Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

"Anatolia", η καμπάνα του Macedonia Hall


Όταν μας καλούσε...

3 σχόλια:

Poet είπε...

Ωραιότατος πίνακας, Ντίνο. Μου αρέσουν τα χρώματά του. Πόσες φορές στάθηκα κάτω απ' αυτή την καμπάνα!

Καλά, τι πας να μας κάνεις τώρα; Δεν σου έχουν πει να μην ξυπνάς τα φαντάσματα; Αυτά που τρέφονται με το αίμα της καρδιάς μας.

Dinos-Art είπε...

Τόλη, όποτε πηγαίνω στο Anatolia νοιώθω πάντα να με κυκλώνει μια περίεργη αύρα. Η αύρα συμμαθητών και καθηγητών παρόντων/απόντων, λες και δεν πέρασαν πενήντα και χρόνια!!!

Poet είπε...

Κι εγώ ακριβώς το ίδιο, Ντίνο μου. Και μια αφόρητα οδυνηρή νοσταλγία για τα χρόνια εκείνα. Συχνά δακρύζω.