Εσύ Ντίνο χωρίς να το ξέρεις χτύπησες φλέβα χρυσού με την αφιέρωση σου. Άκου λοιπόν να μαθαίνεις. Η xristin ταυτίστηκε πολύ νωρίς με το QUO VADIS, καθότι διάβασε σε ηλικία 15 ετών το βιβλίο του Henryk Sienkiewicz με τον ομώνυμο τίτλο και μάλιστα στην γλώσσα που αυτό γράφτηκε,και έριξε το κλάμα της αρκούδας με το δράμα της χριστιανής Λυγίας και του Ρωμαίου Βινίκιου την εποχή που αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Νέρωνας. Σιχτίριζε δε τους Ρωμαίους για τον διωγμό των Χριστιανών,γιατί δεν μπορούσε να καταλάβει το μένος και την βαναυσότητα απέναντι στους μύστες ανατολικών δοξασιών οι οποίες βασίζονταν στην λατρεία κάποιου Χριστού(κατά τους Ρωμαίους) Όταν ξαναδιάβασε το βιβλίο σε ηλικία 20 ετών δάκρυσε και πάλι για τον απελπισμένο έρωτα των δύο νέων,αλλά είδε τα πράγματα πιο ψύχραιμα και κατάλαβε ότι ο θρησκευτικός φανατισμός είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ιστορίας του ανθρώπου και τον προσπέρασε με ευκολία. Εκεί που κόλλησε ήταν όταν επέστρεψε στην πατρίδα της και ανακάλυψε ότι όλοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας την ρωτούσαν (την πατρίδα,βεβαίως,βεβαίως)QUO VADIS,και αυτή η έρμη τους απαντούσε μονότονα «εκεί που με πάτε εσείς»,και διαπίστωσε με λύπη ότι την πάνε με μαθηματική ακρίβεια για φούντο,και ξαναέριξε το κλάμα της αρκούδας. Όπως βλέπεις το QUO VADIS είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τους δακρυγόνους αδένες της xristin, και έτσι,όταν ρώτησε κάποια στιγμή την κολόνα του σπιτιού QUO VADIS κολόνα μου, περίμενε να ακούσει ένα "Omne bonum trium"η έστω ένα "Ave...Troica, morituri te salutant" βρέ αδελφέ,και αντί αυτού άκουσε την κολόνα να της λέει σε άπταιστα Ελληνικά, «πάω στο super market γιατί μας τελείωσαν οι φακές»,και όπως καταλαβαίνεις Ντίνο η xristin ξαναέριξε το κλάμα της αρκούδας. Ελπίζω ο Καραγκιώζης να ξέρει που πηγαίνει,γιατί αν μάθω ότι και αυτός.....χάθηκε,θα ρίξω και πάλι το κλάμα της αρκούδας.
O Καραγκιόζης υπέροχος και η xristin την τίμησε με το παραπάνω την αφιέρωση. Όσο για μένα θα ήμουν κι αυτή τη φορά η πρώτη που θα σχολίαζα αλλά κόλλησε το ρημάδι και μετά από 10 λεπτά το έκλεισα τελείως για να μην το σπάσω και επανήλθα τώρα. Καλό βράδυ.
Χριστίνα μου, όλα στη ζωή είναι τυχαία, αρκεί να τα εκμεταλευόμαστε βάζοντας την προσωπικότητά μας και να τα πηγαίνουμε εκεί που θέλουμε εμείς, όσο γίνεται. Για δες, κάποιος Ντίνος από τα βόρεια, που πρόσφατα γνώρισες από μακριά, σου αφιερώνει μια ζωγραφιά και με την αφιέρωσή του "χτυπά φλέβα χρυσού", όπως το δικαιολογείς. Να περάσεις καλό Σαββατοκύριακο. Φιλιά.
Φίλοι μου, πολλές θα μπορούσε να είναι οι απαντήσεις του φίλου Καραγκιόζη στο ερώτημα "Quo Vadis". Σταχυολογώ δύο, μία απλουστευμένη και μια που συνδέεται με τη σημερινή συγκυρία: -"Βαρέθηκα τα ελληνικά σίριαλς-βοθρολύματα και πάω στο Σεράϊ να απολαύσω το τούρκικο παραμυθάκι 'Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής' για να ηρεμήσω". Και, παραφράζοντας την απάντηση που έδωσε ο Χριστός στον Παύλο καθώς προσπαθούσε να ξεφύγει από τους καταδιώκτες του Ρωμαίους: -"Δεν πάω πουθενά, θα μείνω εδώ για να ξανασταυρωθώ, όπως σταυρώθηκα την περίοδο της Γερμανικής κατοχής, την μετακατοχική περίοδο, την περίοδο του εμφυλίου, την περίοδο δημοκρατιών με εισαγωγικά, την περίοδο της χούντας, την περίοδο με τις τόσες φούσκες της μεταπολίτευσης. Ίσως έτσι συγκινηθούν (χα,χα,χα) οι μεγαλοκαρχαρίες που έβγαλαν τα λεφτά τους σε φορολογικούς παραδείσους, Παρθένες Νήσους, Πόρνες Νήσους και τόσους άλλους και κάνουν κάτι για να σωθεί αυτή η φλούδα γης. Οι σταυρωτές δεν μπορούν να περιμένουν και πολύ". Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους με το κεφάλι ψηλά.
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
21 σχόλια:
"Quo vadis παλικάρι αγκαλιά με το σκουτάρι..." χαχα!!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου με την απάντηση που μου έδωσες στις γατούλες του Ντορέ...
Να έχεις μια όμορφη και δημιουργική εβδομάδα!
Από τα ωραιότερα της σειράς, μαρέσει ιδιαίτερα η αποτύπωση του σκηνικού της παράστασης!!!
Καλή εβδομάδα και καλό μήνα !!!
Μ' αρέσει όπως έχεις δώσει το βάθος,στο σκηνικό!!!
Ciekawie to wygląda i podziwiam Twoją pracę. Pozdrawiam.
Φαίνεται ενδιαφέρον και θαυμάζω τη δουλειά σας. Δικός σου.
Εσύ Ντίνο χωρίς να το ξέρεις χτύπησες φλέβα χρυσού με την αφιέρωση σου.
Άκου λοιπόν να μαθαίνεις.
Η xristin ταυτίστηκε πολύ νωρίς με το QUO VADIS, καθότι διάβασε σε ηλικία 15 ετών το βιβλίο του Henryk Sienkiewicz με τον ομώνυμο τίτλο και μάλιστα στην γλώσσα που αυτό γράφτηκε,και έριξε το κλάμα της αρκούδας με το δράμα της χριστιανής Λυγίας και του Ρωμαίου Βινίκιου την εποχή που αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Νέρωνας.
Σιχτίριζε δε τους Ρωμαίους για τον διωγμό των Χριστιανών,γιατί δεν μπορούσε να καταλάβει το μένος και την βαναυσότητα απέναντι στους μύστες ανατολικών δοξασιών οι οποίες βασίζονταν στην λατρεία κάποιου Χριστού(κατά τους Ρωμαίους)
Όταν ξαναδιάβασε το βιβλίο σε ηλικία 20 ετών δάκρυσε και πάλι για τον απελπισμένο έρωτα των δύο νέων,αλλά είδε τα πράγματα πιο ψύχραιμα και κατάλαβε ότι ο θρησκευτικός φανατισμός είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ιστορίας του ανθρώπου και τον προσπέρασε με ευκολία.
Εκεί που κόλλησε ήταν όταν επέστρεψε στην πατρίδα της και ανακάλυψε ότι όλοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας την ρωτούσαν (την πατρίδα,βεβαίως,βεβαίως)QUO VADIS,και αυτή η έρμη τους απαντούσε μονότονα «εκεί που με πάτε εσείς»,και διαπίστωσε με λύπη ότι την πάνε με μαθηματική ακρίβεια για φούντο,και ξαναέριξε το κλάμα της αρκούδας.
Όπως βλέπεις το QUO VADIS είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τους δακρυγόνους αδένες της xristin, και έτσι,όταν ρώτησε κάποια στιγμή την κολόνα του σπιτιού QUO VADIS κολόνα μου, περίμενε να ακούσει ένα "Omne bonum trium"η έστω ένα "Ave...Troica, morituri te salutant" βρέ αδελφέ,και αντί αυτού άκουσε την κολόνα να της λέει σε άπταιστα Ελληνικά, «πάω στο super market γιατί μας τελείωσαν οι φακές»,και όπως καταλαβαίνεις Ντίνο η xristin ξαναέριξε το κλάμα της αρκούδας.
Ελπίζω ο Καραγκιώζης να ξέρει που πηγαίνει,γιατί αν μάθω ότι και αυτός.....χάθηκε,θα ρίξω και πάλι το κλάμα της αρκούδας.
O Καραγκιόζης υπέροχος και η xristin την τίμησε με το παραπάνω την αφιέρωση.
Όσο για μένα θα ήμουν κι αυτή τη φορά η πρώτη που θα σχολίαζα αλλά κόλλησε το ρημάδι και μετά από 10 λεπτά το έκλεισα τελείως για να μην το σπάσω και επανήλθα τώρα.
Καλό βράδυ.
Διάβασα Vad-is και ήρθα:)
Καλό μήνα!
Ωραίος ο Καραγκιόζης σου,
κομμάτι της παιδικής μας ζωής...
... προς το Σαράι τον βλέπω...
τέλειος Ντίνο... ωραία τα λέει κι η χριστίν.. κάποια πράγματα μας σημαδεύουν!!!
H xristin μίλησε και τα είπε όλα φίλε μου!Εγώ απλά απολαμβάνω την εξαιρετική ζωγραφιά σου και εσάς!
Σε φιλώ!
Γειάσου Mariela μου. Να έχεις καλό Σαββατοκύριακο.
Σε κάθε ζωγραφιά Στέλιο μου το σκηνικό, όπως θα ξέρεις, παίζει μεγάλο ρόλο. Καλό βράδυ.
Ρένα μου έχεις δίκιο για το σκηνικό. Το λέω πιο πάνω και στον Στέλιο. Καλό Σ/Κ.
Thanks a lot dear Giga. Have a nice weekend.
Χριστίνα μου, όλα στη ζωή είναι τυχαία, αρκεί να τα εκμεταλευόμαστε βάζοντας την προσωπικότητά μας και να τα πηγαίνουμε εκεί που θέλουμε εμείς, όσο γίνεται. Για δες, κάποιος Ντίνος από τα βόρεια, που πρόσφατα γνώρισες από μακριά, σου αφιερώνει μια ζωγραφιά και με την αφιέρωσή του "χτυπά φλέβα χρυσού", όπως το δικαιολογείς. Να περάσεις καλό Σαββατοκύριακο. Φιλιά.
Flora μου, τα μηχανήματα του διαβόλου έτσι είναι, σού'ρχεται να τα σπάσεις πολλές φορές και να τα τελειώσεις. Καλό Σ/Κ.
Vad, τι ωραία που το συνδέεις!
Καλό Σ/Κ.
Παρασκευή για κει πάει, δες πιο κάτω πως θα το σχολιάσω. Καλό Σ/Κ.
Όλγα μου η Xristin συναγωνίζεται
εσένα, τα λέει όλα και πολύ όμορφα.
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο.
Φίλοι μου, πολλές θα μπορούσε να είναι οι απαντήσεις του φίλου Καραγκιόζη στο ερώτημα "Quo Vadis".
Σταχυολογώ δύο, μία απλουστευμένη και μια που συνδέεται με τη σημερινή συγκυρία:
-"Βαρέθηκα τα ελληνικά σίριαλς-βοθρολύματα και πάω στο Σεράϊ να απολαύσω το τούρκικο παραμυθάκι 'Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής' για να ηρεμήσω".
Και, παραφράζοντας την απάντηση που έδωσε ο Χριστός στον Παύλο καθώς προσπαθούσε να ξεφύγει από τους καταδιώκτες του Ρωμαίους:
-"Δεν πάω πουθενά, θα μείνω εδώ για να ξανασταυρωθώ, όπως σταυρώθηκα την περίοδο της Γερμανικής κατοχής, την μετακατοχική περίοδο, την περίοδο του εμφυλίου, την περίοδο δημοκρατιών με εισαγωγικά, την περίοδο της χούντας, την περίοδο με τις τόσες φούσκες της μεταπολίτευσης. Ίσως έτσι συγκινηθούν (χα,χα,χα) οι μεγαλοκαρχαρίες που έβγαλαν τα λεφτά τους σε φορολογικούς παραδείσους, Παρθένες Νήσους, Πόρνες Νήσους και τόσους άλλους και κάνουν κάτι για να σωθεί αυτή η φλούδα γης. Οι σταυρωτές δεν μπορούν να περιμένουν και πολύ".
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους με το κεφάλι ψηλά.
ωραίος ο Καραγκιόζης μας! μπράβο Ντίνο!!! ωραία τα λες!!!
Καλό Σαβ.κο να πω κι εγώ.. με το κεφάλι ψηλά!!! μου άρεσε πολύ!
Γειάσου Παρασκευή. Καλή εβδομάδα εύχομαι.
Δημοσίευση σχολίου