Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Αντίο Φρανκ



Τάξη '57 (έτος αποφοίτησης) του Anatolia. Μια τάξη με άρρηκτους δεσμούς αλληλεγγύης, φιλίας και αγάπης, 54 χρόνια μετά. Αγάπη! Μια τέχνη και μάλιστα η μεγαλύτερη απ' όλες τις Καλές Τέχνες. Η δική σου αγάπη Φρανκ μένει αποτυπωμένη στα τέσσερα ζωγραφικά μου λευκώματα, για ισάριθμες ατομικές μου εκθέσεις, που εκδόθηκαν με τη χορηγία της Friesland-ΝΟΥΝΟΥ όταν ήσουν Διευθύνων Σύμβουλός της. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που ήμουν, θα έλεγα και ακόμη είμαι, μέλος αυτής της τάξης. Καλό σου ταξίδι Φρανκ και, μην ξεχνάς, όταν μου τηλεφωνούσες σου έλεγα "λίγο σεβασμό, είσαι τρεις μέρες μικρότερός μου".

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλο ταξίδι λοιπον.

Η ζωή συνεχίζεται, είναι μικρή και άλλοτε άδικη... ας την χαρούμε και ας περιορίσουμε στο ελάχιστο τα μικρα...

καλη μας συνέχεια..

Dinos-Art είπε...

Το μεγάλο τίμημα της μακροζωίας είναι ότι χάνεις καθ'οδόν πολλά πρόσωπα αγαπημένα. Καλημέρα Εύη από τη λιόχαρη Θεσσαλονίκη.

Rena είπε...

Να είσαι καλά να τον θυμάσαι και συμφωνώ απόλυτα για το τίμημα της μακροζωίας!

nameliart είπε...

Είναι σπουδαίο να τιμούμε τους φίλους μας, με κάθε τρόπο που αισθανόμαστε και που μπορούμε!
Και όταν τους αγαπούμε πάντα και τους θυμόμαστε, είναι σαν να ζουν ακόμη δίπλα μας!

Η μακροζωία, είναι μία ευλογία που έχει τα τιμήματά της...

Να είσαι καλά Ντίνο και να τον κρατάς ζωντανό στη μνήμη σου!

55fm είπε...

Φίλε μου,η μακροζωία έχει και τις αδύνατες πλευρές της...συμφωνώ!Να είσαι καλά αγαπημένε και να θυμάσαι το φίλο σου!

Leviathan είπε...

Να είσαι καλά να τον θυμάσαι...Καλό του ταξίδι...

Καλημέρα!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Δυστυχώς σε βρίσκω μέσα σε αυτήν την απώλεια Ντίνο...
Η ζωή όμως συνεχίζεται... το ξέρεις...
Χαίρομαι, λοιπόν, που θα τα λέμε στο μπλογκ σου , μ'αρέσει αυτό που κάνεις, θα μάθω και πως το λένε...
Θα χαρώ να τα λέμε και στο μπλογκ μου...
Παρασκευή Μαλούχου

Dinos-Art είπε...

Ρένα μου "c'est la vie".
Καλό Σαββατοκύριακο.

Dinos-Art είπε...

Μελίνα μου αυτό προσπαθώ να ακολουθώ σε όλη μου τη ζωή. Το θεωρώ ανάγκη προσωπική, πέρα από την τιμή σε αυτούς που φεύγουν.
Καλό Σαββατοκύριακο. Φιλιά (και στον γάτο μου/σου).

Dinos-Art είπε...

Όλγα γλυκιά μου. Ο πατέρας μου έλεγε γιατί τα νεκροταφεία τα κάνουν έξω από τις πόλεις. Έπρεπε στο κέντρο για να περνάμε, να τα βλέπουμε κάθε μέρα και να πορευόμαστε μόνο με αγάπη σ'αυτόν τον κόσμο που όλοι είμαστε περαστικοί. Πολλά φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο.

Dinos-Art είπε...

Ευχαριστώ πολύ Leviathan. Καλό βράδυ.

Dinos-Art είπε...

Καλωσόρισες Παρασκευή και ευχαριστώ για την αφιέρωση που μου έκανες στο blog σου. Η απώλειες είναι καθημερινές από τη στιγμή που αντικρύζουμε αυτόν τον κόσμο. Άλλος γρήγορα άλλος αργότερα όλοι κάποια στιγμή φεύγουμε.
Τώρα για τη ζωγραφική: Αν διαβάσεις το βιογραφικό μου και ανατρέξεις σε παλαιότερες αναρτήσεις θα δεις την πορεία μου.
Εν ολίγοις, το υλικό που χρησιμοποιώ είναι τέμπερα (πηχτή νερομπογιά) και η τεχνική λέγεται πουαντιλισμός, ή πουαντιγισμός ή στιγματογραφία. Όσο θα τα λέμε
μέσα από τα blogs μας θα σου πω περισσότερα και βέβαια ό,τι απορία σχετική έχεις μου τη λες. Καλό Σαββατοκύριακο.