Ψηλά και όρθιοι όπως τότε, αρχές δεκαετίας '60, στην κορφή του Χολομώντα, σφίγγοντας στις ανηφόρες χέρια και δόντια, για ν'αντικρίσουμε τον ήλιο. Μαζί...
είχα μέρες να μπω, γιατί είχα διάφορα τρεχάματα και μπαίνοντας είδα αυτή την τόσο συγκινητική ανάρτηση... με συγχωρείς Ντίνο δεν θα σε επιβραβεύσω αυτή τη φορά για την τεχνολογική σου πια εξοικείωση, αλλά για το βαθύ συναίσθημα που ρέει από τις ζωγραφιές σου, τις εικόνες σου, τις λέξεις σου, που δεν είναι άλλο από την αγάπη... Χρόνια πολλά λοιπόν στον αγαπημένο μας Τόλη,αλλά και χρόνια πολλά και στην υπέροχη μακροχρόνια φιλία σας...
Σ' ευχαριστώ, Ντίνο μου, για τις ευχές σου και γιατί μου θύμισες εποχές που πιστεύαμε, ελπίζαμε και αγωνιζόμασταν για κάτι. Ζήσαμε μια ζωή μαζί από τα μαθητικά μας χρόνια και αυτή η φιλία είναι ιδιαίτερα πολύτιμη και για μένα. Μια πηγή έμπνευσης και μια αίσθηση εκπλήρωσης στον αιώνια ανηφορικό μας δρόμο. Συνεχίζουμε οι ίδιοι πάντα και μαζί.
Σ' ευχαριστώ, Τζούλια μου. Στον ένα περίπου χρόνο που σε γνωρίζω, αισθάνομαι ότι ήδη έχουμε καλύψει μεγάλη απόσταση και ότι η ευαισθησία σου, η έμπνευσή σου, η φιλία μας έχει γίνει απαραίτητη στη ζωή μου.
Ευχαριστώ Τζούλια. Με πρόλαβε ο Τόλης την στιγμή που ετοιμαζόμουν να αναρτήσω το σχόλιό μου. Δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά Τζούλια. Μαζί στο σχολείο, μαζί στον στρατό, μαζί στην Τράπεζα, μαζί στους παράλληλους σημερινούς δρόμους μας, ποίηση και λογοτεχνία εκείνος - ζωγραφική και λίγη λογοτεχνία εγώ. Καλό βράδυ.
Καλησπέρα Dino, έμαθα πως ο φίλος Τόλης έχει γενέθλια, εύχομαι και εγώ ολόψυχα να τα εκατοστήσει, είναι πολύ τυχερός σίγουρα αφού έχει τόσο σπουδαίους φίλους. καλό ξημέρωμα.
Ντίνο μου,τι λεβέντες ήσασταν και είστε! Είναι πολύ σπουδαία η φιλία σας! Είστε πολύ σπουδαίοι άνθρωποι! Χρόνια πολλά στον Τόλη μας, να είναι γερός! Να είστε πάντα πολύ καλά και εμείς να σας καμαρώνουμε! Πάω να τον γιορτάσω κι εγώ στη γειτονιά της Αθήνας! Καλό ξημέρωμα!
Τι όμορφη και σπάνια η φιλία σας Ντίνο, να είστε καλά και να στέκεστε πάντα όρθιοι.. μαζί.. δημιουργικοί και δυνατοί στα δύσκολα. Χρόνια του πολλά Καλή σου μέρα!
Χρόνια πολλά κι από μένα για τον καλό σου φίλο. Δε νομίζω να υπάρχει κάτι καλύτερο από μια τέτοια φιλία που κρατάει χρόνια. Ζήσατε παράλληλες ζωές, τόσες εμπειρίες, τόσες χαρές και τόσες λύπες. Συνεχίζετε να είστε δυο έφηβοι στην ψυχή, κατασταλλαγμένοι κι ώριμοι πια. Να είστε πάντα γεροί να χαίρεστε τη ζωή σας, τους δικούς σας ανθρώπους και να δημιουργείτε μέχρι τα βαθιά σας γεράματα.
