Κατά το Σαββατοκυριακάτικο διάλειμμα στα αυτοβιογραφικά, θα διανυκτερεύει ο Νυχτόγατος.
Άγνωστες οι δραστηριότητες του καθενός στις διανυκτερεύσεις του.
Για τις ενδιαφέρουσες δραστηριότητες του Νυχτόγατου μας ενημερώνει μελωδικά
ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου!
(Για να απολαύσετε το βίντεο, πατήστε pause στη μουσική του ιστολογίου, στο τέλος της σελίδας, αριστερά)
10 σχόλια:
Δώσε τέτοια στην Ουρανία, να θρονιαστεί στη γη για τα καλά!
Η νύχτα έτσι κι αλλιώς με γοητεύει,παρέα με τον πανέμορφο, φουντωτό νυχτόγατο και με τον Παπακωνσταντίνου, διανυκτερεύω στη γή των όμορφων ανθρώπων!
Καλό βράδυ μας!
Καταπληκτικός ο γάτος Ντίνο και το τραγούδι του πάει γάντι!:)
Νοσταλγική και η αναδρομή στα χρόνια του σχολείου και εξαιρετικά σπάνιο θα έλεγα να μένουν τόσο καλοί φίλοι οι παλιοί συμμαθητές.
Καλό Σαββατοκύριακο!
Ευχαριστώ και τις δυο σας.
Καλές διανυκτερεύσεις και καλό Σαββατοκύριακο.
Καλησπέρα Ντίνο και σε σένα και στο Νυχτογατούλη σου. Βλέπω ότι έχεις μια αδυναμία στους γατούληδες και τους ζωγραφίζεις υπέροχους. Κάποτε είχα βάλει τους μαθητές μου να ζωγραφίσουν γάτους. `Ενας απ' αυτούς μάλιστα κέρδισε βραβείο στον Πανελλήνιο διαγωνισμό του Μουσείου Ελληνικής παιδικής Τέχνης. Μάλιστα φτιάξαμε με τα παιδιά κάποτε ένα βιβλίο με ήρωα ένα γάτο και το εικονογράφησαν. Αν θέλεις σου στελνω κάποιες ζωγραφιές με e-mail. θα χαρώ πολύ να μας πεις τη γνώμη σου και τις συμβουλές σου.
ΙΖΑ είναι μία μεγάλη σειρά που ξεκίνησα το 2005, την εξέθεσα με επιτυχία σε ατομική μου στον ΕΙΡΜΟ Θεσσαλονίκης το 2006, αλλά ακόμη είναι σε εξέλιξη. Όπως σε εξέλιξη είναι μία άλλη μεγάλη σειρά με Καραγκιόζηδες και θυμώνω αφάνταστα όταν χρησιμοποιούν τη λέξη αυτή σαν βρισιά.
Μεγάλωσα με πολλά κατοικίδια γατάκια, σκυλάκια, κοτούλες, περιστέρια, κουνέλια ακόμη κατσικούλες και γουρουνάκια και όλα αυτά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στη μικρή μας μονοκατοικία απέναντι από το Γ΄Σ. Στρατού (αν γνωρίζεις τη Θεσσαλονίκη) δίπλα στο λάκκο Στρατηγείου. Για τον λάκκο εξέδωσα το 2000 ομώνυμο βιβλίο (εκδόσεις ΙΑΝΟΣ).
Το 1972 η μονοκατοικιούλα μας δόθηκε αντιπαροχή και από τότε είναι πολυκατοικία στην οποία και μένω.
Την ίδια περίοδο έκλεισε και ο λάκκος, που σήμερα είναι η οδός Καυτανζόγλου.
Από τη στιγμή που κλείστικα σε διαμέρισμα, τέλειωσαν για μένα τα κατοικίδια και έμεινα στις ζωγραφιές τους. Θεωρώ ότι είναι βασανισμός να τα κλείνεις στους τέσσερις τοίχους.
Θα χαρώ πολύ να δω τις ζωγραφιές των μαθητών σου.
Καλό ξημέρωμα και καλό Σαββατοκύριακο!
από πού να αρχίσω;
από τον τέλειο γατούλη
με την παραπονεμένη φατσούλα;
τα ζωντανά χρώματά του;
το μισοφέγγαρο και τα λουλούδια που τον πλαισιώνουν;
ή από τον φοβερό τίτλο του έργου όλα είναι αναπόσπαστα μέρη ενός καταπληκτικού έργου τέχνης...
κι επιπλέον τα επεξηγηματικά λόγια του καλλιτέχνη στα σχόλια του προσδίδουν βαθιά ευαισθησία...
τέλος το τραγούδι του παπακω/νου απόλυτα ταιριαστό (πιο ταιριαστό δε γινόταν...)
Τζούλια, ευχαριστώ πολύ.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσαν όλα.
Εγώ όμως ξέρεις και γιατί άλλο χαίρομαι; Που με την καθοδήγησή σου κατάφερα να ολοκληρώσω μόνος αυτήν τη φορά την ανάρτηση.
Καλό μεσημέρι.
... την τεχνολογική σου πρόοδο την αναγνωρίζουμε πια όλοι μας... και χαίρομαι ιδιαίτερα γι΄αυτήν, αλλά αυτό είναι το εργαλείο... το μέσο...
η ουσία είναι η τέχνη σου και γι΄αυτήν σε θαυμάζω πραγματικά!
Γηράσκω αεί διδασκόμενος. Ακόμη και στη ζωγραφική (αυτοδίδακτος γαρ).
Ευχαριστώ και πάλι Τζούλια για όλα.
Καλό απόγευμα.
Καμία σχέση ο γάτος με τις γλυκές και καλόβολες γατούλες. Μιλάμε για ένα πολύ άγριο και επιθετικό πλάσμα που συχνά το τρέμουν και τεράστιοι σκύλοι. Έχω δει πολλά τέτοια περιστατικά.
Η χάρη του μικρότερου αιλουροειδούς είναι βέβαια απαράμιλλη και την έχεις αποδώσει, Ντίνο μου, με έμπνευση και φαντασία. Μου αρέσει πολύ αυτή η σειρά σου.
Καλό βράδυ σε όλους.
Δημοσίευση σχολίου