Στα είκοσι χρόνια λειτουργίας της Μικρής Πινακοθήκης "Διαγώνιος", έγιναν 400 εκθέσεις και παρουσιάσθηκαν 300 καλλιτέχνες με 10.000 έργα. Η δική μου παρουσία, δύο ατομικές εκθέσεις (1985 & 1987)και συμμετοχή σε 66 ομαδικές. Ευγνωμονώ τον αείμνηστο Πάνο Παπανάκο, που μου έδειξε τον δρόμο αυτό, και φυσικά ευχαριστώ τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, που με δέχθηκε στη "Διαγώνιο" και με τιμά ακόμη με τη φιλία του.
5 σχόλια:
Nτίνο μου,καλό μήνα!
Συγκινητικές οι αναρτήσεις σου.
Λυπάμαι όταν κλείνουν τέτοια στέκια...
Φαντάζομαι οικονομικοί θα ήταν οι λόγοι.
Να είστε γεροί να θυμόμαστε...και να συνεχίζετε..!
Καλημέρα
Η "Διαγώνιος" δεν ήταν μόνο η πινακοθήκη. Ήταν και οι πολύ αξιόλογες εκδόσεις Διαγωνίου, το λογοτεχνικό περιοδικό "Διαγώνιος" και βέβαια οι πολλές ποιητικές συλλογές του Χριστιανόπουλου και μελέτες χωρίς καμιά οικονομική στήριξη από πουθενά. Για να καταλάβεις, αρνήθηκε τιμητική κρατική λογοτεχνική σύνταξη, διότι δεν ήθελε να έχει καμιά δέσμευση. "Δηλαδή επειδή γράψαμε μερικά ποιήματα και βγάλαμε κάποια βιβλία έχει υποχρέωση το κράτος να μας δώσει σύνταξη;", λέει.
Συνεχίζει να ζει με μια πενιχρή σύνταξη ΙΚΑ και να παράγει έργο ακόμη.
Καλημέρα Ουρανία και καλό μήνα.
Καλό μήνα Ντίνο, τη προσφορά της Διαγωνίου καλά κάνεις και τη θυμίζεις γιατι είμαστε σε μια εποχή που οι χώροι της Τέχνης λιγοστεύουν. Όσο για το Χριστιανόπουλο τι να πει κανείς. Η ευθύτητα και μόνο που έχει είναι μοναδική. Και η πορεία του ασυμβίβαστη.
Καλό μήνα και σε σένα and33.
Χαίρομαι που γνωρίζεις τα περί ασυμβίβαστης πορείας, και προσφοράς αφιλόκερδης, θα πρόσθετα, του Χριστιανόπουλου.
Καλό απόγευμα.
Πόσο ανάγκη έχω να ακούω για τέτοιες διαδρομές ζωής!
Δημοσίευση σχολίου