...άλλα υπολειτουργούν και άλλα κλείνουν.
Και τώρα τί θα γένουμε Καβάφη μου. Τα μαγαζιά αυτά ήσαν μια κάποια λύσις.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τα λευκωματα μου
τα βιβλια μου
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
ιστολόγια που παρακολουθώ
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Blogging BreakΠριν από 2 μήνες
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Πριν από 2 χρόνια -
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Τέλος ΕποχήςΠριν από 4 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Ετσι,για την δοκιμή...Πριν από 6 χρόνια
-
-
-
-
-
Girlfriends are a gift!Πριν από 7 χρόνια
-
Οι χρωματιστές κορδέλεςΠριν από 7 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Αγαπημένο μου ημερολόγιοΠριν από 8 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
Accommodation Garda Italy LakeΠριν από 9 χρόνια
-
Αντιστάσεις στα χάπια κατά της κατάθλιψηςΠριν από 9 χρόνια
-
-
-
-
-
Designs And Layouts - Outdoor RestaurantsΠριν από 10 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
Με τον Βασιλη στο Ireon Music Festival 2013Πριν από 11 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
15 σχόλια:
Ήταν μια λύση εκβαρβαρισμού!!!!
:)
Συμφωνώ απόλυτα Coula και, παραφράζοντας το ποίημα του Καβάφη, θα έβαζα τίτλο "Αποχαιρετώντας τους Βαρβάρους".
Καλό σου Σαββατόβραδο.
Καλή σας ημέρα. Μέχρις εκεί η κρίση; Δεν το περίμενα.
Καιρός είναι ο Έλληνας να ψάξει μέσα του τόν πλούτο του, που είναι άπειρος, και να δώσει ένα μάθημα στις φτωχές σκέψεις αυτών που η Ιστορία τους πάσχει από σοφία (ο λιγότερος χαρακτηρισμός για λόγου τους...)
Όσο για τα μαγαζιά της νύχτας, θυμήθηκα τώρα μια φράση του Ουγκώ: " Η νύχτα αγκάλιαζε την μέρα και της έλεγε: θα πεθάνω μαζί σου για να αναστηθείς μαζί μου.."
Καλή σου μέρα Ντίνο
Ippoliti_Ippoliti μου, κάποια στιγμή τα κλεμένα αρχίζουν να τελειώνουν και θα σταματήσουν εντελώς τα σκορπίσματα στις πίστες με τα υπέρογκα νυχτοκάματα των "καλλιτεχνών".
Καλημέρα και σε σένα.
Πολύ σωστές οι θέσεις σου Χριστιάνα. Μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο στην Ελλάδα να ξεκινάει η δικασκέδαση, μάλιστα καθημερινές,
γύρω στα μεσάνυχτα. Όλα έχουν ένα όριο και όλα κάποια στιγμή ένα τέλος εκ των πραγμάτων. Ακόμη είμαστε στην αρχή του τέλους.
Καλημέρα και σε σένα Χριστιάνα.
Πάνω στην ώρα ήρθα!
Ομολογώ την αμαρτία μου!
Χτές βράδυ φύγαμε από το σπίτι 12 η ώρα το βράδυ και γυρίσαμε 4 το πρωί!
θέλαμε να ακούσουμε ένα πολύ καλό γκρουπ,όπου έπαιζε κιθάρα και ο αγαπημένος πρώην σύζυγός μου,το πρόγραμμα άρχισε 1.00!!!
Ήταν υπέροχα,αλλά το ωράριο εξαντλητικό!
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;
Ντίνο,σε ευχαριστώ!
Καταπληκτική ανάρτηση!
Είσαι σπουδαίος!!!
Τα φιλιά μου,σου στέλνω με αγάπη!
Δεν αναφέρομαι σ'αυτού του είδους ξενυχτάδικα Όλγα μου, αλλά τα άλλα τα βάρβαρα με το face control και που έχεις την αίσθηση ότι κάπου μέσα στον χώρο ενεδρεύει κάποιος πιστολάς για προστασία. Σε όλες βέβαια τις περιπτώσεις το ωράριο λειτουργίας είναι απαράδεκτο. Πριν χρόνια ήμασταν στη Νίκαια της Γαλλίας. Ένα πρόγραμμα rock με δυο καταπληκτικά παιδιά στην αυλή ξενοδοχείου, δίπλα στο Νegresco όπου ο Χίτσκοκ γύρισε μια ταινία του. Λοιπόν, το πρόγραμμα άρχισε στις εννιά το βράδυ και τελείωσε τα μεσάνυχτα. Και μιλάμε για Νίκαια που έχει αέρα Μεσογείου και είναι πόλος έλξης για καλοπέραση ντόπιων και ξένων τουριστών. Μετά τα μεσάνυχτα τα πάντα σταματούν.
Το ίδιο διαπίστωσα και σε μια άλλη εκδρομή στην Ιταλία, στο Iesolo, σε ένα παιζόδρομο τριών χιλιομέτρων όπου από νωρίς άκουγες στη διαπασών μουσικές κάθε είδους από μαγαζιά και στις δυο μεριές του δρόμου. "Ωχ", λέω στην Ελένη, "απόψε δεν θα μπορέσουμε να κοιμηθούμε" (το ξενοδοχείο μας ήταν πάνω στον πεζόδρομο). Τι λες καλέ, δώδεκα η ώρα καραμπινιέροι και καραμπινιέρισσες με βεσπάκια τρέχαν πάνω κάτω για να επιβλέψουν ότι όλα είχαν σταματήσει και τα πάντα είχαν μπει μέσα στα μαγαζιά.
Αυτό που γίνεται εδώ δεν μπορώ ούτε να το καταλάβω ούτε να το εξηγήσω. Ένας φίλος λάτρης των ξενυχτάδικων μου έδωσε μια εξήγηση: "Γυρνάμε από το ένα μαγαζί στο άλλο".
Αγάπη, φιλιά και καλή εβδομάδα.
Και τα δύο.. εκπληκτική οπτική!!!
Το υπόλοιπο δεν το σχολιάζω, μάλλον δεν μου πέφτει λόγος:))
Υπέροχη ανάρτηση!
Μια υπέροχη βδομάδα εύχομαι
Ευχαριστώ Margo-Μαρία.
Καλή εβδομάδα και σε σένα.
Φοβερή δουλειά, φοβερή λεπτομέρεια...
Είναι χαρακτηριστικό αυτής της τεχνοτροπίας Mariela.
Καλό απόγευμα.
Δεν έχω ξαναδεί τόσο έντονα και ωραία ερωτικα έργα από σένα Ντίνο.Μένω έκπληκτη και σε συγχαίρω.Υπέροχα καλαίσθητα και τα δύο.
Καλό βράδυ.
Ευχαριστώ Αλεξάνδρα.
Η θετική γνώμη μιας έντονα ερωτικής ποιήτριας έχει πολύ μεγάλη σημασία.
Καλή σου μέρα.
Αλεξάνδρα, εφόσον σου άρεσαν αυτές οι δυο ζωγραφιές, ίσως μπορούμε να "παντρέψουμε" κάποια, αν βέβαια συμφωνείς, με την επόμενη ερωτική ποιητική σου συλλογή. Θα είναι μεγάλη χαρά για μένα.
Καλό απόγευμα.
Δημοσίευση σχολίου