Μεικτή τεχνική/Mixed technique
Τέμπερα/Tempera + φωτογραφία/photo + αποξηραμένα φύλλα/dried leaves
29X39 εκ./cm.
2012
Δουλειά του στρατιώτη
δεν είναι να κρίνει εντολές, αλλά να τις εκτελεί.
Δεν είναι να "ζυγίζει"
το δίκαιο και το άδικο, αλλά να υπηρετεί την πατρίδα του και να την
υπερασπίζεται απέναντι στις απειλές.
Κατά τα άλλα, το τι
ονειρεύεται τις ώρες της ανάπαυσής του είναι προσωπική υπόθεση.
Ίσως ένα μέλλον
ειρηνικής συνύπαρξης και μια ζωή φυσιολογική, χωρίς άλλο αίμα, χωρίς άλλο φόβο,
χωρίς άλλους συναγερμούς και στρατιωτικές επιχειρήσεις.
A soldier's job is not to judge orders but to obey them.
It is not to
"weigh" right and wrong but to serve his country and
defend it from
threats.
What he dreams in his hours of rest is something personal.
Maybe he
dreams a future of peaceful co-existence and a normal life, without any more
bloodshed, without any more fear,
without any more alerts and militaty operations.
(Αdapted from relevant article with photograph in
"K" magazine of "Kathimerini" newspaper.)
24 σχόλια:
Υπέροχο είναι το έργο σου... Καλό ΣΚ να έχεις Ντίνο!
Byłoby cudownie gdyby nie potrzeba było żołnierzy na świecie. Piękna jest Twoja praca. Pozdrawiam.
Θα ήταν υπέροχο αν υπήρχε μια ανάγκη για τους στρατιώτες στον κόσμο. Το έργο σας είναι όμορφο. Δικός σου.
Υπέροχο Ντίνο μου και σε ευχαριστώ και πάλι που μου το παραχώρησες να το χρησιμοποιήσω για το διήγημα των Χριστουγέννων.
Σήμερα Ντίνο μου κατάφερες να με συγκινήσεις τόσο πολύ.
Αυτή η φωτογραφία μέσα στο έργο σου δεν θα μπορούσε να αποδώσει καλύτερα το θέμα σου.
Κι εσύ την έντυσες τόσο όμορφα....
με ζωγραφική και με λόγια...
Πολύ συγκινητικό και αντιπολεμικό έργο !!!
Πολύ εντυπωσιακός και ο συνδιασμός των χρωμάτων της τέμπερας με την φωτογραφία και τα αποξηραμένα φύλλα !!!
Μπράβο φίλε Ντίνο !!!
Πολυ εκφραστικο, μ αρεσει πολυ!!!! Μια καλη εβδομαδα να χεις!
καλησπέρα
καλή χρονιά
ωραίο με μια διαφωνία
ο στρατός είναι το κέντρο η καρδιά του έθνους. και η ταξική πάλη είναι ήταν και θα είναι παρούσα εκεί...
Απαντώ πρώτα στον αγαπητό Akrat επειδή διαφωνώ συνολικά με τη διαφωνία που αναφέρει γιατί, η ανάρτηση που έκανα έχει καθαρά αντιπολεμική χροιά, και είναι εμπνευσμένη από τους γνωστούς στίχους του John Lennon:
...Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people living life in peace...
Καλό βράδυ και Καλή Χρονιά Akrat.
Ευχαριστώ Mariela μου ιδιαίτερα που πάντοτε πρώτη σχολιάζεις τις αναρτήσεις μου. Καλή εβδομάδα.
Thanks a lot dear Giga.
Have a nice new week.
Τάσο μου, ήταν χαρά μου που έδεσε τόσο όμορφα με το ωραίο Χριστουγεννιάτικο διήγημά σου.
Καλή εβδομάδα.
Flora μου, όταν πρωτοείδα την φωτογραφία αυτή ξύπνησαν μέσα μου παλιές αναμνήσεις. Πριν πολλά-πολλά χρόνια, που υπηρετούσα στα τεθωρακισμένα, χαθήκαμε στον χώρο μιας άσκησης και είμασταν νηστικοί και άϋπνοι για δυο μέρες. Λιγοστός ανήσυχος ύπνος πάνω στο άρμα ονειρευόμενοι καλύτερες μέρες χωρίς ασκήσεις για πολέμους.
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα.
Πολύ σωστά το ερμήνευσες φίλε Στέλιο "αντιπολεμικό". Το γιατί το ντύσιμο με χρώματα και προσωπικά υλικά ήταν πετυχημένο, το εξηγώ πιο πάνω στη Flora.
Καλό βράδυ και εβδομάδα.
Areti μου, ευχαριστώ πολύ.
Καλή εβδομάδα και σε σένα.
I wonder if a soldier can sleep peaceful with a gun ! so sad !
I've entlarged your image ! amazing work Dino !
have a wonderful week
Δεν ξέρω αν ο κοιμισμένος φαντάρος ονειρεύεται την ταξική πάλη,αλλά εγώ του εύχομαι να ονειρεύεται μια κοινωνία που δεν θα έχει ανάγκη τον φαντάρο και τις υπηρεσίες του.
Πολύ γλυκό έργο από έναν ευαίσθητο καλλιτέχνη.
Να είσαι καλά Ντίνο και να μας ξαφνιάζεις με τα έργα σου.
Υπεροχο εργο!!!!
Thank you very much dear Marty.
Have a nice day.
Χριστίνα μου, αυτό είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει η ανάρτηση:..."μια κοινωνία που δεν θα έχει ανάγκη τον φαντάρο και τις υπηρεσίες του...". Καλημέρα, φιλιά πολλά.
Ευχαριστώ πολύ Katrina μου.
Να έχεις μια καλή μέρα, στην Θεσσαλονίκη εμείς λουζόμαστε προς το παρόν στη λιακάδα.
Υπέροχη η ανάρτησή σου φίλε μου.Πολλά φιλιά!
Γειάσου γλυκιά μου Όλγα.
Πολλά φιλιά από τη σημερινή ηλιόλουστη, σχεδόν ανοιξιάτικη, Θεσσαλονίκη.
Πολύ ξεχωριστό αυτό το έργο σου, Ντίνο. Η στάση του σώματος και τα χρυσαφιά χρώματα δίνουν ένα γλυκό μα και μνημειακό τόνο στο έργο.
Μαρία μου, όπως λέω και πιο πάνω στη Flora, όταν είδα αυτήν τη φωτογραφία ξύπνησαν μέσα μου όχι και τόσο ευχάριστες μνήμες, όταν Γενάρη του '60 υπηρετούσα στα τεθωρακισμένα και σε μια άσκηση βρεθήκαμε μέσα σε ένα παρόμοιο περιβάλλον ωραίων μεν χρωμάτων αλλά αντικειμενικών δυσκολιών δε. Φιλιά σε όλους σας.
Δημοσίευση σχολίου