Ευχαριστούμε Νίκο. Όπως θα είδες από προηγούμενες αναρτήσεις φωτογραφιών, ο Τόλης την έχει πάντα κοπανημένη. Εδώ όμως πιαστήκαμε και οι δυο στον ύπνο από τον φωτογράφο-φίλο μετά μια κουραστική ανάβαση. Χαρήκαμε για λίγο την κορφή του Χολομώντα και τον ήλιο, γιατί αμέσως μετά έπιασε καταιγίδα με αστραπές, κεραυνούς, αλλά γυρίσαμε κάτω σώοι. Και ακόμη λέμε ότι υπάρχουμε μετά τις άλλων ειδών αστραπές και κεραυνούς που έσκαζαν δίπλα μας τα τελευταία πενήντα, από την ανάβασή μας στον Χολομώντα, χρόνια. Καλό Σαββατοκύριακο.
Σας είχα ευχαριστήσει στο ιστολόγιό μου, σας ευχαριστώ και πάλι τώρα Ουρανία μου, Margo και ΙΖΑ. Ευχαριστώ θερμά για τις ευχές τους και τη thumbelina και τον Νίκο. Οι παλιές και αγνές φιλίες αξίζουν κάθε τιμή και ευγνωμοσύνη.
Και μία διευκρίνιση. Στη φωτογραφία ο κομψός και ωραίος είναι ο Ντίνος, ο ψηλός και άγριος εγώ. Φορούσα ακόμη τις αρβύλες από τον στρατό.
POET KAI Dinos-art...Zαλιστηκα λιγο με σας που ειστε φιλαρακια.Ειμαι καινουργια στην γειτονια σας και δεν σας εμαθα ακομα.Σας ανακαλυψα και σας ξεχωρισα μεσα στην σκεψη μου...Ο Dinos ειναι ο ζωγραφος και ο Τολης poet ποιητης?
Θεσσαλονικιά, θα μας τρελάνεις. Μένεις την Πλατεία Δικαστηρίων και η κορούλα σου γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου !!! Μήπως έπαιζες και κουτσό στην οδό Μητσαίων;
Καλησπερα ποιητη μου...Εγω ειμαι γεννημα θρεμμα Κυβελεια ,μια σταση πριν το Ιπποκρατειο Θεσσαλονικης...Αλλα οταν ερωτευτηκα μετακομισα κοντα στο διοικητηριο οπου ο αντρας μου γεννηθηκε και μεγαλωσε σ αυτην την γειτονια.Επαιζε ποδοσφαιρο με τον Κουδα....
Καλησπέρα Σαλονικιά. Αν θέλεις απάντησε και κατευθείαν στο blog του ποιητή-Poet: http://dreaming-in-the-mist.blogspot.com Ό κινηματογράφος "Κυβέλεια" είναι μέσα στα παιδικά μου βιώματα. Φυσικά εσύ δεν θα τον πρόλαβες. Φθηνό εισητήριο για να δεις 2-3 έργα κάθε φορά. Θυμάμαι το Φου-Μαντσού το έπαιζε σε δύο εποχές. Τι σημαίνει αυτο: Είχε γυριστεί μια τρίωρη ταινία κάποια στιγμή και μετά 2-3 χρόνια γυρίστηκε μια τρίωρη συνέχεια. Τα Κυβέλεια τις έπαιζε και τις δύο μαζί. Δηλαδή, μπαίναμε μέσα 12 το μεσημέρι και βγαίναμε 6 το απόγευμα και οι μανάδες μας έψαχναν. Καλό βράδυ.
Περιέχει 15 μικρά πεζά που, μέσα από τα ανέμελα παιδικά παιχνίδια σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης, αυτή στην αρχή της Λεωφόρου Στρατού, ουσιαστικά διατρέχουν περί τις έξι δεκαετίες, από τη γερμανική κατοχή μέχρι το 1999, πραγματοποιώντας καθ' οδόν, σύμφωνα με τον υπότιτλο του βιβλίου, διάφορες "διαδρομές και στάσεις".(Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, 2000)
Περιέχει 7 μικρά πεζά, που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες την περίοδο 2002-2008.
Πρωτοτυπία, τα διηγήματα συνοδεύονται με ζωγραφιές, σχετικές με το θέμα, έργα του συγγραφέα.
(Τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε τον Ιανουάριο 2010 σε 150 αντίτυπα από την LK Digital Printing για λογαριασμό του συγγραφέα).
21 σχόλια:
είχα μέρες να μπω, γιατί είχα διάφορα τρεχάματα και μπαίνοντας είδα αυτή την τόσο συγκινητική ανάρτηση...
