Καλημέρα φίλε Ντίνο , Πολύ όμορφα και πολύ επίκαιρα τα δύο έργα σου , σίγουρα μέσα στο πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων !!! Καλό Π/Σ/κυρίακο και καλή συνέχεια !!!
Αυτές τις «σκανταλιάρες» ζωγραφιές σου πολύ τις απολαμβάνω Ντίνο! Και το χιούμορ και ο συμβολισμός και – όπως πάντα – η καταπληκτική τέχνη σου είναι παρόντα και χαρίζουν χαμόγελο και τέρψη στους επισκέπτες σου! Να είσαι πάντα καλά και να μας φτιάχνεις το κέφι με τον δικό σου μοναδικό τρόπο!
Στέλιο μου, δεν τους πάω ιδιαίτερα τους σύγχρονους Ολυμπιακούς, γεμάτους εμπορευματοποίηση και ντόπα για καλύτερα ρεκόρς. Οι ανθρώπινες δυνατότητες μπορούν να φθάσουν μέχρι κάποιο σημείο, από κει και πέρα κάτι βρωμάει. Ίσως να ξέρεις ότι στους Ολυμπιακούς της αρχαίας Ελλάδας η σφαίρα, ο δίσκος, η σφύρα είχαν διαφορετικό βάρος σε κάθε τέλεση. Έτσι το ρεκόρ δεν ήταν αυτοσκοπός αλλά η νίκη. Καλό Σ/Κ και σε σένα.
Μελίνα μου, γενικό σύντομο σχόλιο για τους σύγχρονους Ολυμπιακούς κάνω πιο πάνω στον Στέλιο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι εμφάνιση των αθλητριών στους σύγχρονους Ολυμπιακούς εκπέμπει ένα αισθησιασμό και ερωτισμό. Ο θεατής που παρακολουθεί γυναικείο αθλητισμό και κολλάει μόνο στο άθλημα λέει ψέματα. Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα να λέω ότι τα παρακολουθώ και τα δύο, τα αποτυπώνω ζωγραφικά και ο καθένας ας διαλέξει. Καλό Σ/Κ. Φιλιά.
καλησπέρα Ντίνο είναι πανέμορφα και τα 2 έργα σου.Ειδικά το δεύτερο!!!!! Χαίρμαι που είσαι πάντα μέσα στο πνεύμα των εκδηλώσεων της χώρας μας. -))) Κρίστα
Γειάσου Χρυσούλα μου. Ναι, παραμένω στο πνεύμα των Ολυμπιακών, όπως ξεκίνησαν στην αρχαία Ελλάδα, μακρυά από το σήμερα που δυστυχώς δίπλα στην Ολυμπιακή σημαία σηκώνουν την σημαία της εμπορευματοποίησης και της ντόπας. Πέραν από αυτό οι "London-2012" θα μείνουν στην ιστορία ως Ολυμπιακοί της γκάφας. Μια μεγάλη και πρωτάκουστη, να σβήσει η φλόγα στο βωμό για να μεταφερθεί παραπέρα. Πέρα από το γεγονός ότι η αισθητική του βωμού είναι απαράδεκτη, μοιάζει περισσότερο με φτηνή μπαρμπεκιού για σουβλάκια. Καλή σου εβδομάδα.
Ωραία όλη αυτή η σειρά, Ντίνο μου, για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Πέρα από την εμπορευματοποίηση και τη ντόπα (που προσπαθώ να ξεχάσω), είναι και μια πολύχρωμη γιορτή για τα νιάτα και για όλο τον κόσμο. Και ... πρώτη φορά είδα τόσα πολλά ωραία κορίτσια. Δεν είναι λίγο.
Ίσως Τόλη μου τελικά τα "τόσα πολλά ωραία κορίτσια" είναι αυτό που μόνο μένει από το πάλαι ποτέ "Ολυμπιακό πνεύμα". Μέσα στο πνεύμα αυτό (τα κορίτσια) βγήκαν και οι δύο αυτές ζωγραφιές μου.
Γειά σου Ντίνο, σ'ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να ρίξεις μια ματιά στο blog μου. Τώρα πια είμαι σε θέση να σε προσκαλέσω επίσημα στο δικό μου blog και σε προσκαλώ αν θέλεις να λάβεις μέρος στο παιχνίδι μου "ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ". Και πάλι ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να ασχοληθείς με το ταπεινό blogάκι μου.
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
15 σχόλια:
Καλημέρα φίλε Ντίνο ,
Πολύ όμορφα και πολύ επίκαιρα τα δύο έργα σου , σίγουρα μέσα στο πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων !!!
Καλό Π/Σ/κυρίακο και καλή συνέχεια !!!
