Χθες / Yesterday
(Τέμπερα/Tempera, 30X48 εκ./cm., 1992)
Σήμερα / Today
Χθες / Yesterday
(Τέμπερα/Tempera, 23X43 εκ./cm., 1992)
O πίνακας βρίσκεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης
Σήμερα / Today
Χθες / Yesterday
(Τέμπερα/Tempera, 32X48 εκ./cm., 1992
Σήμερα / Today
16 σχόλια:
Βλέπω έχει και συνέχεια... η Θεσσαλονίκη.
Τι να σου πω... μου αρέσει και παλιά και τώρα.
Μου αρέσει όμως πολύ και μέσα απ' τα έργα σου.
Flora μου, θα συνεχιστεί για κάμποσο αυτό το παιχνίδι γιατί αρέσει και σε μένα. Σήμερα πρωί τράβηξα είκοσι περίπου φωτογραφίες, τις οποίες θα αντιπαραθέσω εν καιρώ με αντίστοιχες παλιές ζωγραφιές μου. Έχει πολύ ενφιαφέρον η φωτογράφιση, καθώς ξαναβλέπω από κοντά χώρους που παλιά ζωγράφισα και, που ξέρεις, ίσως η φωτογραφική αποτύπωση που κάνω σήμερα να είναι ένα ντοκουμέντο για το αύριο επειδή "τα πάντα ρει", όπως έλεγε ο Ηράκλειτος. Η Θεσσαλονίκη σου αρέσει μέσα από τα έργα μου επειδή την αποδίδω ζωγραφικά όπως θα ήθελα να είναι και όχι όπως πραγματικά είναι.
Καλό σου βράδυ.
Καλημέρα φίλε Ντίνο, χαίρομαι ιδιαίτερα όταν τα όμορφα παλιά κτίρια μένουν ανέπαφα στο πέρασμα και στην φθορά του χρόνου και μπορούν να δίνουν ακόμη χρώμα και χαρακτήρα στις σύγχρονες πόλεις μας. Αυτό συμβαίνει με τον καλύτερο τρόπο στα δύο όμορφα αυτά κτίρια κοσμήματα της Θεσσαλονίκης που μας παρουσιάζεις !!!
Αναμένω με μεγάλο ενδιαφέρον την συνέχεια της υπέροχης δουλειά σου !!!
Μου διέφυγε η ωραία εκκλησία που τώρα μόλις την πρόσεξα, αν δεν κάνω λάθος είναι η Αγία Σοφία !!!
Τα περισσότερα παλιά όμορφα κτίρια έμειναν τυχαία ανέπαφα. Είτε γιατί ανήκαν σε Οργανισμούς, εκκλησίες κλπ., είτε γιατί είχαν κληρονομικά προβλήματα, ενώ τα περισσότερα τα "έφαγε" η μπουλντόζα τις τραγικές δεκαετίες '50 & '60, άκόμη και '70, γενικής ανοικοδόμησης με αντιπαροχή.
Σωστά, είναι η εκκλησία της Αγίας Σοφίας. Καλημέρα Στέλιο μου.
Είμαι βέβαιος, Ντίνο μου, ότι μετά δεκαετίες, όταν το σήμερα και το αύριο θα έχουν γίνει χτες, τα έργα σου αυτά, εκτός από εικαστική θα έχουν και ιστορική αξία. Εργάζεσαι και για τους ιστορικούς του μέλλοντος. Διπλό εύγε !!
Τι όμορφα που ζωγραφίζεις το χθες Ντίνο μου, ξυπνώντας μνήμες τρυφερές!!!
Είσαι σπουδαίος!
Τόλη μου λες ιστορικοί και έργα να μη γίνουν διαστημική σκόνη κάποτε; Τώρα, θά'ναι δεκαετίες, εκατονταετίες, χιλιετίες μετά, εμάς τι μας νοιάζει; Σημασία έχει να αγαπάς και να απολαμβάνεις σήμερα αυτό που δημιουργείς.
Μάγδα μου καλωσόρισες και σ'ευχαριστώ. Όπως λέω και στον Τόλη, απολαμβάνω και αγαπώ αυτό που κάνω, ταξιδεύοντας στον δικό μου κόσμο. Καλό σου βράδυ.
Enhorabuena, muy bonitos e imaginativos dibujos.
Saludos.
Ντίνο,συγκρίνοντας το χτες και το σήμερα στα τρία έργα σου διαπιστώνω με μεγάλη χαρά ότι τα συγκεκριμένα κτίσματα και ο χώρος που τα περιβάλλει δεν έχουν μεγάλες αλλαγές.
Θα μου πεις έχουν περάσει μόνο 21 χρόνια από την στιγμή που τα αποτύπωσες με τόσο ωραίο τρόπο,αλλά στην Ελλάδα της αντιπαροχής τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Καλό σου βράδυ Ντίνο!
Υ.γ
Στην Κεντρική Στοά του σήμερα λείπει το...... "Τροφίμων" της παλιάς Κεντρικής Στοάς.
Που είναι τα "Τρόφιμα" Ντίνο,οεο;
Τι παρατηρεί αυτό το.....βιονικό μου μάτι.
χα,χα,χα
Thank you dear Manuel for visiting my blog and your nice comment. Be well.
Σωστά Χριστίνα μου και οι όποιες αλλαγές, θα έλεγα, είναι προς το καλύτερο.
ΥΓ: Ήμουν σίγουρος ότι θα εντόπιζες τη διαφορά, καθότι μια μαγισσούλα δεν μπορεί να μην έχει και βιονικό ματάκι. Λοιπόν, όταν το ζωγράφιζα υπήρχε το "Τροφίμων" στο σημείο που φαίνεται στη ζωγραφιά. Κάποια στιγμή όμως που αποφάσισαν να ευπρεπίσουν εξωτερικά τη στοά (γιατί μέσα ήταν και είναι μαύρο χάλι), το καθαίρεσαν. Και καλά κάνανε γιατί εδώ και χρόνια "Η Στοά Μοδιάνο", όπως είναι γνωστή στους Σαλονικιούς, έπαψε να είναι "Τροφίμων" και λόγω ακρίβειας της συγκεκριμένης αλλά και λόγω χαμηλής ποιότητας. Ζει και βασιλεύει όμως απέναντι μια άλλη λαϊκή στοά "Το Καπάνι", που πολλές φορές τη διασχίζω για χάζι. Δεν θυμάμαι αν την έχω ζωγραφίσει παλιά. Θα ψάξω και, αν έχω κάτι, θα το αναρτήσω. Πολλά φιλιά καλημέρας.
Στην καρδιά μου την έχω την πόλη σου φίλε!Βγάζει και κάτι λεβέντες τεράστιους που θέλω να φυλακίζομαι στην ψυχάρα τους!
Πολλά μπράβο σου ανήκουν και στα στέλνω με αγάπη!
Ατέλειωτη γλυκιά μου Όλγα!!!
Ήδη σε έχει "φυλακίσει" ένας δικός μας, θα έλεγα ότι έχουν αλληλοφυλακισθεί δυο μεγάλες ψυχάρες.
Όπως ήταν, όπως είναι και όπως θα είναι, ποιος ξέρει μέχρι πότε, εμείς οι ντόπιοι, πραγματικοί όχι μαϊμού εκ μεταγραφής, θα έχουμε αυτήν την πόλη στην καρδιά μας.
Πολλά φιλιά, από την έστω βροχερή Θεσσαλονίκη μας.
Δημοσίευση σχολίου