με συγχωρείς Ντίνο δεν θα σε επιβραβεύσω αυτή τη φορά για την τεχνολογική σου πια εξοικείωση, αλλά για το βαθύ συναίσθημα που ρέει από τις ζωγραφιές σου, τις εικόνες σου, τις λέξεις σου, που δεν είναι άλλο από την αγάπη...
Χρόνια πολλά λοιπόν στον αγαπημένο μας Τόλη,αλλά και χρόνια πολλά και στην υπέροχη μακροχρόνια φιλία σας...
Σ' ευχαριστώ, Ντίνο μου, για τις ευχές σου και γιατί μου θύμισες εποχές που πιστεύαμε, ελπίζαμε και αγωνιζόμασταν για κάτι. Ζήσαμε μια ζωή μαζί από τα μαθητικά μας χρόνια και αυτή η φιλία είναι ιδιαίτερα πολύτιμη και για μένα. Μια πηγή έμπνευσης και μια αίσθηση εκπλήρωσης στον αιώνια ανηφορικό μας δρόμο. Συνεχίζουμε οι ίδιοι πάντα και μαζί.
Σ' ευχαριστώ, Τζούλια μου. Στον ένα περίπου χρόνο που σε γνωρίζω, αισθάνομαι ότι ήδη έχουμε καλύψει μεγάλη απόσταση και ότι η ευαισθησία σου, η έμπνευσή σου, η φιλία μας έχει γίνει απαραίτητη στη ζωή μου.
Ευχαριστώ Τζούλια.
Με πρόλαβε ο Τόλης την στιγμή που ετοιμαζόμουν να αναρτήσω το σχόλιό μου.
Δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά Τζούλια.
Μαζί στο σχολείο, μαζί στον στρατό, μαζί στην Τράπεζα, μαζί στους παράλληλους σημερινούς δρόμους μας, ποίηση και λογοτεχνία εκείνος - ζωγραφική και λίγη λογοτεχνία εγώ.
Καλό βράδυ.
Καλησπέρα Dino, έμαθα πως ο φίλος Τόλης έχει γενέθλια, εύχομαι και εγώ ολόψυχα να τα εκατοστήσει, είναι πολύ τυχερός σίγουρα αφού έχει τόσο σπουδαίους φίλους.
καλό ξημέρωμα.
Ντίνο μου,τι λεβέντες ήσασταν και είστε!
Είναι πολύ σπουδαία η φιλία σας!
Είστε πολύ σπουδαίοι άνθρωποι!
Χρόνια πολλά στον Τόλη μας, να είναι γερός!
Να είστε πάντα πολύ καλά και εμείς να σας καμαρώνουμε!
Πάω να τον γιορτάσω κι εγώ στη γειτονιά της Αθήνας!
Καλό ξημέρωμα!
Τι όμορφη και σπάνια η φιλία σας Ντίνο, να είστε καλά και να στέκεστε πάντα όρθιοι.. μαζί.. δημιουργικοί και δυνατοί στα δύσκολα.
Χρόνια του πολλά
Καλή σου μέρα!
Ευχαριστώ thumbelina!
Ευχαριστώ Ουρανία-Όλγα!
Ευχαριστώ Μαρία!
Καλημέρα.
Χρόνια πολλά κι από μένα για τον καλό σου φίλο. Δε νομίζω να υπάρχει κάτι καλύτερο από μια τέτοια φιλία που κρατάει χρόνια. Ζήσατε παράλληλες ζωές, τόσες εμπειρίες, τόσες χαρές και τόσες λύπες. Συνεχίζετε να είστε δυο έφηβοι στην ψυχή, κατασταλλαγμένοι κι ώριμοι πια. Να είστε πάντα γεροί να χαίρεστε τη ζωή σας, τους δικούς σας ανθρώπους και να δημιουργείτε μέχρι τα βαθιά σας γεράματα.
Ευχαριστώ ΙΖΑ.
Πιστεύω ότι οι αληθινές φιλίες είναι ανεκτίμητο κεφάλαιο.
Καλό Σαββατοκύριακο.
χρόνια πολλά και καλά, Τόλη,
εύχομαι Ντίνο, η φιλία σας παντοτινά να ανθίζει...
(καταπληκτική η φωτο
βάλε κι άλλες εάν έχεις
από τα χρόνια της νεότητας)...
Ευχαριστούμε Νίκο.
