Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Μνήμη θείου Χρήστου


Λαθρομετανάστης από το Τσανάκ Καλέ στην Αμερική (ΗΠΑ), αρχές πρώτης δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα, για να μην υπηρετήσει στον Τούρκικο στρατό. Πρόκοψε και ήταν στήριγμα της οικογένειας (γονιών και αδελφάδων του) μέχρι που άφησε τα εγκόσμια τέλος δεκαετίας 1970.

2 σχόλια:

Dinos-Art είπε...

Τζούλια ευχαριστώ πολύ για την ανάρτηση αυτού του ωραίου πολύ συγκινητικού παροδοσιακού.
Η γιαγιά μου όποτε το άκουγε την πιάναν τα κλάματα. Είχε κάνει δώδεκα παιδιά, οκτώ αγόρια και τέσσερα κορίτσια. Τα κορίτσια έζησαν και ήρθαν μαζί της στην Ελλάδα, τα αγόρια όμως της πέθαιναν εκτός από τον Χρήστο. Κι αυτόν όμως της τον πήρε η ξενητειά.
Καλό βράδυ.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

απίστευτες ιστορίες Ντίνο...
κι όλα αυτό το υλικό της προσωπικής σου ιστορίας μας συγκινεί και μας διδάσκει...

να είσαι καλά...