ΖΕΙ;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τα λευκωματα μου
τα βιβλια μου
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
ιστολόγια που παρακολουθώ
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Blogging BreakΠριν από 2 μήνες
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Πριν από 2 χρόνια -
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Τέλος ΕποχήςΠριν από 4 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Ετσι,για την δοκιμή...Πριν από 6 χρόνια
-
-
-
-
-
Girlfriends are a gift!Πριν από 7 χρόνια
-
Οι χρωματιστές κορδέλεςΠριν από 7 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Αγαπημένο μου ημερολόγιοΠριν από 8 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
Accommodation Garda Italy LakeΠριν από 9 χρόνια
-
Αντιστάσεις στα χάπια κατά της κατάθλιψηςΠριν από 9 χρόνια
-
-
-
-
-
Designs And Layouts - Outdoor RestaurantsΠριν από 10 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
Με τον Βασιλη στο Ireon Music Festival 2013Πριν από 11 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
13 σχόλια:
Α, κι εγώ νόμιζα ότι ήθελες να ευχηθείς στην αδερφή μου που γεννήθηκε στις 17 Νοεμβρίου.
Αν ζει το Πολυτεχνείο; Βεβαίως, όπως και ο βασιλεύς Αλέξανδρος.
Ντίνο μου,είναι εξαιρετικό το έργο σου!
Αν ζει...
Ζει μεταλλαγμένο...
Ως κτήριο εκεί είναι ακόμα...
Ως ιδέα...
Προσωπικά, δεν θα ήθελα να βλέπουν την εξέλιξη όσοι έφυγαν τότε...
Πονάει...
Ντίνο να είσαι καλά!
Καταπληκτική ανάρτηση!
Τόλη, ζει μες τις καρδιές μας όπως το ζήσαμε, το ονειρευτήκαμε και εξακολουθούμε να το ονειρευόμαστε.
Ουρανία, συμφωνώ μαζί σου, αλλά για μένα ισχύουν αυτά που λέω στον Τόλη. Δες ένα βιντεάκι που ανάρτησα με το πιο αγαπημένο μου τραγούδι της εποχής.
Καλό βράδυ.
Nτίνο,τα ξεπουλήσανε με το χειρότερο τρόπο αυτά που ονειρευτήκαμε!
Είδα, άκουσα, το βιντεάκι ήταν άλλη μια μαχαιριά...
Προσκυνάμαι την ουτοπία μας για μια ακόμα φορά...μαζί σου!
Ευτυχώς που υπάρχουν και τα όνειρα.
Θυμάμαι μια παλιά ιταλική ταινία που ο πρωταγωνιστής μονίμως βιαζόταν να πάει για ύπνο, να ονειρευτεί αυτά που δεν του έδινε η καθημερινότητα.
Το κακό με τη σημερινή εποχή, είναι ότι οι άνθρωποι και στον ύπνο τους βλέπουν εφιάλτες!
Εμείς επιμένουμε, αλλά... ονειρικά!
Εξαιρετικό το βίντεο, το κομμάτι από τα πλέον αγαπημένα.
Δεν μπορώ να πώ τίποτα για το Πολυτεχνείο.
Υ.Γ Να είστε καλά κι εσείς κι ο φίλος σας, Χρόνια του και χρόνια σας πολλά (καθυστερημένα μεν αλλά εμείς οι Μικρασιάτες λέμε ότι οι ευχές συνεχίζονται...)
Όλγα, ας συνεχίσουμε τα καλά όνειρα.
Ippoliti, ευχαριστώ.
Και μένα οι ρίζες μου είναι από Μικρασία. Αν ανατρέξεις στο ιστολόγιό μου θα το δεις.
Καλημέρα αμφοτέροις.
Πιστευω οτι το Πολυτεχνειο ζει...Στα σχολεια καθειερωθηκε να γινονται εκδηλωσεις εκεινη την ημερα κι οχι τα τυποποιημενα μαθηματα...
Ειμαι περηφανη που εζησα την εποχη εκεινη μαθητρια ...
Μ ΕΝΑΝ ΠΙΝΑΚΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ,ΜΙΛΗΣΕς Παρουσιασες ευγενικα το θεμα...Καλο απογευμα...
Για μένα, ίσως και για μερικούς ακόμα το πολυτεχνείο ζεί, όμως για τους περισσότερους δεν είναι τίποτα παραπάνω απο μια ακόμα επέτειο που τη γιορτάζουμε επειδή έτσι πρέπει και όχι γιατί το αισθανόμαστε..δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξη και να τα ισοπεδώνω όλα αλλά αυτή την εντύπωση έχω, μακάρι να είναι λανθασμένη.
καλή σου μέρα!
Εύχομαι τα δικά μας τότε, χαμένα σήμερα, όνειρα, να πάρουν εκδίκηση με τους ουσιαστικούς αγώνες των σημερινων νέων παιδιών.
Καλή σου μέρα thumbelina.
Εξαιρετικό αφιέρωμα Ντίνο!
όσο για το Πολυτεχνείο τα είπαμε στο σχολικό ιστολόγιο...
αχ και να έρχονταν ένα τανκ...
αλλά ποτέ δεν θα καταλάβουμε τα τανκς τι σημαίνουν...
καλό βράδυ
Ευχαριστώ Τζούλια.
Διάβασα το αφιέρωμα στο σχολικό ιστολόγιο. Έτσι ακριβώς ήταν τότε τα πράγματα, όπως τα περιγράφει ο οδηγός του τανκ, για τα μη πολιτικοποιημένα παιδιά, που δέχονταν την πλύση εγκεφάλου που τους γίνονταν στον στρατό. Έμείς οι καλοί, εθνικώς σκεπτόμενοι, και οι άλλοι οι κακοί αντεθνικώς.
Η πίεση η μεγάλη του ήλιου τα διέλυσε αυτά. Τι περιμένω σήμερα από τα νέα παιδιά: Καθημερινή επανάσταση, ναι αλλά χωρίς κουκούλες. Οι επαναστάτες, όπως είπε κάποιος, δεν σκοτώνουν αλλά σκοτώνονται.
Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου