,+%CF%84%CE%AD%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B1,+18%CE%A728+%CE%B5%CE%BA.,+2014,+%CE%9A%CF%89%CE%B4.+1198.jpg)
(Τέμπερα, 18Χ28 εκ., 2014)
Βαρβάτος με πολύχρωμα πλουμιστά φτερά και, όπως όλα τα κοκόρια από παλιά, τό'χε συνήθειο να λαλάει κάθε που γλυκοχάραζε. Πυρ και μανία κάθε μέρα συγκάτοικος της οικοδομής μας "τι θα γίνει με τον κόκορα κυρά-Φωτεινή, μας πετάει από το κρεβάτι κάθε χάραμα, κάνε κάτι". Αναγκαστικά η κυρά-Φωτεινή τον έκανε μια μέρα με μακαρόνια. Χρόνια μετά τη σφαγή το Χαλκιδικιώτικο προσφυγικό σπιτάκι της κυρά-Φωτεινής έγινε παμπ. Τώρα, χαράματα, μας πετάνε από το κρεβάτι μαρσαρίσματα από μηχανάκια και άναρθρες φωνές νεαρών ποτισμένων με οινόπνευμα.
.jpg)
.22.jpg)
9 σχόλια:
Πολύ ωραίο έργο φίλε Ντίνο, φαίνεται η ψυχή του κόκορα της κυράς Φωτεινής ακόμη εκδικείται την άδικη σφαγή. Έχω και εγώ το ίδιο πρόβλημα φίλε Ντίνο με κάποιο παράνομο νυχτερινό μπαράκι που λειτουργεί για χρόνια στην γειτονιά μου, χωρίς να μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα. Το μόνο που εύχομαι υπομονή και γερά νεύρα !!!
Το καημένο το κοκοράκι. Να είσαι καλά που το τίμησες έστω και μετά θάνατον. Φιλιά.
Λαλίστατος ο κόκορας και στον καμβά!
Τον απόδωσες υπέροχα, έργο του 2014 διαβάζω. Ετοιμάζεις νέα σειρά;
Υπομονή νιάτα ατίθασα και ανεξέλεγκτα! φιλιά
Λοιπόν,πρώτα ήρθε το αυγό ή πρώτα η κότα; Αλλά, ποιος νοιάζεται! Εκείνο που έχει σημασία είναι πότε πέρασε για τελευταία φορά ο……..κόκορας της κυρά Φωτεινής!
Τα φιλιά μου Ντίνο από την μουλιασμένη Άνδρο
Στέλιο μου, οι φυσικοί θόρυβοι της εξοχής δεν με ενοχλούν ποτέ. Όμως όταν η πόλη πάει τους θορύβους της στην εξοχή παίρνω ανάποδες. Προσωπικά έλυσα το πρόβλημα με διπλά παράθυρα και δύο κλιματιστικά. Είναι βέβαια ειρωνία να πηγαίνεις στην εξοχή για να αναπνεύσεις καθαρόν αέρα και να κλείνεσαι ζώντας με κλιματιστικό. Καλόν μήνα.
Μερικές εμπειρίες Μαρία μου δεν ξεχνιούνται. Βέαβαια, παρά το ευγενικό κάλεσμα της κυρά-Φωτεινής να τιμήσω το γεύμα κόκορα με μακαρόνια δεν πήγα. Θα μου πεις, δεν τρώμε από αγορασμένα κότες και κοκόρια, ναι, όμως είναι άλλο να ζεις το ζωντανό και άλλο μετά να το κατατρώς. Χρόνια πολλά-φιλιά σε όλους.
Βασιλική μου τώρα λαλούμε εμείς από τα μαρσαρίσματα με τα μηχανάκια και τις αγριοφωνάρες ποτισμένες με οινόπνευμα. Αναγκαστικά έδωσα στο σπίτι τη λύση που αναφέρω πιο πάνω στον Στέλιο.
Όχι, δεν είναι νέα σειρά, καταπιάνομαι πάντα με τα πάντα, εξάλλου νέοι είματε (χα,χα), θα δείξει.
Καλή Σαρακοστή-πολλά φιλιά.
Χριστίνα μου, σίγουρα θα έλειψε ο κόκορας από τις εικοσαριά κότες της κυρά-Φωτεινής. Το κακό είναι ότι δεν υπήρχε περίπτωση να δούνε άλλον γιατί κι εκείνος, πέρα που θα πηδούσε, θα ξαναλαλούσε και θα διαμαρτύρονταν ο συγκάτοικος.
Αν σ'αρέσει μπάρμπα Χριστίνα ξαναπέρνα από την Άνδρο. Δεν έχει ομοιοκαταληξία αλλά..... Χρόνια πολλά με πολλά φιλιά από τα βόρεια.
Δημοσίευση σχολίου