Υπέροχη έμπνευση , πραγματικά οι γάτες σου είναι μοναδικές φίλε Ντίνο , τώρα όμως αναμένουμε να δούμε και τους σκύλους , δεν νομίζεις ότι αξίζουν και αυτοί ένα σου έργο ??? Πολλούς Χαιρετισμούς !!! Καλή Κυριακή και καλή συνέχεια !!!
Κοίτα Ντίνο, ως έργο ωραιότατο. Ξέρεις πως μου αρέσουν πολύ τα έργα σου αλλά οι γάτες είναι αυτό που φοβάμαι περισσότερο στη ζωή μου. Γι αυτό περιμένω τους σκύλους για να συνέλθω αφού μ' αυτούς τα πάω μια χαρά. Τις τέμπερές σου σε δράση λοιπόν για τους σκύλους.
Στέλιο μου, μεγάλωσα με γάτες, σκύλους και άλλα ζωντανά όσο το σπίτι μας ήταν μονοκατοικία. Από τη στιγμή που μπήκα σε διαμέρισμα τράβηξα κόκκινη γραμμή σε όλα γιατί στον κλειστό χώρο τα ζωάκια παιδεύονται. Οι αγάπη και η αναμνησή τους βγαίνει ζωγραφικά. Που και που και κανένα σκυλάκι. Θα δούμε, ό,τι λεέι η ανάμνηση και η καρδιά. Καλή εβδομάδα.
Flora μου και τα δύο μπορούν να γίνουν επικίνδυνα ακόμη και για τον ιδιοκτήτη. Εξαρτάται από την αμοιβαία συμπεριφορά και αγάπη. Για τα σκυλάκια, ό,τι πουν οι αναμνήσεις. Θα δούμε. Να έχεις καλή αβδομάδα.
Ντίνο μου καλή εβδομάδα. Οι γατούλες σου είναι απίθανες και φυσικά ποιος καλλιτέχνης μπορεί να βάλει στοπ στις ευαισθησίες - αναμνήσεις του που τριγυρνούν για πάντα εντός του;;;
Καλά έκανες και τράβηξες κόκκινη γραμμή στον εγκλεισμό των ζώον σε διαμέρισμα. Έχουν και αυτά ανάγκη από ζωτικό χώρο. Η εικόνα των δύο τεράστιων σκύλων του γείτονα σε μπαλκόνι 2*3 με στεναχωρεί γιατί το βλέμμα τους τα λέει όλα. Μπορεί να μην είχα ποτέ γατιά και σκυλιά στο σπίτι αλλά τα αγαπάω και τα θέλω ελεύθερα. Μια αυλή μονοκατοικίας είναι τέλειο μέρος για ζωντανά. Και μαζί και χώρια από τα γατάκια και σκυλάκια. Οι γατούλες στην τέμπερα γλυκύτατες αλλά και αυτές οι γαλάζιες με τις φουντωτές ουρές που γέρνουν παιχνιδιάρικα(οι ουρές τους) κούκλες είναι! Καλό βράδυ Ντίνο.
Χριστίνα μου, ο σκυλάκος και η γατούλα μας κοιμούνταν αγκαλιά όταν το σπίτι μας ήταν μονοκατοικία. Άκου ένα τραγικό, πριν χρόνια στο διπλανό μας ρετιρέ ο ιδιοκτήτης άφηνε το κυνηγόσκυλό του καλοκαιριάτικα με καύσωνα μόνο του στο μπαλκόνι. Το φουκαριάρικο χοροπηδούσε σαν αναστενάρης καθώς τα πλακάκια άναβαν και το κλάμα του μας ράγιζε την καρδιά. Καλημέρα/φιλιά.
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
10 σχόλια:
Υπέροχη έμπνευση , πραγματικά οι γάτες σου είναι μοναδικές φίλε Ντίνο , τώρα όμως αναμένουμε να δούμε και τους σκύλους , δεν νομίζεις ότι αξίζουν και αυτοί ένα σου έργο ???
Πολλούς Χαιρετισμούς !!!
Καλή Κυριακή και καλή συνέχεια !!!
