλό μήνα φίλε μου!
Όπως λέει και ο συμπατριώτης σου ο Διονύσης,
«φταίνε τα τραγούδια του
φταίει κι’ ο λυράρης
μα φταίει κι’ ο ίδιος του ο λαός
γιατ’ είναι μαραζιάρης»…
Καλή εβδομάδα και από εδώ Ντίνο!
Μόλις επέστρεψα στα λημέρια μου, Καλή εβδομάδα Ντίνο!
Εμείς ... και ο Χατζηπετρής
Καλή κατοχική εβδομάδα με όνειρα ελευθερίας - φιλιά
Σίγουρα φταίμε και παραφταίμε Ντίνο μου , το μόνο που εύχομαι καλή λευτεριά από κάθε είδους κατακτητές και φυσικά καλό νέο μήνα !!!
Καλό μήνα Ντίνο μου!
Την κατοχή την ανεχόμαστε όπως και την κατάντια μας.
Καλό σου ξημέρωμα!
Εμείς...εμείς. Καλό μήνα Ντίνο!!
Κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος φίλοι μου θα απαντούσε όπως όλοι σας: «φταίμε όλοι μας». Δεν μπορώ όμως να ακούω ασυνάρτητες και άναρθρες κραυγές «φταίνε μόνο οι 300, θέλουν κρέμασμα» ή «φταίνε τα δύο κόμματα εξουσίας μόνο». Λέω, φταίνε και οι 300 αλλά και όλα τα κόμματα, μηδενός εξαιρουμένου, ακόμη και τα νεόκοπα που λαϊκίζουν ασύστολα, λες και βγήκαν από παρθενογέννηση. Και είναι φυσικό να φταίνε γιατί «εικόνα μας είναι και μας μοιάζουν», όπως λέει σε ποίημά της η Γαλάτεια Καζαντζάκη. Και βέβαια φταίμε όλοι εμείς, ο καθένας χωριστά. Το βασικό είναι τι γίνεται από δω και πέρα.
Συγνώμη θα βωμολοχήσω, αλλά είμαι πολύ θυμωμένος με όλα όσα ακούω και βλέπω να γίνονται γύρω μου. Η κρίση ανέδειξε ότι όλη η χώρα είναι, όχι ένα μεγάλο μπουρδέλο (γιατί εκεί υπάρχει κάποια τάξη λόγω μαντάμας) αλλά ένα μεγάλο κωλοχανείο. Δεν μπορώ να καταλάβω τη θέση της αριστεράς και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης όταν υποστηρίζουν κάθε είδους απεργιακή εκδήλωση και μάλιστα εκείνων των εργαζομένων που αμείβονται αριστοκρατικά. Δηλαδή τη νύφη θα πληρώνουν μόνο οι χαμηλοσυνταξιούχοι, που δεν μπορούν να απεργήσουν, και οι χαμηλο-αμειβόμενοι; Στρέφονται κατά των φοροφυγάδων, και δικαίως, αλλά υποστηρίζουν από την άλλη τους νέο-φοροφυγάδες του «δεν πληρώνω». Δηλαδή ποιος και πότε θα πληρώσει σ’αυτόν το τόπο; Μήπως όλοι όταν αντάμα πέσουμε στον γκρεμό και ο τελευταίος αναρτήσει τη σημαία «Χρεοκοπία»; Όσον αφορά το μισητό για όλους μας μνημόνιο. Υπάρχει κάποια άλλη λύση από το μισητό μνημόνιο, υπάρχει άλλη λύση για να πληρωθούν τα χρέη της χώρας, γνωρίζει ο κόσμος τί σημαίνει η χρεοκοπία; Δεν μου αρέσουν κραυγές και αφορισμοί αλλά σοβαρές, υπεύθυνες και τεκμηριωμένες θέσεις. Η θέση που παίρνει το άλλο κόμμα εξουσίας, περί άμεσου μηδενισμού του χρέους, χωρίς να λέει πως και πότε, είναι χειρότερη πλάνη από το «Λεφτά υπάρχουν». Αν μπορεί να υπάρξει μια καλύτερη κυβέρνηση από αυτήν που μας έλαχε, πάλι θα ήθελα κάποιος να μου εξηγήσει με τον ίδιο τρόπο ποια θα είναι αυτή. Από τη δεξιά χορτάσαμε. Η αριστερά (ποια αριστερά αλήθεια;) τη συναγωνίζεται τώρα σε ανεύθυνο λαϊκισμό, και πάρα πολύ λυπάμαι γι’αυτό, γιατί με αριστερά οράματα γαλουχήθηκα στη νεότητά μου και ταλαιπωρήθηκα γι'αυτά από την αντίθετη πλευρά.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Πέρασα να πω Καλό Σαββατοκύριακο!
Δημοσίευση σχολίου