Αυτές τις «σκανταλιάρες» ζωγραφιές σου πολύ τις απολαμβάνω Ντίνο! Και το χιούμορ και ο συμβολισμός και – όπως πάντα – η καταπληκτική τέχνη σου είναι παρόντα και χαρίζουν χαμόγελο και τέρψη στους επισκέπτες σου!
Να είσαι πάντα καλά και να μας φτιάχνεις το κέφι με τον δικό σου μοναδικό τρόπο!
Γεια σου Ντίνο μου και καλό μήνα!
Είναι χάρμα οφθαλμού ως εικόνες και ως τέχνη! Καταπληκτικές, να είσαι πάντα καλά!
Στέλιο μου, δεν τους πάω ιδιαίτερα τους σύγχρονους Ολυμπιακούς, γεμάτους εμπορευματοποίηση και ντόπα για καλύτερα ρεκόρς. Οι ανθρώπινες δυνατότητες μπορούν να φθάσουν μέχρι κάποιο σημείο, από κει και πέρα κάτι βρωμάει. Ίσως να ξέρεις ότι στους Ολυμπιακούς της αρχαίας Ελλάδας η σφαίρα, ο δίσκος, η σφύρα είχαν διαφορετικό βάρος σε κάθε τέλεση. Έτσι το ρεκόρ δεν ήταν αυτοσκοπός αλλά η νίκη. Καλό Σ/Κ και σε σένα.
Μελίνα μου, γενικό σύντομο σχόλιο για τους σύγχρονους Ολυμπιακούς κάνω πιο πάνω στον Στέλιο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι εμφάνιση των αθλητριών στους σύγχρονους Ολυμπιακούς εκπέμπει ένα αισθησιασμό και ερωτισμό. Ο θεατής που παρακολουθεί γυναικείο αθλητισμό και κολλάει μόνο στο άθλημα λέει ψέματα. Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα να λέω ότι τα παρακολουθώ και τα δύο, τα αποτυπώνω ζωγραφικά και ο καθένας ας διαλέξει. Καλό Σ/Κ. Φιλιά.
Γειάσου Evie και σε ευχαριστώ.
Να περνάτε καλά κι εσείς.
Καλό Σ/Κ.
οπως πάντα επίκαιρος και δημιουργικότατη ανάρτηση
Ευχαριστώ Akrat. Όμως, την άποψή μου για τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες καταγράφω στα πιο πάνω σχόλιά μου. Καλό Σ/Κ.
funny and beautiful !
hope you enjoy your sunday !
Thanks dear Marty.
Although it is very hot here
(40-41c degrees) hope we will survive this Sunday and next week.
καλησπέρα Ντίνο
είναι πανέμορφα και τα 2 έργα σου.Ειδικά το δεύτερο!!!!!
Χαίρμαι που είσαι πάντα μέσα στο πνεύμα των εκδηλώσεων της χώρας μας.
-))) Κρίστα
Γειάσου Χρυσούλα μου.
Ναι, παραμένω στο πνεύμα των Ολυμπιακών, όπως ξεκίνησαν στην αρχαία Ελλάδα, μακρυά από το σήμερα που δυστυχώς δίπλα στην Ολυμπιακή σημαία σηκώνουν την σημαία της εμπορευματοποίησης και της ντόπας. Πέραν από αυτό οι "London-2012" θα μείνουν στην ιστορία ως Ολυμπιακοί της γκάφας. Μια μεγάλη και πρωτάκουστη, να σβήσει η φλόγα στο βωμό για να μεταφερθεί παραπέρα. Πέρα από το γεγονός ότι η αισθητική του βωμού είναι απαράδεκτη, μοιάζει περισσότερο με φτηνή μπαρμπεκιού για σουβλάκια. Καλή σου εβδομάδα.
Ωραία όλη αυτή η σειρά, Ντίνο μου, για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Πέρα από την εμπορευματοποίηση και τη ντόπα (που προσπαθώ να ξεχάσω), είναι και μια πολύχρωμη γιορτή για τα νιάτα και για όλο τον κόσμο. Και ... πρώτη φορά είδα τόσα πολλά ωραία κορίτσια. Δεν είναι λίγο.
Ίσως Τόλη μου τελικά τα "τόσα πολλά ωραία κορίτσια" είναι αυτό που μόνο μένει από το πάλαι ποτέ "Ολυμπιακό πνεύμα". Μέσα στο πνεύμα αυτό (τα κορίτσια) βγήκαν και οι δύο αυτές ζωγραφιές μου.
Γειά σου Ντίνο, σ'ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να ρίξεις μια ματιά στο blog μου. Τώρα πια είμαι σε θέση να σε προσκαλέσω επίσημα στο δικό μου blog και σε προσκαλώ αν θέλεις να λάβεις μέρος στο παιχνίδι μου "ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ".
Και πάλι ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να ασχοληθείς με το ταπεινό blogάκι μου.
Δημοσίευση σχολίου