Κοίτα Ντίνο, ως έργο ωραιότατο. Ξέρεις πως μου αρέσουν πολύ τα έργα σου αλλά οι γάτες είναι αυτό που φοβάμαι περισσότερο στη ζωή μου.
Γι αυτό περιμένω τους σκύλους για να συνέλθω αφού μ' αυτούς τα πάω μια χαρά.
Τις τέμπερές σου σε δράση λοιπόν για τους σκύλους.
Χαχαα νομίζω πως ο Ντίνος μας θα παραμείνει στις γάτες.. αν και έχει στο παρελθόν ζωγραφίσει.. σκύλο;-)
Άψογες και παιχνιδιάρες όπως πάντα οι γάτες σου το απόλυτο συντταίριασμα με τις γατοφατσούλες. :-)
Καλή βδομάδα Ντίνο μου
Στέλιο μου, μεγάλωσα με γάτες, σκύλους και άλλα ζωντανά όσο το σπίτι μας ήταν μονοκατοικία. Από τη στιγμή που μπήκα σε διαμέρισμα τράβηξα κόκκινη γραμμή σε όλα γιατί στον κλειστό χώρο τα ζωάκια παιδεύονται. Οι αγάπη και η αναμνησή τους βγαίνει ζωγραφικά. Που και που και κανένα σκυλάκι. Θα δούμε, ό,τι λεέι η ανάμνηση και η καρδιά. Καλή εβδομάδα.
Flora μου και τα δύο μπορούν να γίνουν επικίνδυνα ακόμη και για τον ιδιοκτήτη. Εξαρτάται από την αμοιβαία συμπεριφορά και αγάπη. Για τα σκυλάκια, ό,τι πουν οι αναμνήσεις. Θα δούμε. Να έχεις καλή αβδομάδα.
Έχεις δίκιο Μαρία μου. Είπα κάποια στιγμή τέλος οι γατούλες, αλλά να που ξεφυτρώνουν κάθε τόσο σε κάποιον πίνακα. Καλή εβδομάδα. Φιλιά.
Ντίνο μου καλή εβδομάδα. Οι γατούλες σου είναι απίθανες και φυσικά ποιος καλλιτέχνης μπορεί να βάλει στοπ στις ευαισθησίες - αναμνήσεις του που τριγυρνούν για πάντα εντός του;;;
Καλά έκανες και τράβηξες κόκκινη γραμμή στον εγκλεισμό των ζώον σε διαμέρισμα.
Έχουν και αυτά ανάγκη από ζωτικό χώρο.
Η εικόνα των δύο τεράστιων σκύλων του γείτονα σε μπαλκόνι 2*3 με στεναχωρεί γιατί το βλέμμα τους τα λέει όλα.
Μπορεί να μην είχα ποτέ γατιά και σκυλιά στο σπίτι αλλά τα αγαπάω και τα θέλω ελεύθερα.
Μια αυλή μονοκατοικίας είναι τέλειο μέρος για ζωντανά.
Και μαζί και χώρια από τα γατάκια και σκυλάκια.
Οι γατούλες στην τέμπερα γλυκύτατες αλλά και αυτές οι γαλάζιες με τις φουντωτές ουρές που γέρνουν παιχνιδιάρικα(οι ουρές τους) κούκλες είναι!
Καλό βράδυ Ντίνο.
Τάσο μου πάρα πολύ καλά τα λες.
Καλημέρα.
Χριστίνα μου, ο σκυλάκος και η γατούλα μας κοιμούνταν αγκαλιά όταν το σπίτι μας ήταν μονοκατοικία. Άκου ένα τραγικό, πριν χρόνια στο διπλανό μας ρετιρέ ο ιδιοκτήτης άφηνε το κυνηγόσκυλό του καλοκαιριάτικα με καύσωνα μόνο του στο μπαλκόνι. Το φουκαριάρικο χοροπηδούσε σαν αναστενάρης καθώς τα πλακάκια άναβαν και το κλάμα του μας ράγιζε την καρδιά.
Καλημέρα/φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου