Έχω και το link: 07_MORNING_COMETH.mp3, που παλαιότερα όταν το πατούσα ακουγόταν ο ύμνος από χορωδία. Το πάτησα σήμερα αλλά τζίφος. Μήπως κανένας φίλος μπορεί να κάνει κάτι; Πιθανόν ο παλιός διακομιστής να σταμάτησε την υποστήριξη.
Δεν κατάφερα να σε αναγνωρίσω στην φωτογραφία (αν και προσπάθησα)γιατί δεν μπόρεσα να την μεγεθύνω,αλλά σίγουρα θα πρέπει να είσαι ο πιο......ωραίος της παρέας! Πως τα λέω,πως τα λέω η γυνή! Φιλούρες
Ήμουν και είμαι, δες και τις έγχρωμες φωτογραφίες χα,χα,χα... Σ'ευχαριστώ καλή μου γυναίκα για το ψυχολογικό ανέβασμα. Για την ιστορία, στην ασπρόμαυρη είμαι στην πρώτη σειρά, πέμπτος από αριστερά. Πολλά φιλάκια Χριστίνα για καλή Κυριακή.
Δεν υπάρχω σε καμία από αυτές τις φωτογραφίες γιατί έτυχε να απουσιάζω και τότε και τώρα (λάθος) ή γιατί είμαι πολύ, μα πάρα πολύ νεώτερος (σωστό); Πόσο νεώτερος είπαμε, Ντίνο μου; Τρεις μήνες και κάτι μέρες; Δηλαδή, περίπου μια αιωνιότητα.
Αμάν, ρε παιδί μου, πάω να βγω στην επιφάνεια κι εσύ με ξαναβουτάς στο σκοτεινό ποτάμι της μνήμης. Να γιατί ο κόσμος παθαίνει Αλτσχάιμερ ενώ εγώ, ο δυστυχής, έχω μνήμη ελέφαντα.
Θα με τρελάνεις Ντίνο! Είναι δυνατόν να μην σε αναγνωρίσω στις έγχρωμες; Είπαμε.....ο πιο ωραίος της παρέας! Πως τα (ξανα)λέω,πως τα (ξανα)λέω η γυνή! χα,χα,χα
Τόλη μου "έτυχε" ή σκόπιμα απουσίαζες με κάποια συμμαθήτρια. Το υποψιάζομαι γιατί από μικρός έδειχνες ότι είσαι λάτρης του ωραίου φύλλου. Καθόλου σκοτεινό αυτό το ποτάμι της μνήμης, εγώ πάντα το αναπολώ με αγάπη, αν και δύσκολες οι τότε συνθήκες. Φοβάμαι το Αλτσχάιμερ γιατί θα μου στερήσει αυτές τις μνήμες. Ένας λόγος που δεν κόβω το τσιγάρο είναι και αυτός, γιατί όπως πρόσφατα διάβαζα καπνιστές που σταματούν το κάπνισμα έχουν περισσότερες πιθανότητες για Αλτσχάιμερ. Μη τυχόν φοβηθείς και το ξαναρχίσεις, είναι μια διακαιολογία για μένα να συνεχίζω καπνιστής. Καλημέρα.
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
10 σχόλια:
Μήπως κανείς σας με αναγνωρίζει στην παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία;
Έχω και το link:
07_MORNING_COMETH.mp3, που παλαιότερα όταν το πατούσα ακουγόταν ο ύμνος από χορωδία. Το πάτησα σήμερα αλλά τζίφος. Μήπως κανένας φίλος μπορεί να κάνει κάτι; Πιθανόν ο παλιός διακομιστής να σταμάτησε την υποστήριξη.
Δεν κατάφερα να σε αναγνωρίσω στην φωτογραφία (αν και προσπάθησα)γιατί δεν μπόρεσα να την μεγεθύνω,αλλά σίγουρα θα πρέπει να είσαι ο πιο......ωραίος της παρέας!
Πως τα λέω,πως τα λέω η γυνή!
Φιλούρες
Ήμουν και είμαι, δες και τις έγχρωμες φωτογραφίες χα,χα,χα...
Σ'ευχαριστώ καλή μου γυναίκα για το ψυχολογικό ανέβασμα.
Για την ιστορία, στην ασπρόμαυρη είμαι στην πρώτη σειρά, πέμπτος από αριστερά.
Πολλά φιλάκια Χριστίνα για καλή Κυριακή.
Εννοείται ότι στις έγχρωμες με αναγνώρισες. Αν όχι, ψάξε τον νέο με τα κόκκινα. Φιλιά και πάλι.
Δεν υπάρχω σε καμία από αυτές τις φωτογραφίες γιατί έτυχε να απουσιάζω και τότε και τώρα (λάθος) ή γιατί είμαι πολύ, μα πάρα πολύ νεώτερος (σωστό); Πόσο νεώτερος είπαμε, Ντίνο μου; Τρεις μήνες και κάτι μέρες; Δηλαδή, περίπου μια αιωνιότητα.
Αμάν, ρε παιδί μου, πάω να βγω στην επιφάνεια κι εσύ με ξαναβουτάς στο σκοτεινό ποτάμι της μνήμης. Να γιατί ο κόσμος παθαίνει Αλτσχάιμερ ενώ εγώ, ο δυστυχής, έχω μνήμη ελέφαντα.
Θα με τρελάνεις Ντίνο!
Είναι δυνατόν να μην σε αναγνωρίσω στις έγχρωμες;
Είπαμε.....ο πιο ωραίος της παρέας!
Πως τα (ξανα)λέω,πως τα (ξανα)λέω η γυνή!
χα,χα,χα
Τόλη μου "έτυχε" ή σκόπιμα απουσίαζες με κάποια συμμαθήτρια. Το υποψιάζομαι γιατί από μικρός έδειχνες ότι είσαι λάτρης του ωραίου φύλλου. Καθόλου σκοτεινό αυτό το ποτάμι της μνήμης, εγώ πάντα το αναπολώ με αγάπη, αν και δύσκολες οι τότε συνθήκες. Φοβάμαι το Αλτσχάιμερ γιατί θα μου στερήσει αυτές τις μνήμες. Ένας λόγος που δεν κόβω το τσιγάρο είναι και αυτός, γιατί όπως πρόσφατα διάβαζα καπνιστές που σταματούν το κάπνισμα έχουν περισσότερες πιθανότητες για Αλτσχάιμερ. Μη τυχόν φοβηθείς και το ξαναρχίσεις, είναι μια διακαιολογία για μένα να συνεχίζω καπνιστής. Καλημέρα.
Είπα κι εγώ Χριστίνα μου, τέτοια ωραία φίρμα να σου ξεφύγει!!
Φιλιά.
εκπληκτικό..
ναστε όλοι καλά!!!
Δημοσίευση σχολίου