Όπως θα είδες από προηγούμενες αναρτήσεις φωτογραφιών, ο Τόλης την έχει πάντα κοπανημένη. Εδώ όμως πιαστήκαμε και οι δυο στον ύπνο από τον φωτογράφο-φίλο μετά μια κουραστική ανάβαση. Χαρήκαμε για λίγο την κορφή του Χολομώντα και τον ήλιο, γιατί αμέσως μετά έπιασε καταιγίδα με αστραπές, κεραυνούς, αλλά γυρίσαμε κάτω σώοι. Και ακόμη λέμε ότι υπάρχουμε μετά τις άλλων ειδών αστραπές και κεραυνούς που έσκαζαν δίπλα μας τα τελευταία πενήντα, από την ανάβασή μας στον Χολομώντα, χρόνια.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Σας είχα ευχαριστήσει στο ιστολόγιό μου, σας ευχαριστώ και πάλι τώρα Ουρανία μου, Margo και ΙΖΑ. Ευχαριστώ θερμά για τις ευχές τους και τη thumbelina και τον Νίκο. Οι παλιές και αγνές φιλίες αξίζουν κάθε τιμή και ευγνωμοσύνη.
Και μία διευκρίνιση. Στη φωτογραφία ο κομψός και ωραίος είναι ο Ντίνος, ο ψηλός και άγριος εγώ. Φορούσα ακόμη τις αρβύλες από τον στρατό.
Και οι δυο είμαστε ωραίοι και χωρίς χρέη σε κανέναν, παρά μόνο σε αυτό που μας δόθηκε.
Καλό βράδυ σε όλους!
Καλημερα σας.Και η κορημου ειχε γενεθλεια αλλα δισταζα να κανω εγραφη...Μια ευχη μονο ...Υγεια ολα τ αλλα ακολουθου,,...
POET KAI Dinos-art...Zαλιστηκα λιγο με σας που ειστε φιλαρακια.Ειμαι καινουργια στην γειτονια σας και δεν σας εμαθα ακομα.Σας ανακαλυψα και σας ξεχωρισα μεσα στην σκεψη μου...Ο Dinos ειναι ο ζωγραφος και ο Τολης poet ποιητης?
Νά χαίρεσαι την κόρη σου και
καλώς ήρθες στην παρέα μας Σαλονικιά!
Έτσι ακριβώς:
Τόλης poet-ποιητής και λογοτέχνης + Dinos-ζωγράφος και ολίγον λογοτέχνης = Μια στέρεη φιλία εξήντα χρόνων.
Καλημέρα.
Καλησπέρα
Καλησπέρα Πέτρο.
Εύχομαι το ιστολόγιό σου να είναι καλοτάξιδο.
Καλό βράδυ.
Θεσσαλονικιά, θα μας τρελάνεις. Μένεις την Πλατεία Δικαστηρίων και η κορούλα σου γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου !!! Μήπως έπαιζες και κουτσό στην οδό Μητσαίων;
Να είσαι καλά, πατριωτάκι.
Καλησπερα ποιητη μου...Εγω ειμαι γεννημα θρεμμα Κυβελεια ,μια σταση πριν το Ιπποκρατειο Θεσσαλονικης...Αλλα οταν ερωτευτηκα μετακομισα κοντα στο διοικητηριο οπου ο αντρας μου γεννηθηκε και μεγαλωσε σ αυτην την γειτονια.Επαιζε ποδοσφαιρο με τον Κουδα....
Καλησπέρα Σαλονικιά.
Αν θέλεις απάντησε και κατευθείαν στο blog του ποιητή-Poet: http://dreaming-in-the-mist.blogspot.com
Ό κινηματογράφος "Κυβέλεια" είναι μέσα στα παιδικά μου βιώματα. Φυσικά εσύ δεν θα τον πρόλαβες. Φθηνό εισητήριο για να δεις 2-3 έργα κάθε φορά. Θυμάμαι το Φου-Μαντσού το έπαιζε σε δύο εποχές. Τι σημαίνει αυτο: Είχε γυριστεί μια τρίωρη ταινία κάποια στιγμή και μετά 2-3 χρόνια γυρίστηκε μια τρίωρη συνέχεια. Τα Κυβέλεια τις έπαιζε και τις δύο μαζί. Δηλαδή,
μπαίναμε μέσα 12 το μεσημέρι και βγαίναμε 6 το απόγευμα και οι μανάδες μας έψαχναν.
Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου