Mια αναδρομή , μια μεγάλη διαδρομή!! Όλες οι αφίσες αξιόλογες , αφού είναι εξαιρετική η δουλειά σου , με αδυναμία στο δέντρο με τη γατούλα, με τα λουλούδια και τις πεταλούδες και στην επόμενη με τα υπέροχα τοπία !! Να σαι καλά, να συνεχίζεις με έμπνευση και καλή διάθεση !! Να περάσεις όμορφες, γιορτινές και δημιουργικές μέρες , σαμιώτικα χαιρετίσματα
Πολύ ωραίο αρχείο Ντίνο! Τι καλά που το διατηρείς και φαντάζομαι πόσες μνήμες και συγκινήσεις θα σου φέρνει! Πολλά έργα που απεικονίζονται στις αφίσες τα έχω δει στο μπλογκ σου, άλλα πάλι όχι, όμως όπως και να' χει, η ενσωμάτωσή τους σε αφίσα τους προσδίδει μία επί πλέον διάσταση, που έχει κα κάνει με ένα ευρύτερο φάσμα καλλιτεχνικών και νοητικών αναζητήσεών μας... Εύχομαι να εμπλουτίζεις συνεχώς αυτή την υπέροχη σειρά! Φιλιά και καλό Κυριακόβρδο!
Όπως έγραψα και στο blog σου, παρά την κρίση, που πρώτα χτύπησε τον πολιτισμό, η δημιουργία δεν σταματά και δεν πρέπει να σταματά. Προσωπικά, δημιουργώντας ταξιδεύω και λησμονώ τα πάντα. Δεν τελειώνει αυτή η διαδρομή. Τις καλύτερες ευχές για τις γιορτές από τη Θεσσαλονίκη.
Μελίνα μου, κρατώ όσο γίνεται αρχείο, όχι μόνο αυτό που ανάρτησα αλλά και για πολλά άλλα θέματα. Οι αφίσες φέρνουν στη μνήμη όλα τα πρόσωπα, φίλους, γνωστούς και αγνώστους, που με τίμησαν με την παρουσία τους σε όλες αυτές τις εκθέσεις. Τώρα η ζωγραφική περνά μια μεγάλη κρίση. Οι Γκαλερί κλείνουν η μια μετά την άλλη και αυτές, δυο τρεις που έχουν απομείνει στη Θεσσαλονίκη, φυλλοροούν και οι ιδιοκτήτες τους τις κρατούν ακόμη από μεράκι αφού το προσωπικό κόστος γιαυτούς είναι μεγάλο. Κρίση είναι και θα περάσει. Η δημιουργία όμως δεν σταματά και δεν πρέπει να σταματά. Καλή εβδομάδα-φιλιά.
Χαίρομαι τόσο πολύ και λυπάμαι ταυτόχρονα που δε σε γνώριζα όταν οι επισκέψεις μου στην όμορφη πόλη σας ήταν τακτικότατες. Σίγουρα σε κάποιες εκθέσεις θα είχα παρευρεθεί για να θαυμάσω από κοντά τις δημιουργίες σου!
Τι ωραίες που είναι αυτές οι αναδρομές... δίνουν κουράγιο σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνάμε όλοι και ιδιαίτερα ο χώρος μας... Ας είμαστε αισιόδοξοι όσο μπορούμε και όπως πολύ σωστά λες η δημιουργία δεν σταματά ποτέ. Είναι "ανίατο" το μικρόβιο!!!! Καλή εβδομάδα Ντίνο μου...
Mary, ποτέ δεν είναι αργά, αν και ατομικές εκθέσεις όλων των συναδέλφων σπανίζουν, επειδή δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τον κόσμο καθώς αντιμετωπίζει τα άμεσα προβλήματα επιβίωσης που έφερε η κρίση. Πιστεύω ότι θα έρθουν πάλι κάποτε καλύτερες μέρες. Καλή εβδομάδα.
Είσαι τόσο δραστήριος, τόσο δημιουργικός και τόσο ταλαντούχος. Επίσης διατηρείς τόσο στα θέματά σου όσο και στα έργα σου μια νεανικότητα σαν να μην πέρασε μια μέρα από το ξεκίνημά σου. Αλλά τι συζητάω. Πρώτη εγώ ξέρω τι σημαίνει χρώμα.... Σου ζωγραφίζει όλη σου την ύπαρξη κι αυτό φαίνεται.
Flora μου, ο καλλιτέχνης πρέπει να δημιουργεί σαν να μην υπάρχει αύριο, να ανανεώνεται, ίσως να μοιάζει με πολλούς άλλους ομότεχνούς του αλλα το στίγμα του να παραμένει, να είναι ο εαυτός του. Καλή εβδομάδα να έχεις.
Πολλές και αισθητικά πολύ ωραίες οι αφίσσες των ατομικών σου εκθέσεων φίλε Ντίνο, μια ενδιαφέρουσα αναδρομή στο παρελθόν που δίνει δύναμη και υποσχέσεις για το μέλλον. Να είσαι καλά, να συνεχίζεις με την ίδια πάντα έμπνευση και δημιουργηκότητα !!! Καλή εβδομάδα !!!
Ευχαριστώ Στέλιο μου. Δεν με σταματά το γεγονός ότι αυτές τις δύσκολες μέρες η τέχνη χειμάζεται. Προσωπικά συνεχίζω ακάθεκτος να δημιουργώ και, αν θέλει ο Γεραμπής να μας κρατήσει γερούς, ίσως κάποια στιγμή δούμε καλύτερες μέρες στον κόσμο της τέχνης. Να έχεις μια καλή εβδομάδα.
Εποχή των απολογισμών. Θυμάμαι την πρώτη έκθεσή σου, Ντίνο μου, στην Εμπορική το 1979 (γωνία Τσιμισκή και Κατούνη, στη μια γωνιά εσύ στην τράπεζα, στην άλλη γωνιά εγώ στην ICAP). Ρίξαμε δουλειά και οι δύο από τότε, και στον βιοπορισμό και στην τέχνη.
Αν και δεν χρειάζεσαι τη δική μου προτροπή, συνέχισε απτόητος, χαλκέντερε. Όπως κι εγώ εξ άλλου. Στη φωτιά δένει τ' ατσάλι και αυτή μπορεί να μην είναι η καλύτερη περίοδος για να πουλήσει κανείς αλλά σίγουρα είναι η καλύτερη για να ζωγραφίσει ή να γράψει. Καλά είναι το 2020 για την επόμενη αναδρομική;
Lampro μου, προσπαθώ και φροντίζω πάντοτε για την καλαισθησία των αφισών γιατί, όταν τις βλέπει κάποιος αναρτημένες, κατά τη διάρκεια της έκθεσης, είναι μία πρόσκληση-πρόκληση να την επισκεφθεί. Καλό βράδυ.
Τόλη μου, τα θυμάμαι κι εγώ όλα πολύ καλά σαν να ήταν χθες. Πρωί-πρωί 26 Φεβρουαρίου 1979, πρώτη μέρα της έκθεσης, μπαίνεις στην Τράπεζα και πας κατευθείαν να την δεις. Έρχεσαι μετά στο γραφείο μου "έχεις δώσει κανέναν πίνακα;", ρωτάς. "Νωρίς είναι ακόμη", απαντώ. "Μα έχεις δώσει να εκείνον τον ωραίο με το σπιτάκι μέσα στο λιβάδι". Τον έχεις ακόμη κρεμασμένον στον χώρο σου. Κύλησε πολύς καιρός από τότε, μεγαλώσαμε αλλά δεν γεράσαμε. Ποιητές και ζωγράφοι δεν γερνάνε εφόσον συνεχίζουν να δημιουργούν. Θα δούμε για το 2020. Μέχρι τότε πρέπει να κάνω άλλες τόσες ατομικές εκθέσεις (13+13), έργα υπάρχουν, το ξέρεις, και μετά βλέπουμε. Dum spiro ("δημιουργώ", λέω εγώ) spero. Καλό βράδυ-φιλιά.
"Σε παράδεισους ανθίζω και σε θερμοκήπια, ονειρεύομαι κι ελπίζω και πεθαίνω ήπια"!!! (Άλκης Αλκαίος). Δεν ξέρω τι θα γινόμουν, γλυκιά μου Όλγα, χωρίς το ταξείδι της ζωγραφικής. Πολλά φιλιά.
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
18 σχόλια:
Mια αναδρομή , μια μεγάλη διαδρομή!!
Όλες οι αφίσες αξιόλογες , αφού είναι εξαιρετική η δουλειά σου , με αδυναμία στο δέντρο με τη γατούλα, με τα λουλούδια και τις πεταλούδες και στην επόμενη με τα υπέροχα τοπία !!
Να σαι καλά, να συνεχίζεις με έμπνευση και καλή διάθεση !!
Να περάσεις όμορφες, γιορτινές και δημιουργικές μέρες ,
σαμιώτικα χαιρετίσματα
Πολύ ωραίο αρχείο Ντίνο! Τι καλά που το διατηρείς και φαντάζομαι πόσες μνήμες και συγκινήσεις θα σου φέρνει! Πολλά έργα που απεικονίζονται στις αφίσες τα έχω δει στο μπλογκ σου, άλλα πάλι όχι, όμως όπως και να' χει, η ενσωμάτωσή τους σε αφίσα τους προσδίδει μία επί πλέον διάσταση, που έχει κα κάνει με ένα ευρύτερο φάσμα καλλιτεχνικών και νοητικών αναζητήσεών μας...
Εύχομαι να εμπλουτίζεις συνεχώς αυτή την υπέροχη σειρά!
Φιλιά και καλό Κυριακόβρδο!
Όπως έγραψα και στο blog σου, παρά την κρίση, που πρώτα χτύπησε τον πολιτισμό, η δημιουργία δεν σταματά και δεν πρέπει να σταματά. Προσωπικά, δημιουργώντας ταξιδεύω και λησμονώ τα πάντα. Δεν τελειώνει αυτή η διαδρομή. Τις καλύτερες ευχές για τις γιορτές από τη Θεσσαλονίκη.
Μελίνα μου, κρατώ όσο γίνεται αρχείο, όχι μόνο αυτό που ανάρτησα αλλά και για πολλά άλλα θέματα.
Οι αφίσες φέρνουν στη μνήμη όλα τα πρόσωπα, φίλους, γνωστούς και αγνώστους, που με τίμησαν με την παρουσία τους σε όλες αυτές τις εκθέσεις. Τώρα η ζωγραφική περνά μια μεγάλη κρίση. Οι Γκαλερί κλείνουν η μια μετά την άλλη και αυτές, δυο τρεις που έχουν απομείνει στη Θεσσαλονίκη, φυλλοροούν και οι ιδιοκτήτες τους τις κρατούν ακόμη από μεράκι αφού το προσωπικό κόστος γιαυτούς είναι μεγάλο. Κρίση είναι και θα περάσει. Η δημιουργία όμως δεν σταματά και δεν πρέπει να σταματά.
Καλή εβδομάδα-φιλιά.
Χαίρομαι τόσο πολύ και λυπάμαι ταυτόχρονα που δε σε γνώριζα όταν οι επισκέψεις μου στην όμορφη πόλη σας ήταν τακτικότατες.
Σίγουρα σε κάποιες εκθέσεις θα είχα παρευρεθεί για να θαυμάσω από κοντά τις δημιουργίες σου!
Καλή εβδομάδα εύχομαι, με υγεία και έμπνευση!
Τι ωραίες που είναι αυτές οι αναδρομές... δίνουν κουράγιο σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνάμε όλοι και ιδιαίτερα ο χώρος μας...
Ας είμαστε αισιόδοξοι όσο μπορούμε και όπως πολύ σωστά λες η δημιουργία δεν σταματά ποτέ.
Είναι "ανίατο" το μικρόβιο!!!!
Καλή εβδομάδα Ντίνο μου...
Mary, ποτέ δεν είναι αργά, αν και ατομικές εκθέσεις όλων των συναδέλφων σπανίζουν, επειδή δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τον κόσμο καθώς αντιμετωπίζει τα άμεσα προβλήματα επιβίωσης που έφερε η κρίση. Πιστεύω ότι θα έρθουν πάλι κάποτε καλύτερες μέρες. Καλή εβδομάδα.
Σωστά Mariela μου, "ανίατο" το μικρόβιο. Εμείς συνεχίζουμε να δημιουργούμε και να ελπίζουμε. Να έχεις μια καλή εβδομάδα.
Είσαι τόσο δραστήριος, τόσο δημιουργικός και τόσο ταλαντούχος.
Επίσης διατηρείς τόσο στα θέματά σου όσο και στα έργα σου μια νεανικότητα σαν να μην πέρασε μια μέρα από το ξεκίνημά σου.
Αλλά τι συζητάω. Πρώτη εγώ ξέρω τι σημαίνει χρώμα....
Σου ζωγραφίζει όλη σου την ύπαρξη κι αυτό φαίνεται.
Flora μου, ο καλλιτέχνης πρέπει να δημιουργεί σαν να μην υπάρχει αύριο, να ανανεώνεται, ίσως να μοιάζει με πολλούς άλλους ομότεχνούς του αλλα το στίγμα του να παραμένει, να είναι ο εαυτός του. Καλή εβδομάδα να έχεις.
Πολλές και αισθητικά πολύ ωραίες οι αφίσσες των ατομικών σου εκθέσεων φίλε Ντίνο, μια ενδιαφέρουσα αναδρομή στο παρελθόν που δίνει δύναμη και υποσχέσεις για το μέλλον. Να είσαι καλά, να συνεχίζεις με την ίδια πάντα έμπνευση και δημιουργηκότητα !!!
Καλή εβδομάδα !!!
Ευχαριστώ Στέλιο μου. Δεν με σταματά το γεγονός ότι αυτές τις δύσκολες μέρες η τέχνη χειμάζεται. Προσωπικά συνεχίζω ακάθεκτος να δημιουργώ και, αν θέλει ο Γεραμπής να μας κρατήσει γερούς, ίσως κάποια στιγμή δούμε καλύτερες μέρες στον κόσμο της τέχνης.
Να έχεις μια καλή εβδομάδα.
πολύ όμορφες αφίσσες... εκτός από αναμνήσεις είναι και έργα τέχνης μια που έχουν έργα σου!!!
Εποχή των απολογισμών. Θυμάμαι την πρώτη έκθεσή σου, Ντίνο μου, στην Εμπορική το 1979 (γωνία Τσιμισκή και Κατούνη, στη μια γωνιά εσύ στην τράπεζα, στην άλλη γωνιά εγώ στην ICAP). Ρίξαμε δουλειά και οι δύο από τότε, και στον βιοπορισμό και στην τέχνη.
Αν και δεν χρειάζεσαι τη δική μου προτροπή, συνέχισε απτόητος, χαλκέντερε. Όπως κι εγώ εξ άλλου.
Στη φωτιά δένει τ' ατσάλι και αυτή μπορεί να μην είναι η καλύτερη περίοδος για να πουλήσει κανείς αλλά σίγουρα είναι η καλύτερη για να ζωγραφίσει ή να γράψει. Καλά είναι το 2020 για την επόμενη αναδρομική;
Lampro μου, προσπαθώ και φροντίζω πάντοτε για την καλαισθησία των αφισών γιατί, όταν τις βλέπει κάποιος αναρτημένες, κατά τη διάρκεια της έκθεσης, είναι μία πρόσκληση-πρόκληση να την επισκεφθεί. Καλό βράδυ.
Τόλη μου, τα θυμάμαι κι εγώ όλα πολύ καλά σαν να ήταν χθες. Πρωί-πρωί 26 Φεβρουαρίου 1979, πρώτη μέρα της έκθεσης, μπαίνεις στην Τράπεζα και πας κατευθείαν να την δεις. Έρχεσαι μετά στο γραφείο μου "έχεις δώσει κανέναν πίνακα;", ρωτάς. "Νωρίς είναι ακόμη", απαντώ. "Μα έχεις δώσει να εκείνον τον ωραίο με το σπιτάκι μέσα στο λιβάδι". Τον έχεις ακόμη κρεμασμένον στον χώρο σου.
Κύλησε πολύς καιρός από τότε, μεγαλώσαμε αλλά δεν γεράσαμε. Ποιητές και ζωγράφοι δεν γερνάνε εφόσον συνεχίζουν να δημιουργούν.
Θα δούμε για το 2020. Μέχρι τότε πρέπει να κάνω άλλες τόσες ατομικές εκθέσεις (13+13), έργα υπάρχουν, το ξέρεις, και μετά βλέπουμε. Dum spiro ("δημιουργώ", λέω εγώ) spero. Καλό βράδυ-φιλιά.
Τι ωραία!!!Ντίνο μου, τι όμορφη εικαστική διαδρομή ζωής!Σε καμαρώνω!Και σε άλλα με υγεία!
Φιλιά χειμωνιάτικα!
"Σε παράδεισους ανθίζω και σε θερμοκήπια, ονειρεύομαι κι ελπίζω και πεθαίνω ήπια"!!! (Άλκης Αλκαίος).
Δεν ξέρω τι θα γινόμουν, γλυκιά μου Όλγα, χωρίς το ταξείδι της ζωγραφικής. Πολλά φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου