Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τα λευκωματα μου
τα βιβλια μου
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
ιστολόγια που παρακολουθώ
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Blogging BreakΠριν από 2 μήνες
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Πριν από 2 χρόνια -
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Τέλος ΕποχήςΠριν από 4 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Ετσι,για την δοκιμή...Πριν από 6 χρόνια
-
-
-
-
-
Girlfriends are a gift!Πριν από 7 χρόνια
-
Οι χρωματιστές κορδέλεςΠριν από 7 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Αγαπημένο μου ημερολόγιοΠριν από 8 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
Accommodation Garda Italy LakeΠριν από 9 χρόνια
-
Αντιστάσεις στα χάπια κατά της κατάθλιψηςΠριν από 9 χρόνια
-
-
-
-
-
Designs And Layouts - Outdoor RestaurantsΠριν από 10 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
Με τον Βασιλη στο Ireon Music Festival 2013Πριν από 11 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
5 σχόλια:
Αν δεν κάνω λάθος βλέπω μια επιρροή από Βαν Γκογκ στους δυο προηγούμενους πίνακες; Σ' αυτόν με το γαϊδουράκι νομίζω ότι αρχίζει πλέον να εμφανίζεται πια η προσωπική σου γραφή. Κρίμα που δεν μπορούμε να δούμε και τις πέτρες από κοντά. Πολλά φιλιά στη Θεσσαλονίκη.
Σωστά το επισημαίνεις, αλλά τότε δεν είχα μελετήσει ακόμη ούτε το έργο του Βαν Γκογκ, ούτε του Ζωρζ Σερά ή των άλλων πουαντιγιστών. Ο επηρρεασμός ήταν από τον συντοπίτη μου Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη, φωτογραφία του οποίου θα αναρτήσω από την επίσκεψή του σε επόμενη έκθεσή μου. Επίσης, σωστά επισημαίνεις ότι με το γαϊδουράκι ξεκινάει μια προσωπική γραφή.
Πολλά φιλιά στην Αθήνα.
Καλό Σαββατοκύριακο Μαρία.
Μαρία, ξέχασα να σου πω ότι οι πέτρες ήταν πανέμορφες. Δυστυχώς δεν μου έχει μείνει ούτε μία. Μόνο ένα γυαλόξυλο από παραλία της Σκοπέλου, που πάνω του έκανα μια αγιογραφία και γύρω το ιστόρησα με ένα στίχο του Ελύτη από το Άξιον Εστί.
Καλό ξημέρωμα.
θα ήθελα να ξέρω, Ντίνο
πως τα βλέπεις τώρα όλα αυτά
μετά από τριάντα σχεδόν χρόνια
και μετά από τόσες καλιτεχνικές αλλαγές που (ίσως)έχουν γίνει μέσα σου ...
πώς σου φαίνονται, τί σκέφτεσαι βλέποντας τα πρώτα σου βήματα...
πολλά φιλιά στην Ελένη
και σε σένα
Αν σου έλεγα ότι βλέποντας τα παλιά διδάσκομαι, παρά την μέχρι τώρα εξέλιξη; Γιατί οι πρώτες μου αυτές δημιουργίες ήταν εντελώς αυθόρμητες και αθώες, ενώ τώρα είναι περισσότερο εγκεφαλικές με τη διδαχή από το ψάξιμο και την εμπειρία.
Χαιρετισμούς-φιλιά στη Τζούλια. Της είπα τα δυσάρεστα νέα μας στο e-mail που της έστειλα πρίν λίγο.
Καλό βράδυ σε όλους σας.
Δημοσίευση σχολίου