Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

"Anatolia", η τάξη του '57 (αγόρια) το 1952


8 σχόλια:

Poet είπε...

Τη συνήθεια να απουσιάζω την είχα από τότε. Με έψαξα αλλά δεν με βρήκα. Κάπου στα γήπεδα θα είχα ξεχαστεί.

Dinos-Art είπε...

Εγώ όμως υπάρχω!!
Όποιος με εντοπίσει κερδίζει ένα υπογραμμένο αντίτυπο του πίνακα που είναι προμετωπίδα στο ιστολόγιό μου (Μόνο οι εφημερίδες θα μοιράζουν CD και άλλα δώρα;)

Τζούλια Φορτούνη είπε...

λοιπόν Ντίνο, είσαι μεσαίος στην κάτω κάτω σειρά...
το σοβαρό αγόρι στη μέση...

το βρήκα;;;

Dinos-Art είπε...

Τζούλια ουδέν σχόλιο ακόμη.
Περιμένω απαντήσεις και από άλλους.
Καλό βράδυ!

Τζούλια Φορτούνη είπε...

ok, λοιπόν θα κάνω υπομονή...
κρίμα που δεν είναι κι ο Τόλης σ΄αυτή τη φωτογραφία...
πάντως αυτό το σχολείο είναι σημείο αναφοράς για σας, θα πρέπει να το αγαπήσατε πολύ για να σας έχει εμπνεύσει τόσο πολύ...
και τι απίστευτο φωτογραφικό υλικό!
αν το ήξερα θα είχα δανειστεί κάτι να φτιάξω εικόνες για σχετικά διηγήματα του Τόλη...
next time...

το πετάλι είπε...

ακριβώς στη μέση
γονυπετής με το λευκό γιακαδάκι

Ντίνο,
θα συμφωνήσω με τη Τζούλια

Dinos-Art είπε...

Νίκο, μόλις κληρώσει θα σου πω.

Τζούλια, το Anatolia είναι ένα σημαντικό κομμάτι από τη ζωή μας.
Μας σμίλεψε και διαμόρφωσε εν πολλοίς τους χαρακτήρες μας, πέρα από τις γνώσεις που μας έδωσε.
Ένα προοδευτικό για την εποχή του σχολείο, με σημαντικούς δασκάλους χωρίς παρωπίδες, σε μια δύσκολη μετεμφυλιακή εποχή.
Οι συμμαθητές, της μέσης αστικής τάξης.
Να σκεφτείς ότι οι μισοί ήταν με υποτροφίες, μισές ή ολόκληρες (εγώ είχα ολόκληρη).
Τώρα τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί, όπως όλα γύρω μας.
Εμείς όμως είμαστε ευτυχείς που ζούμε με εκείνα τα ωραία βιώματα, που τόσο παραστατικά αναφέρει ο Τόλης στο βιβλίο του "Νόστος".
Καλό βράδυ.

Dinos-Art είπε...

Σωστά Τζούλια και Νίκο.
(Φαντάζομαι ότι με εντοπίσατε επειδή διαλέξατε το πιο γλυκό αγοράκι!!!)
Έπεται αθλοθετηθέν βραβείο.